شادباش نوروزی کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران: نوروزتان فرخنده، سال نوتان مبارک و رزمتان برای پایان دادن به حاکمیت استبداد پیروز باد!
هم‌میهنان گرامی!
کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران، فرارسیدن بهار و خجسته عید نوروز را به شما تبریک می‌گوید و ضمن آرزوی شادکامی و بهروزی برای شما، امیدوار است که سال نو، سال پایان یافتن حاکمیت ظلم و بیداد، سال طرد رژیم ضد مردمی ولایت فقیه، و سال حرکت میهن به سمت تحقق آزادی، صلح و عدالت اجتماعی باشد.
برگزاری عید نوروز، خجسته سنت نیاکان ما، جشن پیروزی مردمی به‌پا خاسته به‌رهبری کاوهٔ آهنگر بر ضد ضحاک ماردوش، و جشن نو شدن طبیعت، جشن روشنایی و شکوفایی طبیعت و پایان تاریکی و سردی زمستان است. بیهوده نیست که مرتجعان حاکم از همان فردای حاکمیت مطلق‌شان عنادی آشتی‌ناپذیر با این سنت خجسته و مردمی میهن ما نشان دادند و تلاش کردند تا آن را با مراسم مذهبی و عزاداری جایگزین کنند.
هم‌میهنان عزیز!
نوروز و سال ۱۳۹۷، در شرایطی فرامی‌رسد که کشور ما همچنان در چنگال رژیم ولایت فقیه اسیر است و از ظلم و بی‌عدالتی و فقر و محرومیت بی‌سابقه زجر می‌کشد. حاکمان، بی‌اعتنا به دشواری‌های طاقت‌فرسای میلیون‌ها خانواده شریف و زحمتکش، اعتراض‌های مردم به این دشواری‌های برآمده از نظام‌شان را توطئهٔ خارجی می‌نامند و با سلاح سرکوب خشن و خونین مصمم‌اند تا به حاکمیت‌شان که نزد توده‌ها منفور است حتی به‌بهای نابودی کشور همچنان ادامه دهند.
علی خامنه‌ای، ولی فقیه رژیم، در سخنانی که روز ۲۴ اسفندماه ۹۶ در جمع نمایندگان “مجلس خبرگان” ایراد کرد، ضمن مرتبط کردن اعتراض‌های گسترده مردمی در هشتاد شهر کشور به “هجوم دشمنان”، مدعی شد: ”از مشکلات معیشتی و دیگر مشکلات مردم اطلاع داریم اما معتقدیم هیچ مشکل حل‌نشدنی در کشور وجود ندارد.”
واقعیت امر این است که مشکل اساسی کشور ادامهٔ فاجعه‌بار حاکمیت ولایت فقیه و سرمایه‌داری حامی آن است. مشکل اساسی کشور سیاست‌های مخرب اقتصادی‌ای است که از دفتر خامنه‌ای در دهه‌های اخیر به دولت‌های برگمارده دیکته شده و حاصلش وضعیتی است که در ایران امروز شاهد آنیم: بیش از ۱۱ میلیون نفر در فقر مطلق و میلیون‌هایی دیگر در تکاپو برای تأمین زندگی‌ای حداقلی. مشکل اساسی کشور فساد بی‌سابقه‌ای است که در سایهٔ تأیید و حمایت سران رژیم تمامی ساختار حکومتی کشور از قوه اجرایی گرفته تا قوای مقننه و قضائیه را فراگرفته و ظلمی است آشکار بر اکثریت شهروندان میهن. مشکل اساسی کشور نظامی سیاسی است که در آن حق مردم در تعیین سرنوشت‌شان را به پشیزی نمی‌گیرند و حقوق و آزادی‌های دموکراتیک مردم به خشن‌ترین شکل ممکن سرکوب می‌شود. در یک کلام، مشکل اساسی کشور ادامهٔ رژیم ضد مردمی ولایت فقیه است، رژیمی که سدی اساسی در برابر حرکت کشور به سوی پیشرفت، عدالت و آزادی است.
هم‌میهنان گرامی!
خروش ده‌ها هزار تن از شما در جریان اعتراض‌های دی‌ماه ۹۶، نشانه روشنی از تغییرهایی مهم و کیفی در جامعه ما و درعین‌حال بیانگر بحران عمیق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی‌ای است که ایران در آن غرقه است. ارزیابی شرایط کشور و شدت پیدا کردن فشارهای بین‌المللی بر جمهوری‌اسلامی از آن حکایت دارند که در کوتاه‌مدت هیچ دورنمایی برای تخفیف این بحران و آرام کردن اوضاع وجود ندارد. با وجود سرکوب خشن و خونین جنبش اعتراضی توده‌ها در دی‌ماه و دستگیری هزاران تن از مردم جان‌به‌لب رسیده و به‌قتل رساندن شماری از جوانان معترض، آتش جنبش اعتراضی توده‌ها نه‌تنها خاموش نشده است، بلکه ادامهٔ اعتراض‌ها در گوشه‌وکنار کشور و شرکت عیان‌تر گردان‌های اجتماعی در آن‌ها را شاهدیم.
مبارزات قهرمانانه کارگران کشور، ازجمله کارگران فولاد اهواز، اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه، اعتصاب کارگران شرکت کیسون در عسلویه، اعتصاب کارگران صنعت نفت و گاز در جنوب ایران، و همچنین ادامه اعتراض مردم “مال‌باخته” در برابر شرکت‌های مالی و بانک های خصوصی ای که سران رژیم در بخش عمده‌شان سهیم یا با آن‌ها مرتبط‌اند، و در کنارِ این‌ها، حرکت اعتراضی درویشان کشور که با سرکوب خشن و خونین رژیم روبه‌رو شد، راهپیمایی کشاورزان کشور در اعتراض به سیاست‌های ظالمانه حکومت و درگیری‌شان با مزدوران رژیم و واکنش تحسین‌برانگیزشان در نماز جمعه اصفهان، همایش‌های اعتراضی دلیرانهٔ زنان کشور در بزرگداشت روز جهانی زن، و علاوه بر این‌ها، حرکت‌های اعتراضی دانشجویان کشور در روزهای اخیر به‌خاطر صدور حکم‌های ظالمانه بر ضد دانشجویان مبارز و برخورد مزدوران بسیج با آنان، نشانگر روشن بودن آتش خشم نیروهای اجتماعی و مردم جان‌به‌لب رسیده از حکومت تاریک اندیشان بر میهن ماست.
هم‌میهنان گرامی
نشست کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران در بهمن‌ماه ۹۶، ضمن ارزیابی شرایط کشور بر این نکتهٔ مهم تأکید کرد که: “دوران سیاست‌بازی‌های اصلاح‌طلبان حکومتی و ترویج نظریهٔ اصلاح‌پذیری ٬نظام سیاسی٬ کنونی به‌قصد حفظ حاکمیت رژیم ولایی به‌پایان رسیده است و بخش‌های هرچه بیشتری از مردم، به‌ویژه توده‌های کار و زحمت، دنبال راهکارهایی جدی برای حل معضل‌های گسترده اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه‌اند. معضل اساسی جنبش اعتراضی و مردمی توده‌ها در شرایط کنونی نبودِ جایگزینی سازمان‌یافته و مردمی در مقابل رژیم استبدادی است.”
حزب تودهٔ ایران در سال‌های اخیر بر ضرورت تشکیل جبههٔ واحد ضد دیکتاتوری‌ای متشکل از همهٔ نیروهای مترقی، ملی و آزادی‌خواه کشور تأکید ورزیده است و همچنان نیز آماده است تا در راه تحقق این امر مهم همهٔ توان و امکاناتش را به‌کار گیرد. به‌گمان ما اگر طیف گسترده‌ای از مردم میهن‌مان و نیروهای آزادی‌خواه کشور در پایان دادن به استبداد، تحقق حق حاکمیت مردم بر سرنوشت‌شان، تحقق آزادی و حقوق دموکراتیک مردم (ازجمله حق آزادی احزاب و سازمان‌های صنفی)، لغوِ تمامی قوانین زن‌ستیزانهٔ رژیم ولایت فقیه، برابری حقوق زن و مرد و همچنین تحقق حقوق خلق‌های ایران در چارچوب حکومتی ملی اعتقاد دارند، نیروهای مترقی و آزادی‌خواه کشور باید بتوانند با حفظ تفاوت‌های دیگر نظری، سیاسی و قومی، بر سر این حداقل‌ها توافق کنند و با یک برنامهٔ روشن و کوتاه مبارزاتی، و در کنار مردم، در مسیر تغییرات اساسی، دموکراتیک و پایدار راه را بگشایند.
کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران، ضمن شادباش مجدد فرارسیدن نوروز و سال ۱۳۹۷، و با تجدیدعهد با آرمان‌های همهٔ جان‌باختگان راه آزادی و عدالت اجتماعی، هم‌صدا با میلیون‌ها ایرانی، آزادیِ فوری و بدون قیدوشرط همه زندانیانِ سیاسی- عقیدتی، و پایان دادن به روندِ خشونت و سرکوب معترضان و دگراندیشان از سوی سران رژیم را خواهان است. ما با آرزوی پیروزی‌های بزرگ برای جنبش مردمی میهن‌مان به استقبال بهار و سال نو می‌رویم.
کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران
۲۸ اسفندماه ۱۳۹۶
به نقل از «نامه مردم» شماره ۱۰۴۷، ۲۸ اسفند ماه ۱۳۹۶
