مسایل سیاسی روز

در پشتیبانی از اعتصاب رانندگان کامیون

طی روزهای گذشته دور تازه‌ای از اعتصاب سراسری رانندگان زحمتکش و برخی کامیون‌داران آغاز گردیده و تا کنون ادامه داشته است. بر اساس آخرین گزارش ها بیش از ۸۲ راننده کامیون و اعتصاب کنندگان توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده اند. این اعتصاب پس از آنکه مسئولان ذی‌ربط رژیم ولایت‌ فقیه به وعده‌های پیشین خود درخصوص حل معضل‌های رانندگان عمل نکردند، مجدداً آغاز شده است.

این حرکت اعتراضی که ابعاد گسترده‌ای یافت، با فراخوان روز ۳۱ شهریورماه برگزار شد و در نخستین روزها رانندگان و کامیون‌داران در شهرهای: تهران، تبریز، اصفهان، ساری، کرمانشاه، شیراز، سنندج، میانه، بندرانزلی، همدان، اراک و چند شهر دیگر دست از کار کشیده و اعلام اعتصاب کردند. این اعتصاب بخش‌های مختلف صنعت حمل‌ونقل جاده‌ای نظیر کامیون‌‌های حمل سوخت، خودروهای سنگین حمل مصالح ساختمانی و مواد غذایی را شامل گردیده است. در قبال اعتصاب رانندگان و برای پایان دادن به آن، رئیس اتحادیه کامیون‌داران استان البرز به خبرگزاری ایسنا گفته بود: “لوازم موردنیاز کامیون‌داران مانند روغن موتور، لاستیک، لوازم یدکی و… با قیمت مناسب و ارز دولتی عرضه خواهد شد، امیدواریم با [اختصاص] ارز دولتی به این اقلام، مشکل اصلی کامیون‌داران حل شود.”

اما واقعیت امر این است که، با ژرفش بحران فراگیر و سقوط ارزش پول ملی، رانندگان و کامیون‌داران خودکارفرما به‌لحاظ امنیت شغلی و معیشت با معضل‌هایی جدی روبرو شده‌اند. آنان بر اثر کاهش محسوس درآمد و میزان مزدشان، قدرت تأمین لوازم یدکی و انجام تعمیرات ضروری را ندارند. ازاین‌روی، خواسته‌ رانندگان و کامیون‌داران خود کارفرما تأمین امنیت شغلی و توجه به وضعیت معیشتی آنان است. از دیگر خواسته‌های این اعتصاب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: تأمین نرخ کرایه مطابق با افزایش قیمت قطعات، حذف دلال‌ها از پایانه‌های حمل‌ونقل، تأمین لوازم یدکی و لاستیک با قیمت مناسب، برخورداری از حق بیمه و بازنشستگی، دسترسی به بیمه خدمات درمانی، برپایی تشکل مستقل صنفی- سندیکایی و پایان دادن به تبعیض و بی‌قانونی از سوی بنگاه‌داران و شرکت‌های بزرگ حمل‌ونقل در حق رانندگان و کامیون‌داران خودکارفرما.                     

بحران ژرف اقتصادی و نوسانات نرخ ارز و نیز مجموعه سیاست‌های دولت و رژیم در ماه‌های اخیر، به کاهش شدید درآمد زحمتکشان ازجمله رانندگان و کامیون‌داران منجر شده است. در این زمینه روزنامه جهان صنعت، ۳ مهرماه، در گزارشی نوشت: “کامیون‌داران خواستار افزایش ۷۰ درصدی نرخ کرایه هستند، اما در حقیقت این میزان کم است و رانندگان خواستار افزایش بیشتر از ۷۰ درصد هستند. … زمانی که لاستیک ۱ میلیون و ۵۰۰ هزارتومانی به ۹ میلیون تومان می‌رسد… آیا این میزان ۷۰ درصد افزایش دارد؟ حتی این لاستیک ۹ میلیونی نیز پیدا نمی‌شود.” در بخش دیگر این گزارش تأکید می‌شود: “درخصوص تأمین قطعه و لوازم با مشکلات زیادی روبرو هستیم.”

در دور گذشته اعتصاب دستگاه‌های ذی‌ربط رژیم وعده تحقق خواست‌های رانندگان زحمتکش و کامیون‌داران خود کارفرما را داده بودند که البته هیچ‌یک از این وعده‌ها به‌طور واقعی و کامل عملی نگردید. به‌رغم تقبیح اعتصاب از زبان برخی رانندگان و کامیونداران به‌وسیلهٔ بخش‌های تبلیغاتی شبکه‌های صداوسیما و تهدید‌های جعفر منتظری، دادستان کل کشور، این زحمتکشان بر خواست‌های‌شان و عملی شدن وعده‌های مسئولان تأکید می‌ورزند.

خواسته‌های به‌حق رانندگان و کامیون‌داران موردحمایت همه نیروهای ترقی‌خواه کشور است. باید با سازمان‌دهی مناسب‌تر و تلاش برای پیوند زدن این حرکت اعتراضی به جنبش اعتراضی کارگران و زحمتکشان در راستای تقویت و تحکیم موقعیت جنبش سندیکایی زحمتکشان و تأمین حقوق صنفی و سیاسی طیف گسترده زحمتکشان فکری و یدی کشور در مقابله با رژیم ولایت‌فقیه اقدام کرد.                                                                                                             

حقوق و خواسته‌های رانندگان و کامیون‌داران را تأمین کنید!

به ارعاب، تهدید و بازداشت رانندگان اعتصابی پایان دهید!

  به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۶۱،‌ دوشنبه ۹ مهر ماه ۱۳۹۷  

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا