چرا پیشنهاد استعفای روحانی را نباید جدی گرفت؟
قبل از آغاز سال جدید سایت‌های وابسته به اصلاح‌طلبان سخنان محمد خاتمی را انتشار دادند که در آن نگرانی از وضع موجود برجسته بود. محمد خاتمی در دیدار اعضای فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه “ما در موقعیت فوق‌العاده سختی قرار داریم” بر لزوم توجه به ریشه بحران‌ها تأکید کرد و گفت: “امروز من از سوی مردم با این سؤال مواجهم که ما را کشاندید پای صندوق رأی، یک مورد نشان دهید که در راستای اصلاحات واقعی باشد. دیگر خیلی سخت است که به مردم بگوییم بیایید رأی بدهید. آیا فکر می‌کنید در دور آینده انتخابات به حرف من و شما مردم پای صندوق‌ها خواهند آمد؟ بعید می‌دانم مگر اینکه در یک سال آینده تحولی رخ دهد.”
به‌دنبال این سخنان موضوع استعفای حسن روحانی در آخرین شماره بعضی از روزنامه‌های قبل از سال جدید نیز انتشار یافت. آفتاب یزد، ۲۸ اسفندماه ۹۷، نوشت: “درواقع در دولت دوم حسن روحانی به‌دلیل مواضع محافظه‌کارانه رئیس‌جمهور، بسیاری از وعده‌ها همچنان بر زمین مانده است و به‌ندرت می‌توان شاهد تحقق وعده‌های روحانی در دولت دوم او بود.” روزنامه همدلی در همان تاریخ به‌نقل از علی صوفی نوشت: “من شنیدم که خاتمی به روحانی گفت: اگر نمی‌تواند از ریاست‌جمهوری استعفا دهد و شرایط خود را مطرح کند و اگر امکان‌پذیر نیست، اجازه گرفته و کناره‌گیری کند.” در رابطه با این خبرهای انتشار یافته ذکر چند نکته ضروری است. اگر اظهارات منتصب به محمد خاتمی صحیح باشد، توجه به این نکته ضروری است که خود او حداقل در چهار سال دورۀ دوم ریاست جمهوریش جایگاهی مشابه حسن روحانی در حکومت داشت که درنهایت به پشت کردن به اصلاحات و مماشات با حاکمیت برای حفظ “نظام” منجر شد.
اما نکته اصلی در این فرافکنی‌های برنامه‌ریزی‌شده در جایی دیگر نهفته است. به‌طور قطع و یقین حسن روحانی استعفا نمی‌دهد و نحله فکری پشتیبان او هم اصولاً در این راستا قدمی برنمی‌دارد. برای اینکه این موضوع را بیشتر روشن کنیم نقل اظهارات افراد وابسته به این گروه فکری لازم است. حجاریان، تاج‌زاده و علوی‌تبار در میزگرد اعتماد آنلاین، ۲۹ بهمن‌ماه ۹۷، اظهاراتی در این ارتباط کردند.حجاریان گفت: “می‌شود در انتخابات حاضر شد ولی تنها از فرصت انتخابات استفاده کرد. زمان انتخابات فضا باز است، سیاسیون امکان سخنرانی دارند و احزاب می‌توانند سازمان حزبی‌شان را تقویت کنند.” تاج‌زاده نیز در این ارتباط، گفت: “طرف مقابل ما نیز دریافته است که اغلب جنبش‌های اجتماعی حول‌وحوش انتخابات شکل گرفته‌اند؛ از زمان دکتر مصدق تا دوره کنونی. به‌همین علت امروز، کلیدواژه فتنه را عمدتاً به انتخابات گره می‌زنند چون، التفات دارند در دوره انتخابات جامعه به‌شدت سیاسی می‌شود و مردم درگیر مباحث سیاسی می‌شوند.” علوی تبار در اظهاراتی مشابه، گفت: “به‌هرصورت، به‌نظرم درباره استفاده از فرصت انتخابات هم‌نظر هستیم؛ ما باید به‌منظور طرح ایده‌ها و سازمان‌دهی از این مرحله بهره بگیریم و از آن مهم‌تر، خود را در معرض سنجش عمومی قرار دهیم.” با اینکه هر سه نفر فوق اماواگرهایی را نیز مطرح می‌کنند، اما همه آنها این نگرانی ها را به پس از انتخابات موکول می‌کنند و لذا در مورد لزوم شرکت در انتخابات توافق دارند. جالب اینکه تاج‌زاده در بهمن‌ماه سال گذشته مناظره‌ای با علیرضا زاکانی داشت که سایت انصاف نیوز، ۴ بهمن‌ماه ۹۷، آن را انتشار داد. او (تاج‌زاده) در این مناظره به‌کرات از تقلب‌های آشکار انتخاباتی و قانون‌شکنی‌های مختلف توسط شورای نگهبان، جنتی و دیگر ارگان‌های حکومتی پرده برداشت. او ازجمله گفت: “من به بازجویم هم گفتم با گذشته مشکلی ندارم احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور، اما این انتخابات به‌قدری تخلف داشت که باید باطل شود بحث من این بود که باید دمکراتیک برخورد می‌شد چرا روش سرکوب را پیش گرفتید؟” اسماعیل گرامی‌مقدم در گفت‌وگو با روزنامه آرمان، ۱۶ دی‌ماه ۹۷، در اشاره به انتخابات سال ۱۴۰۰ خورشیدی از گزینه‌هایی همچون عارف و جهانگیری سخن گفت. احمد شیرزاد، در آرمان، ۱۸ آذرماه ۹۷، در حمایت از روحانی، نوشت: “اکنون هم اگر قرار باشد حسن روحانی کلیدی را در قفلی بچرخاند و مسائل و مشکلات کشور را حل کرده تا اوضاع مردم بهبود یافته و در مجموع گشاینده درها باشد، چرا اصلاح‌طلبان نباید کمک حال روحانی باشند؟” سایت بهار نیوز، ۱۷ آذرماه ۹۷، سخنان زیباکلام را آورد. او با اشاره به اینکه “روحانی امروز حتی دو میلیون رأی هم ندارد”، در جواب این سؤال که چاره چیست، گفت: “به‌جز صندوق رأی ما هیچ آلترناتیو و گزینه دیگری برای تغییر و پیشرفت نداریم.” حجاریان در گفت‌وگو با تسنیم که بهار نیوز، ۱۷ آذرماه ۹۷، انتشار داد، گفت: “مگر از دل نظارت استصوابی، مجلس ششم متولد نشد؟”
عبدالله نوری وزیر کشور خاتمی، به روزنامهٔ آرمان، ۲۷ آذرماه ۹۷، گفت که او معتقد است مجاب کردن مردم برای شرکت در انتخابات به‌نفع روحانی صحیح بود. روزنامه مستقل، ۲۸ آذرماه ۹۷، به‌نقل از محسن آرمین بر لزوم همگامی اصول‌گرایان معتدل و اعتدالیون اشاره می‌کند که مانع از کنترل مجلس یازدهم توسط افراطی‌ها شود. محسن میردامادی، به اعتماد آنلاین، ۲۰ دی‌ماه ۹۷، گفت که “باید برای [سال] ۱۴۰۰ کاندیدای اصلاح‌طلب معرفی کنیم.” روزنامه‌های طرفدار اصلاح و اعتدال به‌طور متناوب چنین اظهاراتی را منتشر می‌کنند و بعضاً هم در رسانه‌های خارج از کشور همچون بی‌بی‌سی فارسی به‌عنوان رسانه مهم حامی‌شان، به تبلیغ این سیاست می‌پردازند. با بررسی گوشه‌ای کوچک از این اظهارات این سؤال مطرح می‌شود که مخالف‌خوانی و شایعه‌پراکنی توخالی برای استعفا چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
جریان اصلاح و اعتدال از مدت‌ها پیش تصمیم خود را گرفته است. مجموعه‌ای همگون از سیاستمداران بیگانه با مردم و هراسناک از نهادینه شدن دمکراسی واقعی به‌نفع مردم هر از چندگاهی با دامن زدن به فضای تبلیغی مترصد نسخه‌پیچی برای بیماری می‌شوند که داروی اصلی آن طرد ولایت فقیه است که به هیچ وجهی مورد توجه آنها نیست. داوری مدنظر آنها نه‌تنها گشایشی در کار مردم به‌وجود نیاورده است، بلکه باعث عقب‌نشینی‌های عدیده نیز گردیده است. خوشبختانه تحولات سیاسی چند سال اخیر این نحله فکری مماشات‌طلب را به‌حاشیه برده است و به‌نظر می‌رسد این جریان در تلاش است بخت خود را یک بار دیگر به‌نفع تحکیم رژیم ولایت فقیه بیازماید. وظیفه تمامی نیروهای مترقی است تا با این سیاست مزورانه مقابله و آن را افشا کنند. “
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۷۴، ۱۲ فروردین ماه ۱۳۹۸
