گرامیداشت جانباختگان فاجعۀ ملی در هلند
به دعوت “کانون زندانیان سیاسی ایران – هلند “، گرامی داشت خاطره جانباختگان فاجعه ملی کشتارهای سراسری زندانیان سیاسی میهن مان درتابستان ۱۳۶۷، در روز شنبه ۲۸مهر ماه ۱۳۹۷ (۲۰ اکتبر ۲۰۱۸) درشهر سوست هلند برگزارگردید. در این مراسم نمایندگان حزب توده ایران، حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، دمکرات کردستان ایران و نماینده کانون زندانیان سیاسی به مناسبت سی امین سالگرد این جنایت بی نظیر در تاریخ میهن مان، سخنرانی کردند.
درآغازبرگزاری این گرامی داشت، در باره خواست های بازماندگان این فاجعه که افشای هرچه بیشتر جنایات حکومت اسلامی، داد خواهی و محاکمه آمران و اجراکنندگان کشتار هزاران انسان آزادی خواه و برپایی ساز و کار پیشگیری از تکرار جنایاتی از این دست را در بر می گرفت، سخن گفته شد. خواست مؤکد سخنرانان این جلسه نیز لزوم پیگیری موضوع ” فاجعه ملی ” کشتارزندانیان سیاسی بود، امری که از طریق همکاری، همیاری و اتحاد گسترده حزب ها و سازمان های چپ و دیگر نیروهای ملی ، مترقی و آزادی خواه، می تواند امکان پذیر باشد.
رشد و گسترش جنبش دمکراتیک و آزادی خواهانه مردم در سال های اخیر از سویی، و تلاش خستگی ناپذیر خانواده های جان باختگان فاجعۀ ملی در دفاع از حقانیت مبارزهٔ فرزندان سربلند خلق های ایران در برابر رژیم ولایت فقیه و لزوم پاسخگو بودن رژیم و کارگزارانش نسبت به این جنایت که در آن هزاران زندانی سیاسی، با اندیشه ها و دیدگاه های گوناگون ازحزب ها و سازمان های سیاسی ای مختلف، در کنار هم، به دار آویخته شدند. از سوی دیگر، موجب شده است تا موضوع فاجعه ملی و پیگیری آن به خواستی همگانی بدل شود. با وجود سپری شدن سی سال از این کشتار، این اتفاق که برخی گوشه های این فاجعه مصیبت بار، هولناک و تکان دهنده تا حدی روشن شده است نیز دستاورد مهی است.
رفیق فریدون ابراهیمی به نمایندگی از حزب توده ایران در سخنرانی اش از جمله یادآور شد: ”شکست قاطع و خفت بار سیاست ایران بر باد ده “جنگ جنگ تا پیروزی” در جنگ هشت ساله ایران وعراق ، مخالفت ها و نارضایتی اکثریت مردم میهن ونیروهای ملی و آزادی خواه کشور از جمله حزب ما را به دنبال داشت. سیاست نابخردانه و ضد مردمی ای که خمینی و دیگر سران رژیم بر میهن ما تحمیل کرده بودند، و تداوم این جنگ بی حاصل و خانمان سوز، به ویژه ۶ سال بعد از آزادی خرمشهر و کشتار صدها هزار جوان ایرانی و عراقی در جبهه های این جنگ، تخریب ده ها شهروروستا و صدها میلیارد دلار خسارت جنگی و در کنار آن نظامی کردن حیات سیاسی و اجتماعی کشور وبالا کشاندن مرتبۀ نیروهای سپاه پاسداران و دیگر دستگاه های سرکوبگر و امنیتی به سطح نیروهایی کلیدی و تصمیم گیرنده در امور کشورو استیلای فضای رعب و حشت در جامعه را درپی داشت. در چنین شرایطی فاجعه ملی به وقوع پیوست.“
رفیق ابراهیمی در بخش دیگری از سخنانش گفت: ”این گذرگاه تاریخ است که دیروز را به امروز و امروز را به فردا متصل می سازد. نسلی به موج خون فرورفته در دخمه های دوزخی رژیم جهل و جنایت “ولایی”می سوزد تا از خاکستر آن نسلی دیگر سر بر آورد و پرواز بلتد و ققنوس وارش را در مه سربی سپیده دمان، با امید دیدار قله های آفتابی، آغاز کند. جویندگان نوین آفتاب، این سروهای سرفراز آزادگی، با هشیاری و رزمجویی، در ستیز دلاورانه با تاریکی و تاریک اندیشی می روند که خورشید آزادگی را از پشت مه سنگین خودکامگی به میان مردم آورند. آنچه که امروز در میهن ما می گذرد مبارزه است. مبارزه ای مبتکرانه، سر سخت و افتخار آمیز. این موجی است که از ژرفای جامعه ایران بر می خیزد. رژیم ولایت فقیه با همه شیادیها ، تزویرها، شکنجه ها واعدام کردن هایش در این چهل سال، نتوانسته است رغبت مردم را به شیوه زندگی درهزار و چهار صد سال پیش برانگیزد.“
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۶۴، دوشنبه ۲۱ آبان ماه ۱۳۹۷
