گردهمایی بزرگداشت جان باختگان فاجعهٔ ملی در بریتانیا
مراسم گرامی‌داشت خاطرهٔ هزاران جان‌باختهٔ فاجعهٔ ملی کشتار زندانیان سیاسی ایران- جنایتی بی‌سابقه در تاریخ معاصر ایران و جهان در سال ۱۳۶۷ از سوی رژیم ولایت فقیه- با حضور شماری از نیروهای مترقی ایران و نمایندگان حزب‌های کمونیست از کشورهای انگلستان، یونان، قبرس، عراق و سودان و بنگلادش، در سالنی در مرکز لندن، برگزار شد. بر دیوارهای سالن محل برگزاری مراسم، پوسترهایی متنوع قرار داشت که از رویداد این فاجعهٔ ملی، مبارزهٔ خستگی‌ناپذیر خانواده‌ها و یاران قربانیان این جنایت ضد بشری رژیم ولایی حکایت می‌کرد. در کنار این پوسترها، پرچم‌ها و بَنرهایی بودند با شعارهایی با مضمون: آزادی فوری و بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی، ضرورت اتحاد همهٔ نیروهای سیاسی ترقی‌خواه، ملی و دموکرات در مبارزه با رژیم ولایت فقیه و دفاع از صلح، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی.
در آغاز گردهمایی، پس از خوش‌آمد از سوی حزب تودهٔ ایران به اعضا و هواداران حزب، چهره‌هایی از نیروهای مترقی ایران و همچنین نمایندگان و فعالان حزب کمونیست بریتانیا و حزب‌هایی مترقی از این کشور و از بنگلادش، عراق، افغانستان، سودان و قبرس که حضور داشتند و پس از پخش سرود چهارم حزب توده ایران، فیلمی ویدئویی دربارهٔ فاجعهٔ ملی، فرمان دهندگان به انجام این جنایت تاریخی، قربانیان این فاجعه، خاوران و گورستان‌های محل دفن جان‌باختگان در قبرهای دسته‌جمعی و بدون نام و نشان (نام و نشان‌شان در دل مردم و مبارزان راه آزادی توده‌ها محفوظ است)، و همچنین تلاش‌های رژیم سرکوبگر در تخریب این گورستان‌ها برای از میان برداشتن آثار جرم و جنایتش، فیلمی که رفقای هوادار حزب تهیه کرده بودند، نمایش داده شد. نخستین سخنران گردهمایی، نمایندهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران بود. او از ابعاد توحشی که در این فاجعهٔ تاریخی از سوی رژیم ولایت فقیه نشان داده شد، از اوضاع‌واحوالی که در زمینهٔ آن این جنایت سازمان‌دهی شد، از هدفِ رژیم سرکوبگر از انجام چنین جنایتی و نیز وظیفهٔ 
تاریخی و تعطیل‌نشدنی نیروهای سیاسی مترقی میهن‌مان در کشاندن همه دستور دهندگان، تصمیم‌گیرندگان و اجراکنندگان این فاجعه به دادگاه عدالت، سخن گفت.
رفیق رابرت گریفیث، دبیرکل حزب کمونیست بریتانیا، با دعوت رفیق مسئول برگزاری گردهمایی، سخن گفت. رفیق گریفیث در سخنان خود از جمله گفت: ”رفقای گرامی حزب تودهٔ ایران و دیگر نیروهای سوسیالیست و ترقی‌خواه ایران و سراسر جهان،کشتار زندانیان سیاسی در تابستان و پاییز ۱۳۶۷ از خونین‌ترین کشتارهای جمعی زندانیان سیاسی در قرن بیستم بود. جنایتکاران در رأس جمهوری اسلامی ایران که فرمان این کشتار را صادر کردند و اعدام هزاران زن و مرد بی‌گناه زیر نظر آنها اجرا شد، تا کنون به جرم عمل وحشیانه‌شان هنوز مورد بازخواست و دادخواهی قرار نگرفته‌اند. آنچه جای نکوهش و سرزنش دارد این است که بسیاری از دولت‌ها، نهادهای دولتی، سازمان‌های رسانه‌یی، و حتّی سازمان‌های حقوق بشر در جهان نیز از آن زمان تا کنون از پذیرش و افشای مقیاس عظیم آن جنایت بی‌رحمانه خودداری کرده‌اند…“ رفیق گریفیث در انتهای سخنرانی خود افزود: ”رفقا! با همهٔ اینها، هرگز نباید بگذاریم حقیقت و یاد آنچه در سال ۱۳۶۷ رخ داد فراموش شود. آن کشتار جمعی زندانیان سیاسی، ماهیت ارتجاعی و بی‌رحم رژیم تهران را نشان داد، که البته تازگی هم ندارد. امّا امروز باز هم کارگران و زحمتکشان و مردم عادی، و به‌ویژه زنان دلیر ایران، آشکارا علیه دیکتاتوری دین‌سالار و فرقه‌گرای ایران به پا خاسته‌اند و خواستار صلح، دموکراسی، و عدالت اجتماعی‌اند.
مردم ایران می‌دانند که رهایی واقعی فقط با فکر و دست خود آنها به دست خواهد آمد، و دخالت امپریالیستی در این روند، آنها را به همان پرتگاهی می‌کشاند که مردم سوریه، عراق، افغانستان، لبنان، و در گذشته خود ایران، کشانده شدند. شایسته است که ما با مردم ایران و پیکارشان در راه رهایی کشور و ساختن کشوری دموکراتیک، شکوفا، و مترقی ابراز همبستگی کنیم.“
سخنران بعدی گردهمایی رفیق هاشم الموسوی، نمایندهٔ حزب کمونیست عراق، بود که در سخنان ضمن اعلام پیام همبستگی کمونیست‌های عراقی با خانواده‌های قربانیان فاجعهٔ ملی و مبارزه‌شان برای به دادگاه عدالت سپردن سران رژیم جنایتکار، زمینه‌هایی مشخص از اوضاع تاریخی‌ای را که فاجعهٔ ملی در آن انجام گرفت- به‌ویژه جنگ ایران و عراق- شرح داد. رفیق عراقی در بخشی از پیام مفصل خود گفت: “در سالروز این حادثهٔ حزن‌آور و اندوهناک، سی‌امین سالگرد اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در ایران، به من اجازه دهید تا به‌نمایندگی از حزب کمونیست عراق عمیق‌ترین همدردی و احساسات را به خانواده‌های هزاران قربانی این حادثه غم‌انگیز اعلام و تقدیم کنم. ما همچنین در این مراسم یادمان کادرهای شهید به‌خون غلطیدهٔ حزب برادر، حزب تودهٔ ایران، در فاجعهٔ ملی که باهدف انحلال فیزیکی وحشیانه و از میان برداشتن رهبری حزب برادر سازمان داده شده بود، خود را در کنار رفقای توده‌ای می‌دانیم…“ رفیق عراقی در ادامه ضمن ابراز همبستگی با مبارزات مردم ایران افزود: ”همان‌طور که در بیانیه مشترکی که در ماه فوریه گذشته [بهمن‌ماه ۱۳۹۵] از سوی بیش از ۵۰ حزب کمونیست و کارگری صادر شده است، تحقق خواست‌های اعتراض‌کنندگان به اوضاع حاکم بر ایران در ارتباط با صلح، پیشرفت و عدالت اجتماعی، بهترین تضمین برای استقلال و حق حاکمیت ملی ایران است. این تنها راه مطمئن برای دفاع در برابر دخالت خارجی در امور داخلی کشور و برای مقاومت مردم ایران در برابر برنامه‌های امپریالیسم آمریکا و متحدان آن، به‌ویژه دولت اسرائیل، عربستان سعودی و دیگر رژیم‌های ارتجاعی کشورهای عربی است. در خاتمه، مایلم حمایت و همبستگی حزب کمونیست عراق را با مردم ایران و حزب برادر، حزب تودهٔ ایران در مبارزهٔ برحق‌شان در راه صلح، دموکراسی، حقوق بشر، پیشرفت و عدالت اجتماعی تکرار کنم.”
در ادامهٔ گردهمایی و در بخش دوم برنامه، رفیق احسان الامام نوازنده عراقی، با اجرای تکنوازی با “عود”، هنرنمایی کرد. سپس رفیق “آندراس گریگوریو”، نماینده آکل قبرس، پیام همبستگی رهبری حزب زحمتکشان مترقی قبرس با حزب تودهٔ ایران به‌مناسبت سی‌امین سالروز فاجعه ملی را خواند. در بخشی از این پیام رهبری آکل یادآور می‌شود: “جان‌های قربانیان صفحه‌هایی تاریک از تاریخ ایران نباید بیهوده به‌هدر رود. ما از پیکار شما در راه اجرای عدالت، و دادرسی و مجازات [عاملان این جنایت]، نه برای انتقام‌گیری، بلکه برای ثبت در تاریخ و درس‌گیری اجتماعی، پشتیبانی می‌کنیم. سنّت‌ها و فداکاری‌های قهرمانانهٔ گذشته الهام‌بخش نسل جدید در مبارزهٔ امروزی برای رها کردن ایران از رژیم دین‌سالار ولایی است و خواهد بود. به‌رغم همهٔ سرکوب‌ها، اعدام‌ها، شکنجه‌ها، و ممنوعیت فعالیت حزب تودهٔ ایران، حزب شما ایستادگی کرد. . ..” متن کامل این پیام جداگانه منتشر می‌شود…“
رفیق “میچالیس مونوچولیاس”، به‌نمایندگی از طرف حزب کمونیست یونان، پیام همبستگی حزب برادر با قربانیان فاجعه ملی و خانواده‌های آنان و حمایت از مبارزه حزبمان در مسیر صلح، حقوق و آزادی‌های دموکراتیک، و همچنین مطالبات برحق زحمتکشان میهن‌مان را به گردهمایی ارائه کرد.
رفیق “لیز پین”، از سوی “کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران” (“کودیر”)- در سخنانی در تشریح کارزارهای “کودیر” در ارتباط با اوضاع ایران و ازجمله فاجعه ملی که آن را مصداقی از تعریف “جنایت بر ضد بشریت” دانست، به ضرورت ادامهٔ افشاگری دربارهٔ نقش رهبران رژیم تئوکراتیک (دین‌سالاری) ایران در تصمیم‌گیری و اجرای این جنایت تأکید کرد. او با تشبیه عملکرد کودتاچیان نظامی در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در قتل‌عام‌های زندانیان سیاسی چپ و کمونیست در آرژانتین و شیلی با قتل‌عام فاجعهٔ ملی ایران، یادآور شد که با مطالعه و درس‌گیری از مبارزات جهانی در ارتباط با افشاگری و پیگرد همه آنانی که در شکنجه و آزار و کشتار آزادی‌خواهان شیلی و آرژانتین دست داشتند، می‌توان کارزارهایی موفق را سازمان داد. او با اشاره به اینکه چگونه شکنجه‌گران و قاتلان “ویکتور خارا”- شاعر و گیتاریست کمونیست شیلیایی- در تیرماه سال جاری و ۴۵ سال پس از کودتا به دادگاه آورده شده و محکوم شدند، بر موفقیت چنین کارزارهایی بررغم طول زمان و بغرنجی‌های راه تأکید کرد. رفیق لیز پین در پایان سخنانش “ترانهٔ ناتمام” ویکتور خارا را که در روزهای شکنجه پس از کودتا در استادیوم شیلی- استادیومی که اکنون استادیوم ویکتور خارا نام‌گذاری شده است- دکلمه کرد. از سوی حزب کمونیست سودان پیام همبستگی‌ای به‌مناسبت سی‌امین سالروز فاجعهٔ ملی به گردهمایی ارائه شد. در بخش‌هایی از این پیام، رفقای سودانی که در کشوری با اوضاع‌واحوالی مشابه اوضاع ایران مبارزه‌یی بغرنج و همه‌جانبه با رژیم اسلام‌گرای “عمر بشیر” به‌پیش می‌برند، گفته می‌شود: “رفقای عزیز، در این مراسم غم‌انگیز سی‌امین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی ایران، از شما تقاضا داریم که همبستگی عمیق و حمایت صمیمانه مردم و حزب کمونیست سودان را از مبارزات قهرمانانه مردم و حزب تودهٔ ایران بپذیرید. ما با بزرگداشت شهیدان به‌خاک افتاده‌مان و ستایش از مقاومت قهرمانانه رفقای گرفتار در بندمان، پیامی رسا به تمامی رژیم‌های خودکامه و بی‌رحم می‌فرستیم و آن اینکه: ارادهٔ مردم شکست‌ناپذیر است و پیروزی از آنِ ما است. رفقای عزیز، اطمینان داشته باشید که ما، در برابر تمامی نیروهای جهل و تاریکی، در هرزمان و هرکجای این جهان، و تا سپیده‌دم آزادی و شادی نسل‌های آینده سرزمین‌های‌مان و در سراسر جهان، شانه به شانه شما ایستاده‌ایم.” مراسم یادمان سی‌امین سالگرد فاجعهٔ ملی کشتار هزاران زندانی سیاسی در ایران با اجرای دسته‌جمعی سرود “انترناسیونال” که رفیق رابرت گریفیث، دبیرکل حزب کمونیست بریتانیا، آن را با صدای رسای خود رهبری می‌کرد، به‌پایان رسید.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۶۰، دوشنبه ۲۶ شهریور ماه ۱۳۹۷
