استیضاح ربیعی، نزاع برای غارت اموال زحمتکشان
روزنامه خراسان، ۱۸ مردادماه، نوشت: “وزیر کار به‌رغم عبور از استیضاح نافرجام اواخر سال گذشته و در شرایطی که جلسه استیضاح مملو از حواشی، ادعاهای عجیب و اتهامات موافقان و مخالفان علیه یکدیگر و وزیر کار بود، این بار نتوانست از سد استیضاح عبور کند و مجبور شد پس از پنج سال سکان‌داری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را ترک کند. حجم ادعاها و افشاگری‌های مطرح شده در این جلسه به حدی بود که رئیس مجلس از هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان خواست ظرف دو هفته به این موضوع رسیدگی و نتیجه را گزارش کند.”
روزنامه آفتاب یزد، ۲۱ مردادماه، در همین ارتباط به اهمیت شستا اشاره کرد و نوشت: “لیستی طولانی از اقوام نسبی و سببی چهره‌های سیاسی وجود دارد که به واسطه ارتباط کاری یا خویشاوندی با یکی از چهره‌های سیاسی در زیرمجموعه‌های اقتصادی این وزارتخانه منصوب شده‌اند. ربیعی سعی کرد تا این سازش‌ها به حداقل برسد، اما فشارها از مجلس او را در بسیاری مواقع مجبور به عقب‌نشینی می‌کرد. حال با رفتن وزیر و احساس ناامنی ایجاد شده برای این منصوبین در بسیاری از شرکت‌ها به‌ویژه آنها که در حوزهٔ نفت و انرژی فعال هستند غوغایی پیش آمده و جنگی داخلی میان مدعیان تصاحب پست‌ها درگرفته است. قریب سه سال زمان برد تا هزاران عضو هیئت‌مدیره شرکت‌ها و پست‌های ارشد مدیریتی به‌نحوی که همه جریانات تأثیرگذار سیاسی را راضی گرداند میان چهره‌های مشخص تقسیم گردد به‌همین خاطر دولت حسن روحانی مجبور است تا هر چه زودتر نسبت به انتخاب جانشین ربیعی اقدام نماید، فردی که مجبور به اخذ رأی اعتماد از همان مجلسی است که وزیر کار را استیضاح کرد و این می‌تواند به‌معنای برآورده شدن خواسته‌های برخی جریانات افراطی در مجلس باشد.” روزنامه فرهیختگان، ۲۰ مردادماه، نوشت: “در کنار سخنان انتحارگونه ربیعی، برخی نمایندگان نیز می‌گویند شستا در دورهٔ مدیریت ربیعی به حیاط‌خلوت برخی آقازاده‌ها و مدیران سفارشی تبدیل شده است. اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود و رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس می‌گوید وزارت اطلاعات باید به پرونده اقتصادی پسران ربیعی ورود کند.”
روزنامه ابتکار، ۲۰ مردادماه، نوشت: “حجم، نوع و شکل اتهامات واردشده ـ در دو سوی میدان ـ در این استیضاح به‌خوبی نشان داد که هیچ‌یک از جریان‌های سیاسی داخل کشور عزمی جدی برای مبارزه با مسئله فساد که از مسیر ٬شفاف‌سازی٬ عبور می‌کند، ندارند. در این جلسه، رفتارها و کنش‌ها بر پایه نوعی افشاگری منفعت طلبانه استوار شده بود که طرفین سعی می‌کردند با امتیازهای بیشتر رقیب را از صحنه خارج کنند.” روزنامهٔ اعتماد، ۱۸ مردادماه، در اشاره به جلسه استیضاح ربیعی، گفت: “در اين ميان اما شايد طرح اتهام محمدرضا پورابراهيمی رئيس اصولگرای كميسيون اقتصادی مجلس عليه مسعود پزشكيان نایب‌رئیس اصلاح‌طلب مجلس ازجمله مهم‌ترين موارد بود كه درنهایت منجر به واكنش رئيس مجلس نيز شد. آنجا كه پورابراهيمی مدعی شد علت حمايت پزشكيان از ربيعی انتصاب دخترش در یکی از شركت‌های شستا بوده.” روزنامه خراسان در گزارش حواشی جلسه استیضاح، نوشت: “ربیعی در دفاعیات با اشاره به فشارهایی که به وی وارد می‌شود، گفت: ٬رئیس بهزیستی سبزوار یک زن برجسته است اما به من فشار می‌آورند که یا این فرد را بردار یا این‌که تو را استیضاح می‌کنیم. در اتاق من می‌گویند سالی ۴۰۰، ۵۰۰ میلیون تومان به‌حساب فرد مدنظر آنها واریز شود.٬ ربیعی در بخشی از دفاعیاتش با اشاره به برخی شایعات منتشر شده درباره منزل ۲۵ میلیاردی خود گفت که در منزل باجناغ محمدعلی نجفی شهردار تهران که چهار تا پنج میلیارد تومان ارزش دارد، مستأجر است. حسین مقصودی نماینده مردم سبزوار، اولین مخالف وزیر کار گفت: ٬معاون پارلمانی دولت به بنده گفت بین وزیران اقتصاد و کار، از وزیر اقتصاد دفاع کنید و ربیعی را خود دانید! در بانک توسعه و تعاون ۱٫۵ میلیارد دلار از ذخیره مملکت پول برداشتند.٬ حسن نوروزی، نماینده اصولگرای رباط‌کریم کار را به فرزند علی ربیعی کشاند و گفت: ٬پسر ربیعی با پسر تقی‌زاده معاون ربیعی در دبی شرکت دارند، و رابطشان هم عبدالناصر موسوی‌الجزایری است.٬ “
روزنامه قانون، ۱۸ مردادماه، نوشت: “در ميان دريايی از ابهامات چند نكته برای بار چندم خودنمايی كرد. برای مثال همه فهميدند فراكسيون اميدی كه در اين مجلس فعاليت می‌كند قدرت لازم برای اداره امور را در بهارستان ندارد و حتی برخی افرادی كه در ظاهر با اين فراكسيون همراه هستند در باطن هرگاه مسير ديگری را بخواهند طی می‌کنند و همچنين مشخص شد كه تندروهای مجلس يا همان محافظه‌كاران در مسائلی كه لازم باشد و لاريجانی و طيف او بخواهند می‌توانند خودنمايی كنند و حتی وزير را از صدارت بيندازد.” علی ربیعی، وزیر کار دولت روحانی، بیشتر از آنکه یک فعال سیاسی باشد، فردی کارکشته در امور امنیتی است و خود او در جریان استیضاحش ازجمله افتخاراتش را به‌طورمستقیم و تلویحی، شرکت در سرکوب نیروهای مجاهدین خلق، عنوان کرد. برکناری علی ربیعی از پست وزارت از سوی مجلسی عملی شد، که ادعا می‌شود زیر کنترل اصلاح‌طلبان است. اما این استیضاح بار دیگر نشان داد که صحنه‌گردان اصلی، علی لاریجانی است که در ارتباط تنگاتنگ با مرتجعان در حاکمیت، مقاصد سیاسی خویش را عملی می‌کند. برکناری علی ربیعی به‌هیچ‌عنوان در راستای حمایت از کارگران و مطالبات بر حق آنان نبوده است. این برکناری حاصل زدوبند نیروهای فاسد و چپاولگر برای تصاحب سهم بیشتر از منابع مالی سازمان تأمین اجتماعی بوده است. سازمان تأمین اجتماعی چنان‌چه با مدیریتی مردمی اداره می‌شد، خواست‌های کارگران و دیگر زحمتکشان را می‌توانست به‌طور کامل تأمین کند، اما این سازمان چندین دهه عرصه تاخت‌وتاز به‌منظور چپاول بوده است. استیضاح علی ربیعی و افشاگری‌های دو طرف مخالف و موافق استیضاح، عمق فساد در این نهاد که متعلق به زحمتکشان است با وضوح بیشتر آشکار کرد. وزیر بعدی هر که باشد باید منافع جناح‌های فاسد در حاکمیت را تأمین کند و تغییری به‌نفع مالکان اصلی آن یعنی زحمتکشان، به‌وجود نخواهد آمد.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۵۸، دوشنبه ۲۹ مرداد ماه ۱۳۹۷
