بدرود رفیق ناظم
با تأسف و اندوه مطلع شدیم که رفیق محمد ناظم، یکی از پرسابقه ترین فعالان حزب تودهٔ ایران، در سن ۹۱ سالگی چشم از جهان فروبست. به‌استناد دست‌نوشته‌های رفیق ناظم، او در سال ۱۳۰۵ خورشیدی، در خانواده‌ای تجارت‌پیشه در در کرمانشاه به‌دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدرسه شاهپور همین شهر به‌پایان رساند و در همین مدرسه و در سال آخر آن بود که در رابطه با رفقای حزبی، با مواضع حزب و برنامه‌های آن آشنا شد و از همان زمان فعالیت‌های حزبی‌اش را آغاز کرد.
در همین دوران، با پیوستن به صف‌های حزب، در چاپ و پخش روزنامه “بیستون”- ارگان ایالتی حزب تودهٔ ایران در کرمانشاه- در عرصهٔ حزبی حضوری فعال پیدا کرد. رفیق ناظم در ۱۳۲۷ از دانشکده حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و در نیمه دوم سال ۱۳۲۸ وارد دانشکده افسری شد و در ۱۳۲۹ در مقام افسر وظیفه، در دادگاه تجدیدنظر لشگر کرمانشاه به‌کار مشغول شد.
او در این دوره تلاش می‌کرد تا به رفقای توده‌ای که در شرایط پیگردهای غیرقانونی رژیم بر ضد حزب تودهٔ ایران دستگیر می‌شدند، کمک کرده و در محکومیت آنان در دادگاه‌های فرمایشی رژیم به‌نفع رفقای بازداشتی تغییر به‌وجود آورد.
رفیق ناظم در رویدادهای پس از کودتای ضد مردمی ۲۸ مرداد به سنندج رفت و پس از مدتی در مقام رابط حزب با سازمان افسری برگزیده شد. پس از کشف سازمان نظامی حزب، رفقای مسئول و افسرانی که با رفیق ناظم در ارتباط بودند، در تمامی بازجویی‌ها هرگز رابطه خود با رفیق ناظم را افشا نکردند و به‌این دلیل او از گزند رژیم در امان ماند. پس از تحمل چندین سال فشارهای گوناگون از سوی رژیم پهلوی، رفیق ناظم در سال ۱۳۴۸ تقاضای بازنشستگی کرد و در شهریور همان سال به ایالات‌متحده مهاجرت کرد. رفیق ناظم در ایالات‌متحده در همکاری با چند تن از رفقای حزبی که آنان هم ساکن منطقه سانفرانسیسکو در ایالت کالیفرنیا بودند، حوزه‌ای تشکیل داد و سپس سازمان هواداران حزب تودهٔ ایران در شمال کالیفرنیا را تشکیل داد.
رفیق از همان ابتدا با گرفتن مسئولیت در این حوزه، فعالیت حزبی‌اش را دوباره گسترش داد. با پشتکار و هوشمندی این رفیق و در همکاری مستقیم با دیگر رفقا، این هسته در مدتی کوتاه به سازمانی متشکل از ده‌ها عضو و هوادار تبدیل شد و در رابطه با مسائل انقلاب توانست در میان ایرانیان و گروه‌های سیاسی این منطقه به‌منزلهٔ نیرویی مطرح و فعال شناخته شود. او پیرامون اندیشه‌ها و سیاست‌های حزب در شرایط بعد از انقلاب و رویدادهای ایران روشنگری می‌کرد و کارزارهایی را در ارتباط با حمله عراق به ایران و یورش به حزب توانست سازمان‌دهی کند.
در سال‌های فعالیت جدید حزب در ایران و دوران پس از یورش سبعانه به تشکیلات حزبی، رفیق با تمام وجود برای کار حزبی از هیچ تلاشی فروگذاری نمی‌کرد و هرآنچه در توان داشت بدون هیچ‌گونه توقع و چشمداشتی تا سال‌های سالخوردگی و ناتوانی جسمی به‌خدمت می‌گرفت. رفیق ناظم انسانی شریف، فروتن، سخت‌کوش بود و در کار حزبی به کار و خرد جمعی اعتقاد داشت و تا آخرین دم پایبندی به حزب توده ایران و وفاداری به آرمان‌هایش را از دست نداد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
به نقل از «نامه مردم» شماره ۱۰۵۱، ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷
