حزب تودۀ ایران در بیستمین نشست بزرگ حزب های کارگری و کمونیستی جهان
همبستگی پرشور حزب‌های کارگری و کمونیست جهان با مبارزه مردم ایران و بر ضد تحریم های ضدانسانی آمریکا
سخنرانی رفیق محمد امیدوار، سخنگوی کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران، در نشست حزب‌های کارگری و کمونیست جهان
بیستمین نشست بزرگ حزب‌های کارگری و کمونیست جهان با حضور نمایندگان رهبری ۹۱ حزب در روزهای ۲ تا ۴ آبان (۲۳ تا ۲۵ نوامبر) در آتن، یونان، برگزار شد.
نشست با نمایش فیلمی از تاریخ صدسالۀ مبارزۀ حزب کمونیست یونان آغاز شد، و سپس اعضای سازمان جوانان حزب کمونیست یونان که با پرچم‌های سرخ به محل برگزاری نشست آمده بودند و شور خاصی به فضای نشست داده بودند، سرود انترناسیونال را خواندند.
نخستین سخنران نشست رفیق دیمیتریس کوتسومپاس، دبیرکل حزب کمونیست یونان، بود. رفیق دیمیتریس در آغاز سخنان خود از جمله گفت: “ما در بیستمین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری، اینجا در آتن، در شهری که این جلسه‌های بین‌المللی ۲۰ سال پیش در آن آغاز شد، به شما خوشامد می‌گوییم. ما امروز اینجا پیش شما هستیم در حالی که یک قرن زندگی و عمل را پشت سر گذاشته‌ایم و به ۱۰۰ سال زندگی شرافتمندانه و قهرمانانهٔ حزب کمونیست یونان افتخار می‌کنیم. این بدان دلیل است که ما به طور پویا و با اراده، جا پای جای قهرمانان حزب خود نهاده‌ایم و راه آنان را ادامه می‌دهیم…” رفیق دیمیتریس در بخش دیگری از سخنانش افزود: “هرچه بیشتر نیروهای ارتجاع و اپورتونیسم بر شیپور پایان تاریخ، پایان طبقهٔ کارگر و جنبش کارگری می‌دمند، زندگی نادرستی این ادّعاها را بیشتر به اثبات می‌رساند… داشتنِ برنامهٔ انقلابی، پایبندی به جهان‌بینی مارکسیسم–لنینیسم و همبستگی پرولتری و اصول تشکیلاتی حزب طراز نوین، بررسی دقیق و همه‌جانبهٔ تجربهٔ تاریخی، این سلاح را به ما می‌دهد که خلاقانه و به روشی صحیح، عمل و تلاش روزانه‌مان را به پیش بریم…”
رفیق دیمیتریس در بخش دیگری از سخنانش گفت: “ما می‌دانیم که جنبش کارگری و متحدانش در اروپا و در یونان در دوره‌ای از عقب‌نشینی نسبی، سرخوردگی، و همچنین سکون نسبی به سر می‌برند. ظهور مکرر بحران‌های اقتصادی سرمایه‌داری، گرایش به سمت انحطاط فرهنگ جمعی و فساد، گرایش طبقاتی کنونی که سال‌ها پیش از احیای سرمایه‌داری در اتحاد جماهیر شوروی و دیگر کشورهای سوسیالیستی سابق پدیدار شد، و بسیاری از این پدیده‌ها به طور عمده نتیجۀ مدیریت سوسیال-دموکراسی بوده است… از سال ۲۰۱۲ تا کنون، جریان فرصت‌طلبی و فرصت‌طلبان تصمیم گرفتند برای مقابله با ما از سلاح اصلی‌شان، یعنی نتایج نه‌چندان خوب انتخاباتی حزب ما و ظهور ناگهانی سیریزا استفاده کنند، با این امید واهی که سیریزا قادر است حملات ضدمردمی را مهار کند. آنها تلاش کردند که حزب ما را به خط همکاری سیاسی دولتی، اصلاحات، و خروج فرضی از منطقه یورو در ائتلاف با دولتی متشکل از نیروهای سیاسی به‌اصطلاح “چپ” بکشانند. آنها خط حزب و ساختار آن را به خاطر دست نزدن به چنین حرکتی سرزنش کردند… ما قاطعانه بر این باوریم که این دیدگاهی نادرست است که جنبش کارگری و به طور کلی جنبش مردمی نباید موضعی در مورد حکومت و قدرت داشته باشد چون جنبشی توده‌یی است و باید موضع بی‌طرفانه داشته باشند. این دیدگاه را بورژوازی و نیروهای فرصت‌طلب دیکته می‌کنند.”
رفیق دیمیتریس در پایان سخنانش نتیجه گرفت که: “ما با اطمینان می‌توانیم بگوییم که با وجود همه تلاش‌های سرمایه‌داری، نه‌فقط روحیه مبارزه و مقابله شکست نخورده است، بلکه مبارزه همچنان ادامه دارد.”
رفیق خوان کارلوس ماراسن، نمایندۀ کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست کوبا، از جمله دیگر سخنرانان نشست حزب‌های کارگری و کمونیست جهان بود که در سخنان خود از جمله گفت: “در دهم اکتبر ۱۹۶۸، در صدمین سالگرد آغاز جنگ‌های استقلال کوبا، فرمانده فیدل کاسترو، رهبر تاریخی انقلاب کوبا، گفت در کوبا یک انقلاب انجام گرفته است؛ انقلابی که صد سال پیش به هدایت کارلوس مانوئل دوسپدس آغاز شد و تا امروز توسط مردم ما به پیش برده می‌شود.” رفیق ماراسن در ادامۀ سخنانش افزود: “طی سه ماه گذشته، ما در سراسر کشور فرایندی عمیق و گسترده را برای اصلاح قانون اساسی آغاز کردیم که میلیون‌ها شهروند کوبا در آن شرکت کرده‌اند و با پیشنهادها و نظریات خود به تعالی این سند کمک کرده‌اند. قانون اساسی جدید حامل عقاید فیدل دربارۀ مفهوم انقلاب است و بر نقش حزب کمونیست به عنوان خط مقدم جامعه و ضامن اتحاد و سازندهٔ اجماع در پیوند دائمی با مردم تأکید می‌کند. تصمیم ما بر پیشبُرد روند ساختمان سوسیالیسم با حفظ سنّت و تاریخ کوبا و در نظر گرفتن شرایط بین‌المللی پیچیدهٔ کنونی است که در پیش‌نویس قانون اساسی گنجانده شده‌است. قانون اساسی ما اصول انسان‌گرایی و عدالت اجتماعی را حفظ و حفاظت می‌کند، و در نتیجه، حقوق شهروندان را تأمین و ضمانت‌های اساسی اجرای آنها را افزایش می‌دهد… با توجه به تصمیم‌های گرفته‌شده در کنگره ششم و هفتم حزب کمونیست کوبا، تغییرهایی در الگوی اقتصادی و اجتماعی داده خواهد شد تا ظرفیت مدیریت و کنترل دولت بر فرایندهای اقتصادی در کشور تحکیم و تقویت شود. [در قانون اساسی جدید] بر نقش اصلی مالکیت 
سوسیالیستی تأکید شده است در حالی که انواع دیگر مالکیت نیز به رسمیت شناخته می‌شود و نقش مدیریت برنامه‌ریزی شدهٔ اقتصاد، که بازار را نظارت و قانونمند می‌کند، دوباره مورد تأکیدقرار می‌گیرد…”
رفیق نمایندۀ حزب کمونیست کوبا افزود: “ما در دوران افزایش تهدیدها و خطرها برای صلح و ثبات جهانی زندگی می‌کنیم. برنامۀ طبقهٔ حاکم آمریکا با هدف تأکید بر نقش آمریکا به مثابه ابرقدرت جهان و تحمیل منافع ملّی آمریکا به دیگران، و نادیده گرفتن سازمان‌های بین‌المللی و توافق‌نامه‌ها و تعهدهای چندجانبه، تنش را در جهان ما افزایش داده است. امپریالیسم آمریکا، که پایتخت مالی بین‌المللی سرمایهٔ جهانی است، با به‌کارگیری همهٔ ابزارهای ممکن، تهاجم شدیدی را علیه دولت‌های پیشرو، انقلابی، و چپ‌گرا در آمریکای لاتین و کارائیب، به راه انداخته است… امروزه موضوع مهم در آمریکای لاتین حفظ استقلال مردم در مواجهه با اشتهای سیری‌ناپذیر “شمال” است. همان‌طور که خوزه مارتی گفت، هدف آنها ایجاد تفرقه، و از این طریق مقابله با ما است.” رفیق خوان کارلوس ماراسن در پایان سخنرانی خود گفت: “حزب کمونیست کوبا بر اساس سنّت‌های تاریخی خود به ترویج اتحاد و همکاری میان حزب‌های کمونیست و کارگری جهان، توسعهٔ روابط بر اساس اعتماد و احترام متقابل میان حزب‌ها و ابراز همبستگی ملّی، با هدف مشترکِ پیشرفت در امر غلبه بر سرمایه‌داری و ایجاد جامعه‌ای بر اساس عدالت و برابری اجتماعی، که فقط با تحقق سوسیالیسم امکان‌پذیر است، ادامه خواهد داد.”
حاضران در بیستمین نشست حزب‌های برادر، همچنین سخنان نمایندگان حزب‌های کمونیست از چین، ویتنام، ونزوئلا، لائوس را دربارۀ تحول‌های جاری در کشورشان شنیدند.
مبارزۀ مردم ایران و بازتاب آن در نشست حزب های کارگری و کمونیست جهان
پیش از برگزاری بیستمین نشست حزب های کارگری و کمونیست جهان، جلسهٔ كارگروهِ سازمان‌دهى نشست بیستم در روز اوّل آذر (٢٢ نوامبر) در آتن برگزار شده بود. هيئت نمايندگى كميتهٔ مركزی حزب ما كه عضو اين كارگروه است در اين جلسه شركت داشت و در ارتباط با موضوع‌های مورد بحث حزب‌های برادر، نظرهای حزب را مطرح كرد. در اين جلسه طرح بيانيهٔ نهایی ٢٠مين نشست حزب‌های كمونيست و كارگرى جهان پس از بحث و تبادل‌نظر مفصّل براى ارائه به نشست اصلی به تصویب رسید. در بحث‌هایی که در اجلاس کارگروه صورت گرفت، پیشنهادهای هيئت نمايندگى حزبمان برای گنجاندن بندى در ارتباط با همبستگى با مردم ايران و حمایت از پیکار آنها، و نیز همبستگی با همهٔ خلق‌هايی كه با حمله‌ها و تهديدهای امپرياليستى مواجهه‌اند، مورد موافقت قرار گرفت. كارگروه همچنين با گنجاندن موضوع دفاع از حقوق سیاسی و سندیکایی در مبارزه بر ضد “رژيم‌هاى ارتجاعى” ، “بنیادگرایی مذهبی” و “سركوب اجتماعى” ، و نیز برای دفاع از جنبش سنديكايی و حقوق و آزادی‌های سنديكايی كارگران كه از طرف حزب ما پيشنهاد شد، موافقت كرد. جلسهٔ كارگروه در ادامهٔ كار خود پيشنهادهاى مربوط به پيوستن حزب‌هاى كمونيست و كارگرى به شبكهٔ سوليدنت و همچنين فعاليت‌هاى مشترک بین‌المللی در سال ٢٠١٩ را بررسى كرد و تصميم‌هاى مشخصی برای ارائه به بيستمين نشست حزب‌های برادر و تصویب در آنجا گرفت، و با موفقيت كار خود را به پایان برد.
همچنین، بیش از هفتاد حزب کارگری و کمونیست جهان با صدور بیانیه‌ای ضمن ابراز همبستگی با مبارزات مردم ایران، دخالت‌های آمریکا و اِعمال تحریم‌های ضدانسانی علیه مردم را ایران قاطعانه محکوم کردند. متن این بیانیه در همین شمارۀ “نامه مردم” منتشر شده است.
در حاشیهٔ نشست، هیئت نمایندگی حزب تودۀ ایران دیدارهایی رسمی نیز با هیئت‌های نمایندگی حزب‌های کمونیست کوبا، لبنان، سودان، برزیل، و یونان داشت که در آنها به تبادل‌نظر دربارهٔ موضوع‌های ملّی و بین‌المللی پرداخت. در کنار این دیدارهای رسمی، رفقای ما دیدارهایی نیز با اعضای رهبری حزب کمونیست آفریقای جنوبی، هند، هند (مارکسیست)، ترکیه، عراق، قبرس، و ایرلند داشتند. در بیستمین نشست حزب‌های کارگری و کمونیستی جهان، رفیق محمد امیدوار سخنگوی حزبمان نیز از جمله سخنرانان نشست بود که متن این سخنرانی را در ادامه می‌خوانید.
سخنرانی رفیق محمد امیدوار در بیستمین نشست حزب های کارگری و کمونیست جهان
رفقای گرامی،
در آغاز، می خواهم از این فرصت استفاده کنم و از طرف کمیتهٔ مرکزی حزبمان از حزب کمونیست یونان، به خاطر تدارک و برگزاری بیستمین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری تشکر کنم. همچنین، در همین فرصت به رفقای یونانی به مناسبت صدمین سالگرد بنیادگذاری حزب کمونیست یونان شادباش می‌گویم و برای آنها آرزوی موفقیت در پیکارشان دارم. و بالاخره اینکه از همهٔ حزب‌های برادر سپاسگزارم که با مردم ایران در مبارزه در راه صلح، دموکراسی، و عدالت اجتماعی ابراز همبستگی کرده‌اند و می‌کنند.
بیستمین نشست حزب‌های برادر مصادف شده است با دویستمین
سالگرد تولد کارل مارکس که آموزش‌هایش همچنان عامل مؤثر و راهنمای ما در تحلیل رخدادها و پیکارهایی است که در سراسر جهان در راه منافع استثمارشدگان صورت می‌گیرد. راهنمای حزب ما از همان آغاز بنیادگذاری‌اش نیز اصول اندیشه‌های مارکس، لنینیسم، و جهان‌بینی علمی بوده. تحلیل‌های حزب ما همواره بر پایهٔ این اصول و متناسب با شرایط تحوّل جامعهٔ ایران بوده است تا سیاست‌های حزب منطبق با گذار جامعه از مراحل تاریخی معیّن به سوی سوسیالیسم تنظیم شود. هدف پیکار جاری حزب تودهٔ ایران، تحقق گذارِ از لحاظ استراتژی مهمِ ملّی-دموکراتیک در ایران است که این امکان را به طبقهٔ کارگر خواهد داد که بتواند به سوی مرحلهٔ بعدی گذار با موفقیت حرکت کند.
این نشست بین‌المللی حزب‌های برادر همچنین در زمانی برگزار می‌شود که نیروهای ترقی‌خواه در سراسر جهان چالش‌های جدّی و بسیار پیچیده‌ای در مقابل خود دارند. ظهور و قدرت‌گیری نیروهای راست افراطی و نوفاشیسم، که انتخاب شدنِ ترامپ و برجسته شدن جریان ناسیونالیستی او آنها را تقویت و جسورتر کرده است، چالشی جدّی در برابر حزب‌های کمونیست و کارگری در سراسر جهان است. در حالی که توجه رسانه‌های جهان معطوف به سرشت و رفتارهای هرزه و عوام‌فریبانهٔ ترامپ و شیوهٔ خاص ریاست‌جمهوری اوست، واقعیت آن است که خیز عظیمی به سوی نظامیگری و سیاست‌های راست افراطی و ضدمردمی برداشته شده است. در ماه ژوئن امسال، سنای آمریکا بودجهٔ نظامی ۷۱۶ میلیارد دلاری آمریکا را تصویب کرد که یکی از بزرگ‌ترین بودجه‌های دفاعی-نظامی در تاریخ نوین آمریکاست. این حرکت قاطع به سوی نظامیگری تجاوزکارانه با نوع تازه‌ای از دیپلماسی کشتی توپدار نیز همراه است که کشورهای دیگر و حتّی سازمان‌های بین‌المللی را تهدید می‌کند که یا از دستورهای آمریکا اطاعت کنند یا منتظر پیامدهای عدم اطاعت باشند. حتّی به متحدان اروپایی آمریکا نیز گفته می‌شود که با آمریکا همراه شوند و از سیاست‌های واشنگتن پیروی کنند.
تردیدی نیست که تلاش‌های دولت ترامپ به نمایندگی از سرمایهٔ انحصاری آمریکا، و به‌ویژه مجتمع نظامی-صنعتی، با هدف تحمیل زورگویانهٔ سلطهٔ آمریکا در جهان، سبب بی‌ثباتی سیاسی، تنش‌های نظامی، و نابسامانی‌های بین‌المللی در سراسر جهان خواهد شد. حزب‌های کمونیست و کارگری وظیفهٔ مهمی پیش روی خود دارند و آن ایجاد ائتلاف ضدامپریالیستی گسترده برای مقابله با خطرهایی است که آیندهٔ توسعه و رشد را در کرهٔ ما تهدید می‌کند.
رفقای گرامی،
دولت ترامپ روز ۵ نوامبر تحریم‌های اقتصادی گستردهٔ دیگری را دوباره بر کشور ما اعمال کرد که پیامدهای ناگواری برای مردم عادی ایران خواهد داشت. رهبران آمریکا به‌روشنی اعلام کرده‌اند که هدف نهایی آنها، به زانو در آوردن کشور ما و تدارک “تغییر رژیم” است. اجازه بدهید همین‌جا موضع حزبمان را به‌روشنی بیان کنم و بگویم که سرنوشت ایران و ملّت آن، و مبارزهٔ مردم ایران با حکومت دیکتاتوری کشور را فقط و فقط مردم ایران می‌توانند و باید تعیین کنند. هیچ نیروی دموکراتیک و ترقی‌خواهی در کشور ما مداخلهٔ خارجی در ایران را نمی‌پذیرد و از آن حمایت نمی‌کند. حزب تودهٔ ایران تحمیل این تحریم‌های غیرانسانی را قاطعانه محکوم کرده است و همراه با دیگر نیروهای ترقی‌خواه، با هر گونه مداخلهٔ خارجی در امور داخلی ایران به‌شدّت مخالفت می‌کند.
رفقا،
حکومت ایران به‌رغم ادّعاهای پوچی که می‌کند، حکومتی سرمایه‌داری است که سیاست‌های نولیبرالی‌اش در سه دههٔ گذشته- که کاملاً مورد تأیید و در واقع مورد تحسین بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول بوده است- میلیون‌ها ایرانی را به ورطهٔ تنگدستی و فقری کشانده است که در تاریخ معاصر کشور ما بی‌سابقه است. تورّم افسارگسیخته، به‌ویژه بالا رفتن قیمت کالاهای اساسی؛ بیکاری گسترده، به‌خصوص در میان جوانان (طبق آمار رسمی، در برخی از استان‌های کشور تا ۵۰درصد)؛ و سرکوب بی‌وقفهٔ حقوق و آزادی‌های دموکراتیک مردم، کشور و ملّت ما را به آستانهٔ انفجار اجتماعی خشماگینی علیه حاکمیت اسلام سیاسی کشانده است. در ژانویهٔ ۲۰۱۸ [دی ۱۳۹۶]، ما شاهد اعتراض‌های دامنه‌دار و گستردهٔ مردم در ۸۰ شهر در سراسر ایران بودیم. به‌رغم سرکوب وحشیانهٔ حکومت ایران، اعتراض‌های مردمی و به‌ویژه اعتراض‌های کارگران در شهرها و صنایع متعدد ایران همچنان ادامه دارد.
در هفته‌های اخیر، ما شاهد اعتراض پراهمیت و چشمگیر کارگران و معلمان در ایران بودیم. اعتصاب کارگران مجتمع صنعتی هفت‌تپه در جنوب ایران اکنون نزدیک به سه هفته است که ادامه دارد. اعتراض کارگران به طور عمده به خصوصی‌سازی این مجتمع، عدم پرداخت مزدهای چندین ماه عقب‌افتاده، و وخیم شدن وضعیت اقتصادی است. در روزهای اخیر، کارگران مجتمع صنعتی “فولاد اهواز” و معلمان معترض و دیگر بخش‌های جامعه همبستگی خود را به با اعتصابی‌های هفت‌تپه ابزار کردند. پیش از این نیز، معلمان و فرهنگیان در سراسر کشور دست به تحصن و اعتصاب زدند. در همهٔ این موارد، اعتراض‌های معلمان و کارگران با زور و خشونت [نیروهای دولتی] روبرو شد و بسیاری از فعالان نیز دستگیر و بازداشت شدند.
رفقا،
حزب تودهٔ ایران بر این نظر است که برای دفاع از ایران و حفاظت مؤثر کشور در برابر مداخلهٔ خارجی و تحمیل حکومتی طرفدار آمریکا به ایران، نیروهای ترقی‌خواه باید متحد شوند و جبههٔ ضددیکتاتوری فراگیری تشکیل دهند. حزب ما معتقد است که طبقهٔ کارگر و متحدان آن می‌توانند و باید نقش پیشاهنگ در تعیین سرنوشت آیندهٔ ایران داشته باشند.
و در پایان، رفقا،
ماه اوت امسال (۲۰۱۸) سی‌اُمین سالگرد کشتار حدود ۵۰۰۰ زندانی سیاسی در ایران بود که به دستور مستقیم خمینی در تابستان سال ۱۹۸۸ [۱۳۶۷] صورت گرفت. عاملان این جنایت صدها تن از رهبران، کادرها، عضوها، و هواداران حزب ما را، که آنها را تهدیدی برای آیندهٔ این رژیم می‌دیدند، کشتند. تقریباً تمام اعضای هیئت سیاسی و کمیتهٔ مرکزی حزب ما، شماری از شخصیت‌های سیاسی برجسته‌ای که ۲۵ سال در حکومت شاه در زندان بودند، روشنفکران، دانشگاهیان، نویسندگان، مترجمان، هنرمندان، فعالان سندیکایی، نمایندگان کارگری، و افسران نظامی برجستهٔ ایران جزو اعدام شدگان بودند.
حزب ما معتقد است که امروزه بهترین بزرگداشت و ادای احترام به فداکاری‌های بی‌نظیر و قهرمانانهٔ آن شهیدان، به پیش بردن و شدّت بخشیدن به مبارزهٔ مشترک همهٔ نیروهای ترقی‌خواه ایران به منظور پایان دادن به حکومت استبداد و برقراری حکومتی دموکراتیک به‌جای آن است. در این مبارزه، مثل همیشه، ما به پشتیبانی و همبستگی تزلزل‌ناپذیر حزب‌های کمونیست و کارگری جهان اتکا داریم.
پیروز باد پیکار طبقهٔ کارگر و زحمتکشان در راه صلح، عدالت اجتماعی، و سوسیالیسم!
زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری!
متشکرم.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۶۵، دوشنبه ۵ آذر ماه ۱۳۹۷
