بیانیۀ حزب تودۀ ایران: فاجعۀ سیل در ایران و بی‌کفایتی سران رژیم ولایی
وقوع فاجعه سیل در روزهای آغازین سال نو در بیش از ۲۰ استان کشور تلفات جانی و خسارت‌های مالی مهمی را برجای گذاشت و همچنان می‌گذارد. سیل بنیان‌کن در استان گلستان از بامداد روز ۲ فروردین‌ماه این استان شمالی و به‌ویژه مناطق ترکمن‌نشین گنبد قابوس، گمیشان و آق‌قلا را با وضعیت بحرانی روبرو کرد.
ایستگاه راه‌آهن گرگان عملاٌ در زیر و در محاصره آب است و تعطیل شده است. ارتفاع سطح آب در سراسر شهر آق‌قلا به بیش از دو متر رسیده است. به‌گزارش مقام‌های محلی حداقل ۵ نفر در همان روز اول در جریان سیل کشته شدند. مسئولان دولتی با باز کردن دریچه‌های خروج آب از سدهای گلستان و وشمگیر برای جلوگیری از فشار بیش از حد به این سدها که به‌دلیل باران شدید روزهای قبل از آن سرریز شده بودند، عملاً ده‌ها هزار مترمکعب آب را به روستاها و شهرهای دشت گرگان سرازیر کردند. مرتضی سلیمی، رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر ایران، از مرگ ۱۹ نفر در جریان سیلاب‌های روز دوشنبه ۵ فروردین‌ماه در سراسر ایران خبر داد. از این تعداد ۱۷ نفر در شیراز، یک نفر در استان کرمانشاه و یک نفر دیگر نیز در استان لرستان جان خود را از دست داده‌اند. در حالی که فاجعه سیل بسیاری را بی‌خانمان کرده است و شمار زیادی نیازمند کمک‌های اولیه‌اند، مسئولان بی‌کفایت رژیم ولایی از هرگونه اقدام جدی‌ای در زمینه کمک‌رسانی فوری به سیل‌زدگان خودداری کرده‌اند. محمود حجتی، وزیر جهاد کشاورزی، خسارت سیل به بخش کشاورزی استان مازندران را بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان اعلام کرد. به‌گفتهٔ حجتی “در بخش زراعی ۱۰۷ میلیارد تومان، باغبانی ۲۶۶ میلیارد تومان، دام و طیور و آبزیان ۶۷ میلیارد تومان، آب و خاک و امور زیربنایی ۱۱۵ میلیارد تومان خسارت به بخش کشاورزی مازندران وارد شد.” حجتی افزود که، افزون بر این “دو هزار و ۳۳۱ رأس دام، ۱۲ واحد مرغداری و ۱۰ واحد پرورش ماهی در استان مازندران دچار خسارت شدند.” این وزارتخانه- وزارت کشاورزی- برآورد کرده است که در استان گلستان بیش از ۵۰ هزار هکتار از مزارع گندم خسارت دیده‌اند. خطر ادامه یافتن جریان سیل و رسیدن آن به استان تهران همچنین سبب شد که تقی افرند، معاون نظارت بر اماکن پلیس امنیت عمومی تهران بزرگ، اعلام کند که به متصدیان واحدهای صنفی واقع در دربند، درکه، فشم، لواسان، فرحزاد، کن و سولقان ابلاغ شده است که به مدت چهل‌وهشت ساعت واحدهای صنفی خود را تعطیل کنند.
بر اساس ارزیابی بسیاری از کارشناسان محیط زیست، سیاست‌های مخرب رژیم ولایت فقیه در گسترش بی‌رویهٔ مناطق مسکونی و مسدود کردن مسیر سیلاب‌ها به سوی رودخانه‌ها و دریا، سدسازی‌های بی‌برنامه و بدون توجه به اثرات اقلیمی آن‌ها، لایروبی نکردن سدها و درنتیجهٔ آن پر شدن حوضچه‌های آن‌ها از رسوبات، گِل و لجن، جنگل‌زداییِ گسترده و از بین بردن محیط زیست در سال‌های اخیر، بسیاری از مناطق کشور را با خطر جدی و بی‌درنگ جاری شدن سیل روبه‌رو کرده است. برای نمونه، دلیل سیل وحشتناک و بُنیان‌کن در شیراز این بوده است که در طول قرن‌ها، در نزدیکی شیراز و به‌موازات جاده‌ای که از دروازه قرآن می‌گذرد و بین آن و کوه‌پایه‌های اطراف، مسیل طبیعی وجود داشته که همواره سیلاب‌ها از طریق آن به بیرون از شهر و منطقه‌های مسکونی هدایت می‌شده‌اند. در سال‌های نخست دههٔ ۱۳۸۰، شهردار نابخرد و غیرکاردان بدون مطالعه دستور می‌دهد که این مسیل را پر کرده و روی آن را آسفالت کنند [!]. در حالی که قاعدتاً می‌بایست با کندن کانالی جدید در مسیر همان مسیل سنتی قدیمی، امکان هدایت آب سیلاب‌ها به خارج از منطقه‌های شهری برنامه‌ریزی می‌شد. دلیل اینکه سیل چنین بنیان‌کن و مخرب عمل کرد این بوده است که عملاً راه طبیعیِ هدایت سیلاب‌ها مسدود شده بوده است و تاوان خرابکاری‌های مسئولان را قربانیان سیل اخیر داده‌اند.
بی‌کفایتی مسئولان حاکم و سیاست مخرب رژیم یکی از عامل‌های اصلی دشواری‌های جدی‌ای است که در حال حاضر مناطق سیل‌زده کشور با آن‌ها روبه‌رویند. در حالی که از کمک نهادهای دولتی برای یاری رسانی به سیل‌زدگان خبری نیست، این مردم و نهادهای مردمی‌اند که تمام و کمال تلاش‌هایشان را برای یاری رساندن به سیل‌زدگان به‌کار گرفته‌اند.
حزب تودۀ ایران، ضمن ابراز همدردی با همهٔ هم‌میهنان ساکن منطقه‌های سیل‌زدهٔ کشور و همهٔ آنانی که عزیزان‌شان را در این فاجعه از دست داده‌اند، از تمامی میهن‌دوستان و نیروهای مردمی می‌خواهد با تمام توان به یاری هم‌میهنان آسیب‌دیده برخیزند.
حزب تودۀ ایران
۶ فروردین‌ماه ۱۳۹۸
