مبارزۀ دلیرانه فرهنگیان میهن برای تأمین مطالبات ادامه دارد
سایت زمانه در گزارشی دربارهٔ اعتراض‌های فرهنگیان، نوشت: “به‌گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، با فراخوان ٬شورای هماهنگی کانون‌های صنفی معلمان کشور٬، تجمعات اعتراضی معلمان، پنج‌شنبه ۲۰ اردیبهشت‌ماه در تهران، تبریز، شیراز، اصفهان، کرمانشاه، ساری، قروه، دیواندره، ممسنی، کازرون، مریوان و خرم‌آباد برگزار شد. در تجمع تهران که در مقابل سازمان برنامه و بودجه برگزار شد، نیروهای امنیتی به‌شدت با معترضان برخورد کرده و دست‌کم شش نفر از آن‌ها را بازداشت کردند.
محمدتقی فلاحی، دبیر کانون صنفی تهران، محمد حبیبی، اسماعیل گرامی، علی زلفی، علی پیروز، محمدحسن پوره ازجمله افراد بازداشت‌شده هستند. برخی گزارش‌ها نیز حاکی از آن است که رسول بداقی و عالیه اقدام‌دوست نیز ازجمله بازداشت‌شدگان هستند. دلیل این بازداشت و محل نگهداری بازداشتی‌ها اعلام نشده است. شاهدان عینی از کتک زدن ٬وحشیانه٬ معلمان توسط نیروهای امنیتی خبر دادند. در شهرستان‌ها تجمعات معلمان در برابر ساختمان آموزش‌وپرورش برگزار شد. معلمان معترض پلاکاردهایی در دست داشتند که در آن‌ها به دستمزدهای پایین‌تر از خط فقر و کمبود بودجه‌های آموزشی اشاره شده بود. تأمین آموزش رایگان و کیفی برای همه کودکان و مخالفت با خصوصی‌سازی آموزش نیز ازجمله خواسته‌های دیگر معلمان است.”
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران که فراخوان تجمع پنج‌شنبه۲۰ اردیبهشت‌ماه را صادر کرده بود، در بیانیه‌یی ضمن بیان این‌که فعالیت کانون‌های صنفی معلمان تهران و البرز قانونی است، گفته است: “تجمع ۲۰ اردیبهشت معلمان در تهران تحت هدایت کانون‌های صنفی شناسنامه‌دار استان‌های تهران و البرز مانند دیگر استان‌های کشور، کنشی مدنی و اعتراضی مسالمت‌آمیز برای احیای پیکر محتضر آموزش‌وپرورش و حقوق منکوب شده معلمان بازنشسته و شاغل در سراسر ایران بود که با حمله سازمان‌دهی شده نیروهای لباس شخصی و امنیتی به تنش و تشنج بدل گردید. ”
کانون صنفی معلمان تهران نیز در بیانیه خود در توضیح واقعه روز پنج‌شنبه۲۰ اردیبهشت‌ماه گفته است که معلمان بنا بر درخواست پلیس از محدوده پارک خارج نشدند، اما ناگهان با یورش نیروهای لباس شخصی مواجه شدند: “نیروهای امنیتی و لباس شخصی معلمان را بر سنگفرش خیابان کشیدند و صورت زنان معلم را با خون رنگین کردند تا صدای حق‌خواهی‌شان را خفه کنند.”
در قطعنامه این تجمع اعتراضی آمده است: “عدم توجه به زندگی و معیشت معلمان بازنشسته و شاغل و بی‌توجهی به کیفیت آموزش در مدارس نشان از آن دارد که آموزش‌وپرورش در اولویت نهادهای حاکمیتی و مسئولان دولتی نیست.”
“شورای هماهنگی کانون‌های صنفی معلمان کشور” در قسمتی دیگر از قطعنامه پایانی این اعتراضات ازجمله آورده است: “باتوجه به افزایش بی‌رویه تورم و گرانی و افزایش تعداد دانش‌آموزان (باتوجه به رسیدن دانش‌آموزان نظام جدید به پایه دوازدهم) وضعیت نیروهای آموزشی و اداری مدارس در سال تحصیلی ۹۷- ۹۸ به‌مراتب سخت‌تر خواهد شد و توجه ویژه به وضعیت معلمان و نیازهای دانش‌آموزان امری ضروری است.” در فروردین‌ماه سال جاری نیز معلمان خرید خدمات آموزشی به‌دلیل عدم پرداخت دستمزدهای سال گذشته خود در کرمان، قزوین، یزد و چند شهر دیگر دست به تجمع اعتراضی زده بودند. شهرام جمالی، عضو کانون صنفی معلمان استان البرز، به ایلنا گفته است که اتفاقاتی که در دهه‌های گذشته در عرصه تعیین حقوق کارمندان دولت به‌طور عام و معلمان به‌طور خاص رخ داده، نتوانسته دریافتی معلمان رسمی را تا سطح قابل‌قبول افزایش دهد. به‌گفتهٔ او حداکثر افزایش حقوق کارمندان در سال جاری کمتر از ۱۶ درصد است، درحالی‌که میانگین افزایش حقوق معلمان در سال جاری بین شش تا ۱۲ درصد است. بدین ترتیب معلمان معتقدند که در سال جاری وضعیت معیشت‌شان بدتر خواهد شد. این درحالی‌است که محمد بطحایی، وزیر آموزش‌وپرورش، گفته است که در مهرماه ۹۷ احتمالاً نظام آموزشی ایران ۸۰ هزار معلم کم خواهد داشت و تا ۴ سال آینده، در بهترین حالت با کمبود ۳۵۰ هزار معلم مواجه خواهد شد. به‌گزارش سایت فارسی دویچه‌وله، در کازرون معلمان و فرهنگیان شعار می‌دادند: “معلم زندانی آزاد باید گردد”. معلمان در ممسنی بنری را به در ورودی اداره آموزش‌وپرورش نصب کردند که روی آن نوشته شده بود: “جای معلم کلاس درس است نه آژانس مسافرکشی”. در اصفهان فرهنگیان در برابر اداره آموزش‌وپرورش شعار می‌دادند: “حقوق ما ریالیه، هزینه‌ها دلاریه” و “وزیر بی‌لیاقت نمی‌خوایم نمی‌خوایم”، “مدیر بی‌لیاقت نمی‌خوایم نمی‌خوایم”. “اسماعیل عبدی آزاد باید گردد”. در اواخر فروردین‌ماه گذشته نیز معلمان در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات مزدی سال گذشته خود در قزوین، کرمان، یزد و چند شهر دیگر تجمع کرده بودند.
فرهنگیان میهن‌مان، همان‌طور که در گزارش‌ها هم اشاره شده است، نخستین بار نیست که به اعتراض‌های گسترده دست می‌زنند و برپایی این نوع اعتراض‌ها در میهن‌مان منحصر به فرهنگیان نبوده است. در ماه‌های گذشته، به‌تناوب، انتشار اخبار تظاهرات اعتراضی کارگران، کشاورزان، زنان، فرهنگیان، درویشان و جز اینان را شاهد بوده‌ایم که در گرفتاری‌های اقتصادی و ناملایمات اجتماعی ریشه دارند. کسبه و بازار شهر بانه نزدیک به یک ماه است که به اعتصاب‌شان ادامه داده‌اند. در اکثر موارد دولت و نیروهای امنیتی با این اعتراض‌ها برخوردی خشن داشته‌اند. این درحالی‌است که برای گمراه کردن مردم در رسانه‌های عمومی دربارهٔ حق اعتراض و حقوق شهروندی سخن رانده می‌شود، اما درعمل سیاست سرکوب و تهدید همچنان ادامه دارد. نیروهای مترقی هم‌زمان با اعتراض‌های گسترده فرهنگیان، پشتیبانی کامل خود از فرهنگیان میهن را اعلام کرده‌اند.
به نقل از «نامه مردم» شماره ۱۰۵۱، ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷
