حقِ مشارکت، تصمیم‌گیری، و نظارت در کارخانه‌ها- بخشی از حقوق سندیکایی کارگران است! مبارزهٔ کارگران صنعت پولاد آلمان برای تأمین امنیت شغلی
پس از ادغام شرکت تاتا استیل (شرکت فولاد هندی) در صنعت معدن، آهن، و فولاد آلمان (مونتان) و فروش سهام آن در بازار بورس، آن استحکام لازم و مورد انتظاری که کارفرمایان به کارگران شاغل در این صنعت وعده می‌دادند حاصل نشد. با این اوصاف، اتحادیهٔ فلزکاران (ای.گ. متال)، بزرگ‌ترین و قوی‌ترین اتحادیهٔ کارگری آلمان، همراه با کارگران بزرگ‌ترین کنسرن تولید فولاد (تیسن کروپ)، موفق شد برای ۲۷ هزار کارگر و کارمند این صنایع، امنیت شغلی به‌مدت ۹ سال کسب کند. نتیجهٔ حاصل از افزایش نرخ فولاد، هزینه‌هایی زیاد به نیروی کار تحمیل خواهد کرد. کارگران حق مشارکت و تصمیم‌گیری در امور کار و کارخانه را از دست می‌دهند، یعنی حقوقی که یکی از دستاوردهای بزرگ جنبش کارگری آلمان محسوب می‌شود: قانون حق مشارکت و تصمیم‌گیری در صنایع مونتان.
در صورتی که پس از شش سال، کنسرن تیسن و تاتا دیگر آن اکثریت لازم را نداشته باشند- که احتمال آن زیاد است-تضمین امنیت شغلی هم ارزش خودش را از دست خواهد داد.
خواست اتحادیه فلزکاران (ای.گ. متال) انتقال دفتر مرکزی کنسرن‌های یاد شده به کشور هلند است تا از این طریق کنترل امور کارخانه که حق شناخته‌شده و به‌رسمیت پذیرفته‌شده در کارخانه مونتان است به‌سهولت انجام پذیرد و از نفوذ و سوءِاستفاده‌های ۹ شرکت سرمایه‌گذار در این کارخانه جلوگیری به‌عمل آید. کنترل و بازرسی تمامی مرحله‌ها، از تولید تا فروش و سود کارخانه، باید از طریق نمایندگان کارگران، کارمندان و کارفرمایان انجام پذیرد. کارفرمایان علاوه بر فرار از پرداخت مالیات، مانع کنترل و نظارت کارگری در امور کارخانه‌اند.
ادعای مطرح شده از سوی سهام‌داران عمده غیرمنطقی و موردپذیرش کارگران نیست. کارفرمایان و سهام‌داران عمده ادعا می‌کنند که بدون دخالت کارگران امنیت شغلی کارگران بیشتر تضمین خواهد شد. کارگران هرگز نمی‌توانند بر ادعای کارفرمایان تکیه کنند. قانون حق مشارکت و تصمیم‌گیری کارگران در صنایع مونتان، دستاورد بزرگ کارگران است که از طریق مبارزه به‌دست آمده است و کارگران حاضر نیستند این دستاورد را قربانی وعدهٔ آینده‌یی نامشخص کنند.
حق مشارکت چگونه به‌دست آمد!
لازم به یادآوری است که اتحادیهٔ فلزکاران (ای.گ. متال) و معدن‌کاران، در پایان سال ۱۹۵۰ و آغاز سال ۱۹۵۱ مشارکت و نظارت در امور کارخانه و معادن را خواستار بوده‌اند و به نتیجهٔ موردنظرشان هم رسیدند. در آن زمان، در یک رأی‌گیری، ۹۸ درصد کارگران فولاد و ۹۳ درصد کارگران معدنچیان به برپایی اعتصاب رأی دادند و اتحادیه‌های کارگری هم تهدید کردند که اگر کارفرمایان به این قانون- قانون حق مشارکت و تصمیم‌گیری کارگران در صنایع مونتان- احترام نگذارند، کل اقتصاد کشور را فلج خواهند کرد. پس از تهدید به‌اعتصاب بود که با میانجیگری دولت حق مشارکت و تصمیم‌گیری کارگران در صنایع مونتان در تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۵۰ (فروردین‌ماه ۱۳۲۹) به‌طورقانونی رسمیت یافت. با این حال، برخلاف تقاضای اتحادیه‌های کارگری، این قانون تنها در صنایع مونتان اجرا شد، درحالی‌که اتحادیه‌ها می‌خواستند این حق شامل حال تمام شرکت‌های بزرگ شود.
در زمانی که این قانون تصویب شد، حق مشارکت و تصمیم‌گیری کارگران و نمایندگان کارگران در امور کارخانه شامل حال ۷۱ شرکت که در کار معدن مشغول بودند و ۳۴ کارخانه تولید آهن و فولاد گردید. درحال‌حاضر این قانون همچنان به‌اعتبار خود باقی است و تقریباً ۱۹ از ۲۲ مرکز از صنایع یاد شده با بیش از صد هزار کارگر را در برمی‌گیرد. نویسنده این سطور (قانون حق مشارکت و تصمیم‌گیری در صنایع مونتان) و یکی از کسانی که در آن زمان و در آن مبارزه به‌شکلی فعال شرکت داشت، نمایندهٔ کارگران کارخانه تولید فولاد در شهر دوی‌سبورگ به‌نام گروه “هوتن ورک” بود که در اتحادیهٔ فلزکاران (ای.گ. متال) مشترکاً فعالیت می‌کردند.
امروز باعث شگفتی بسیار خواهد شد که اتحادیه فلزکاران (ای.گ. متال)، ۶۶ سال پس از تصویب این قانون، ضربه‌یی را که بزرگ‌ترین کنسرن‌های کشور آلمان درصدد وارد آوردن به دستاوردهای جنبش کارگری به‌قصد نابود کردن آن است، بی‌سر و صدا و بی‌پاسخ بگذارد. ویلهلم سگرته، نمایندهٔ کارگران، می‌گوید: به‌همین دلیل باید نمایندگان کارگران کارخانه‌های گروه تیسن در برابر این سیاست ضد کارگری مقاومت کنند و دست به‌اعتراض بزنند و از اجرای برنامه‌های ضد کارگری مدیران این کنسرن ممانعت به‌عمل آورند.
مقاومت در برابر سلطه‌طلبی و زیاده‌خواهی کنسرن‌ها و مبارزه برای حفظ و گسترش دستاوردهای کارگری، مؤثرترین روشی است که ۶۶ سال پیش از این نیز اهمیت آن به‌اثبات رسیده بود. مبارزه برای دست‌یابی به‌حق و حقوق کارگران و زحمتکشان پایانی نمی‌شناسد.
دست‌ها از نابود کردن حق‌وحقوق کارگران کوتاه!
خواست کارگران مشارکت مستقیم و مؤثر نمایندگان‌شان در امور تصمیم‌گیری و اجرایی کارخانه‌ها است.
برگرفته از: سایت حزب کمونیست آلمان (د کا پ)، ۱۵ دی‌ماه ۱۳۹۶.
https://www.unsere-zeit.de/de/5001/
wirtschaft_soziales/7406
به نقل از ضمیمۀ کارگری نامۀ مردم – شمارۀ ۴، ۱۴ اسفند ماه ۱۳۹۶
