اسرائیل بار دیگر ددمنشی خود را در فلسطین نشان می‌دهد!
دو روز پس از حملهٔ هوایی اسرائیل به غزه و پاسخ موشکی حماس به آن، هر دو طرف در ۲۲ آبان‌ماه/ ۱۳ نوامبر اعلام آتش‌بس کردند. حداقل پانزده فلسطینی و دو اسرائیلی در بدترین خشونتی که غزه در دو سال گذشته شاهد بوده است، کشته شدند. حماس ضمن تأیید موافقت با آتش‌بس اعلام کرد: “تلاش‌های مصر به دستیابی به آتش‌بس بین نیروهای مقاومت و دشمن صهیونیستی منجر شده است و تا زمانی که دشمن صهیونیستی این آتش‌بس را رعایت کند، نیروهای مقاومت نیز به آن پایبند خواهند بود.”
در طول یازده سال گذشته، غزه- سرزمینی با دو میلیون نفر جمیعت- در محاصره فلج کنندهٔ اسرائیل قرار داشته است. با وجود خروج نیروهای اسرائیل از غزه در سال ۲۰۰۵ میلادی، حریم هوایی و دریایی و همچنین مرزهای زمینی آن در کنترل اسرائیل‌اند. این محاصره به نابودی اقتصاد محلی و محدود شدن شدید واردات مواد غذایی و دسترسی به بخش خدمات اساسی غزه منجر شده است. حتی واردات مصالح ساختمانی موردنیاز برای بازسازی زیرساخت‌هایی که طی عملیات پیشین نظامی اسرائیل آسیب دیده‌اند نیز ممنوع‌اند، به‌نحوی که غزه به زندانی بزرگ برای “شهروندان آزاد فلسطینی” تبدیل شده است. طی هفت ماه گذشته (از اسفندماه ۱۳۹۶/ مارس ۲۰۱۸)، فلسطینی‌ها با اعتراض به ادامه اشغال سرزمین‌هایشان به‌وسیلهٔ اسرائیل، حق بازگشت به سرزمین‌شان را خواستار شده‌اند. هزاران شهروند فلسطینی با اردو زدن در نزدیکی مرز اسرائیل، مدام بر ضد تجاوزات اسرائیل تظاهرات بر پا می‌کنند. از اواخر ماه مارس به این سو، حداقل ۲۲۱ فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده‌اند.
آخرین حمله گسترده به این فلسطینی‌های معترض در تاریخ ۱۸ آبان‌ماه ۹۷/۹ نوامبر ۲۰۱۸ انجام شد. این حمله اسرائیل در هنگامی صورت گرفت که هزاران غیرنظامی- ازجمله زنان، کودکان و تشکل‌های خانوادگی- در پنج اردوگاه در مجاورت مرز شرقی نوار غزه با اسرائیل تجمع کرده و با برپایی پرچم‌ها و خواندن سرودهای ملی نمایش‌هایی ورزشی و سنتی در داخل این اردوگاه‌ها برگزار می‌کردند. تجمع این تظاهرکنندگان در فضای باز اردوگاه‌ها، این فرصت را به تک‌تیراندازان اسرائیلی داد که آنان را هدف قرار دهند. نیروهای اسرائیلی به‌رغم آرامش حاکم در اردوگاه‌ها، با شلیک گلوله‌های مشقی و رزمی و همچنین گاز اشک‌آور، حداقل ۱۴۱ غیرنظامی فلسطینی ازجمله ۱۹ کودک را به‌شدت مجروح کردند. علاوه‌براین، صدها نفر در اثر استنشاق گاز اشک‌آور دچار خفگی و بی‌هوشی شدند.
هدف قرار دادن غیرنظامیان در گردهمایی‌های صلح‌آمیز قانونی و همچنین کارکنان پزشکی در هنگام انجام وظایف انسان‌دوستانه، نقض جدی قوانین بین‌المللی حقوق بشری، معاهده بین‌المللی رم و کنوانسیون چهارم ژنو است. سازمان ملل متحد و دیوان بین‌المللی عدالت باید دربارهٔ ابعاد این حمله‌ها اطلاعات لازم را جمع‌آوری کرده و در مورد جنایات ناشی از آن‌ها تحقیقات را آغاز کرده و مسببان‌شان را به‌محاکمه بکشانند.
شکی نیست که تمامی تخلفات اسرائیل از معاهدات و کنوانسیون‌های بین‌المللی به‌دلیل حمایت آشکاری است که از ایالات‌متحده دریافت می‌کند. تصمیم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، به انتقال مکان سفارت آمریکا از تل‌آویو به اورشلیم، که مغایر با معاهدات بین‌المللی بود، به تشویق بیشتر اسرائیل به نقض کردن قوانین منجر شده است. حمله‌های اخیر نیروهای اسرائیلی هم نمایانگر این تجاوز فزاینده است. روش دیگر نادیده گرفتن کنوانسیون‌ها و معاهدات بین‌المللی از سوی اسراییل، ساخت و گسترش دادن شهرک‌های یهودی‌نشین در مناطق اشغالی است.
طبق آخرین آمار، بین پانصد تا شش‌صد هزار اسراییلی در شهرک‌های یهودی‌نشین سرزمین‌های اشغالی شرق اورشلیم و ساحل غربی رود اردن اسکان داده شده‌اند. فعالیت “ایجاد شهرک‌های یهودی‌نشین” که درواقع سرقت سرزمین فلسطین از شهروندان فلسطینی است، به‌دلیل رشد فزاینده و پیوسته حمایت‌های ایالات متحده است. به‌تازگی اسرائیل به‌منظور توسعه و ترویج اسکان یهودیان قوانینی را برای تضمین سرمایه‌گذاری اسرائیلی‌ها در سرزمین‌های اشغالی به‌تصویب رسانده است. وزارت ساخت‌وساز و مسکن اسرائیل نیز برنامه‌ای برای ساخت بیست هزار واحد مسکونی، همراه با احداث فرودگاه، هتل‌ها، مراکز دولتی و سالن‌های آموزشی و ورزشی، به‌عنوان بخشی از پروژه “اورشلیم ۲۰۵۰” را در دست اجرا دارد.
اشغالگران اسرائیلی اغلب به‌طرزی تجاوزکارانه عمل می‌کنند و با اعمال خشونت فلسطینی‌هایی که در مجاورت‌شان زندگی می‌کنند، وادار می‌کنند تا زمین‌های مسکونی و زراعی خود را رها کرده و به مناطق دیگر کوچ کنند و محله‌‌هایی “گتو” مانند تشکیل شوند. علاوه بر این، رفتار خشونت‌آمیز اسرائیلی‌های اشغالگر اغلب در حضور نیروهای نظامی اسرائیل صورت می‌گیرد. در اقدامی اخیر در ۱۷ آبان‌ماه ۹۷/۸ نوامبر، اشغالگران با تخلیه فاضلاب خانه‌های خود به داخل محوطه یک مدرسه فلسطینی، این مدرسه را وادار به تعطیلی کردند. این اقدامی منحصربه‌فرد نبود. شگفت‌آور اینکه حکومت خودگردان منطقه کرانه غربی، هیچ حاکمیتی بر شهروندان اسراییلی ندارد. به‌همین دلیل است که این اشغالگران با استفاده از مصونیت قضایی به حملاتشان ادامه می‌دهند.
پرسنل پزشکی، کودکان و زنان، هیچ‌یک از حمله‌های اسرائیل در امان نیستند. این امر شامل حال خبرنگاران نیز می‌شود. بر اساس گزارش مرکز توسعه و آزادی رسانه‌های فلسطینی (“MADA”)، از آغاز سال جاری میلادی ۴۷۴ حمله علیه خبرنگاران به‌ثبت رسیده است. از این تعداد حمله، ۳۷۲ حمله (۷۸ درصد حمله‌ها) از سوی نیروهای نظامی اسرائیل بوده است. این شامل کشته شدن دو روزنامه‌نگار فلسطینی در حین گزارش از راه‌پیمایی صلح‌آمیز غزه در دو حادثه جداگانه است. هر دو روزنامه‌نگار که به جلیقه‌های مخصوص مطبوعاتی مجهز بودند، صدها متر از حصار مرزی فاصله داشتند و به‌وضوح قابل‌شناسایی بودند. از سال ۲۰۰۰ تا کنون ۴۳ روزنامه‌نگار فلسطینی به‌وسیلهٔ نیروهای اشغالگر اسرائیلی کشته شده‌اند. درحالی‌که شهروندان اسرائیلی‌ای که مرتکب خشونت می‌شوند از هرگونه مجازات معاف می‌شوند، فلسطینی‌ها به‌دلیل‌هایی بسیار مسخره دستگیر و سال‌ها در زندان نگهداشته می‌شوند. بر اساس گزارش گروه دفاع از حقوق زندانیان “الضمیر”، درحال‌حاضر ۵۶۴۰ زندانی فلسطینی در زندان‌های اسرائیل به‌سر می‌برند که ۴۶۵ نفر از آنان در بازداشت موقت، ۵۳ نفر زندانی زن، ۲۷۰ زندانی کودک و ۵۰ کودک زیر ۱۶ سال‌اند. چندی پیش، دولت اسرائیل قانون جنجالی مجازات اعدام برای دستگیرشدگان فلسطینی را با اکثریت ناچیزی تصویب کرد، با این دلیل که اکثر آنان را تروریست می‌شناسد. بر اساس گزارشی، وزیر دفاع اسراییل اظهار داشته است که نباید فلسطینی‌های زندانی در رفاه باشند و نگاه‌داری از آنان هزینه‌بر است. ازاین‌روی باید آنان را بلافاصله به‌قتل رساند! این میزان تبعیضی است که فلسطینی‌ها در سرزمین خود و تحت اشغال اسرائیل با آن روبرو هستند. تمامی این حملات باعث شده است که فلسطینی‌ها به‌هدف اسرائیل از موافقت کردن‌هایش با “آتش‌بس” بدبین باشند. “ریم خالا”ی شانزده‌ساله که روز نخست آتش‌بس با اضطراب به مدرسه رفت می‌گوید: “ما همه ترسیده بودیم و معلم‌ها به هر کس که می‌خواست اجازه می‌دادند تا به خانه برود. ما حتی درس چندانی هم نخواندیم… بیشتر بحث می‌کردیم که آیا آتش‌بس ادامه خواهد داشت یا جنگ سال ۲۰۱۴ دوباره روی خواهد داد.” لازم به یادآوری است که در حمله‌های اسرائیل در سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۲۰۰ فلسطینی که اکثرشان غیرنظامی بودند کشته و ده‌ها هزار نفر بی‌خانمان شدند.
توافق با این آتش‌بس، از سوی دیگر، موردقبول نیروهای راست افراطی در دولت اسرائیل نبود. آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل، پس از این توافق، از دولت استعفا داد و اعلام کرد که حزب او دیگر از دولت نتانیاهو حمایت نمی‌کند. لیبرمن گفت که در اعتراض به این آتش‌بس استعفا می‌دهد و او طرفدار وارد کردن “ضربه قاطع” به حماس است. این نشان‌دهنده میزان نفرت نیروهای صهیونیست از فلسطینی‌ها است.
حماس استعفای وزیر دفاع اسرائیل را به‌عنوان “پیروزی سیاسی غزه” توصیف کرده است. سامی ابوزهری، سخنگوی حماس، گفت که استعفای لیبرمن به‌معنای “قبول شکست و ناتوانی در مقابله با مقاومت فلسطین است. … و پایداری غزه، شوکی سیاسی به اسرائیل وارد کرده است.”
به‌رغم ادعاهای طرفین آتش‌بس، واقعیت این است که مردم عادی نسبت به این توافق تردید دارند و آرامش ناشی از آن را شکننده تلقی می‌کنند. روند تهاجمی دولت اسرائیل، تصویب قانون نژادپرستانه “اسراییل برای قوم یهود”، و حمایت دولت ایالات‌متحده، همگی، دلایلی کافی برای این عدم اعتماد مردم غزه به آتش‌بس است. آنان با نگرانی منتظر “پیشنهاد‌های صلح” ایالات متحده هستند که به‌قولی، پیام‌آور “صلح پایدار در منطقه” است. هنوز مدت زیادی نگذشته که یک مقام کاخ سفید اظهار داشته است این “پیشنهاد‌ها” خوشایند هیچ‌یک از طرفین نخواهد بود. این نشان می‌دهد که دست‌هایی در کار هستند تا دوباره فلسطین و مردم فلسطین را قربانی کنند.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۶۵، دوشنبه ۵ آذر ماه ۱۳۹۷
