سخنان حسن روحانی در مجلس، به‌هیچ‌وجه غیرمنتظره نبودند
سایت فرارو، ۶ شهریورماه، نوشت: “جلسهٔ طرح سؤال از حسن روحانی رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی و پاسخ‌های او به سؤالات نمایندگان با موجی از واکنش‌های منفی از سوی مردم و فعالان سیاسی و اجتماعی روبه‌رو شده است.” فرآرو در ادامه آورد: “در همین رابطه مرتضی کاظمیان تحلیلگر مسائل سیاسی در شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور گفت: “روحانى هم چوب اکثریت مجلس را خورد، و هم پیاز افکارعمومی را. تفسیر نادرست و ارزیابى دور از واقع. او از ریشه اعتراض‌های دی‌ماه گذشته و مقصر دانستن مردم، و نیز تلاش بی‌حاصل او برای همراه ساختن اکثریت مخالف مجلس، روحانی را از اینجا مانده و از آن‌جا رانده ساخت.
اشتباه در اشتباه.” مصطفی تاج‌زاده دراین‌باره نوشت: “روحانی می‌توانست با تبیین علل و عوامل اصلی مشکلات کشور گام بلندی در جهت رشد آگاهی‌های عمومی بردارد و مشارکت ملت را برای حل معضلات، خنثی کردن کارشکنی‌های دولت پنهان و طمع‌ورزی ترامپ جلب کند. رأی منفی مجلس نشان داد نگفتن حقایق رقیب را جری و مردم را ناامید می‌کند. ” روزنامهٔ همدلی، ۷ شهریورماه، نوشت: “آنچه در سپهر سیاسی ایران به قطعیت رسیده این است که نه بسیاری از اصلاح‌طلبان، اصلاح‌طلب، نه اصولگرایان اصول‌گرا و نه اعتدالیون ما معتدل‌اند و ٬حسن روحانی٬ در جلسه دیروز مجلس نشان داد که از محافظه‌کارترین محافظه‌کاران است.”
همین روزنامه در مطلبی دیگر نیز نوشت: “آنگونه که پیش از حضور رئیس‌جمهور در محافل سیاسی پیچیده بود، قرار شد روحانی در مجلس در مورد علت مشکلات کنونی شفاف صحبت کند و به‌نوعی افشاگری کند، اما دیدیم و شنیدیم که حسن روحانی نه‌تنها افشاگری نکرد، بلکه پاسخ سؤالات نمایندگان را نیز نتوانست به‌صورت منسجم ارائه کند.” روزنامه همدلی به‌نقل ازعبدالله ناصری اصلاح‌طلب، نوشت: “نحوه برخورد روحانی با افکارعمومی و بی‌توجهی‌اش به نظرات کارشناسان و نخبگان به حدی رسیده که آینده و نقش مدنی خود را در جامعه بسیار مبهم و پرمسئله کرده است.” روزنامه آفتاب یزد، ۷ شهریورماه، نوشت: “طی هفته‌های گذشته پس از اعلام وصول طرح سؤال از رئیس‌جمهور از سوی بهارستانی‌ها، این امید در میان افکارعمومی و محافل سیاسی ایجاد گردید که رئیس‌جمهور بالأخره می‌خواهد رویکرد محافظه‌کاری را کنار بگذارد و حقایق را درباره کارشکنی‌ها و موانع موجود بر سر راه وعده‌ها و برنامه‌ها به مردم بگوید اما روز گذشته رئیس‌جمهور نه‌تنها که نتوانست نماینده‌ها را به‌ویژه در رابطه با سؤالات اقتصادی قانع کند، او حتی درباره حقایق و مسائلی که قبل از رفتن به مجلس در گفت و گوی تلویزیونی وعده‌اش را به مردم داده بود باز هم سکوت اختیار کرد.” آفتاب یزد به‌نقل از زیباکلام، نوشت: “تصور می‌رفت که روحانی پس از یک سال سکوت خود را می‌شکند و از فضای ایجاد شده در مجلس استفاده می‌کند و به مردم نشان می‌دهد که چقدر از این مشکلات متوجه دولت است و تا چه اندازه بحران‌ها به‌ویژه ارز، گرانی، قاچاق کالا و سایر سؤالاتی که جبهه پایداری و اصولگرایان در صحن علنی مجلس مطرح کردند، اساساً به دولت ارتباط پیدا نمی‌کند.”
علی صوفی، وزیر تعاون دولت اصلاحات و فعال سیاسی اصلاح‌طلب، نیز گفت: “سخنرانی دیروز روحانی مأیوس‌کننده و ناامیدکننده بود. زیرا رئیس‌جمهور مدام وعده می‌دهد اما عمل نمی‌کند.”
غلامرضا ظریفیان، معاون وزیر علوم دولت اصلاحات، به آفتاب یزد گفت: “سخنان روحانی به‌هیچ‌وجه انتظارات مردم را محقق نکرد. رئیس‌جمهور قرار بود که درباره موانع‌ها و کارشکنی‌ها در مجلس سخن بگوید اما این اتفاق نیافتاد.” روزنامه ابتکار،۷ شهریورماه، به‌نقل از محمدعلی ابطحی، نوشت: “روحانی بدجور رو دست خورد. به‌جای توضیح جدی، یک منبر واقعی رفت.” صلاح‌الدین هرسنی در روزنامه بهار، ۷ شهریورماه، نوشت: “وقتی حسن روحانــی دیروز برای پاسخ به سؤالات نمایندگان در مجلس حاضر شد،در ابتدای ســخنانش اظهار کرد که او قرار اســت در راســتای سفارشات رهبر معظم انقلاب و با رعایت تمام مناسبات امر، وظیفهٔ قانونی خود را انجام دهد. اگرچه رعایت سفارشــات رهبری کنشی به‌سـزا است، اما به‌نظر نمی‌رسید که این گونه سفارشات بخواهد او را وادار کنــد که بیــان حقایق و شــفافیت را فدای کلی‌گویی،فرافکنی و توجهیات غیرمنطقی و خارج از قاعده کند.”
واکنش‌ها نسبت به سخنان حسن روحانی در مجلس، بسیار فراتر از اظهارنظرهایی بود که در بالا نقل‌قول شد. طیفی گسترده از فعالان سیاسی در داخل و خارج از کشور به‌دفاع، توجیه یا محکوم کردن این سخنان پرداختند. ما در اینجا به اظهارنظرهای فعالان سیاسی طرفدار روحانی که در بین آنان چپ‌های شرمگین و وازده هم کم نبودند وقعی نمی‌گذاریم چون اطمینان داریم که این طیف فکری هدف‌های سیاسی‌ای مشخص را دنبال می‌کند. در این میان بودند فعالانی که نسبت به حُسن نیت آنان شکی نمی‌توان داشت. حزب تودهٔ ایران از هنگام انتخابات مهندسی‌شدهٔ سال ۱۳۹۲ تا کنون بارها تأکید کرده است که حسن روحانی به این دلیل به‌مقام ریاست‌جمهوری انتخاب شد تا برنامه‌های ولی فقیه به‌خصوص برنامهٔ توافق‌نامهٔ برجام را به‌پیش ببرد. پیشینهٔ سیاسی و امنیتی حسن روحانی نیز نشان می‌داد که او مُهره‌ای مورد اعتماد و اطمینان در هرم حاکمیت است. به‌نظر ما حسن روحانی در مجلس به‌نحوی شایسته صداقت خود را نشان داد. صداقت از آن روی که او نشان داد تعهدش به حاکمیت سرکوب و تبعیت از ولی فقیه را با دفاع از خواست‌های مردم عوض نمی‌کند. این مسیری است که نزدیک به چهار دهه ماهیت پیشینهٔ سیاسی حسن روحانی را رقم زده است. فعالان سیاسی‌ای که در این ارتباط به‌نوعی انگشت به‌دهان شده‌اند در ارزیابی‌شان نسبت به حسن روحانی مسیری پراشتباه پیموده‌اند.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۵۹، دوشنبه ۱۱ شهریور ماه ۱۳۹۷
