مسایل سیاسی روز

از مبارزهٔ مردم ایران برای صلح، دموکراسی، و عدالت اجتماعی حمایت کنید!

حضور فعال توده ای ها در جشنواره های پرشکوه »آوانته« (پرتغال) و »اومانیته« (فرانسه) 

سخنرانی نمایندهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران در جشنواره‌ها    

غرفهٔ حزب توده ایران در جشنواره آوانته- پرتغال

* بنر بزرگ و زیبای منقش به سمبل و نام حزب همراه با شعارهای: “مبارزه برای صلح، دموکراسی و سوسیالیسم”، ” نه به جنگ، تحریم‌های اقتصادی و مداخله خارجی در ایران”، بر تارک غرفهٔ حزب در قلب جشنواره آوانته همه بازدیدکنندگان را با درون‌مایه ترقی‌خواهانه، انقلابی و میهن‌دوستانه مبارزهٔ حزب توده ایران آشنا می‌کرد.

* هزاران فعال کمونیست و چپ پرتغالی از غرفه حزب توده ایران که با گل سرخ سمبل حزب، و ده‌ها پوستر زیبا و گویا در رابطه با سیاست‌های رژیم در نقض حقوق بشر و حقوق دموکراتیک، تهدید و سرکوب فعالان کارگری، و همبستگی با زندانیان سیاسی و فعالان سندیکایی ایران، “پایان دادن به همه تحریم‌های اقتصادی علیه ایران”، تزئین شده بود، در قلب جشنواره سالانه نشریه حزب کمونیست پرتغال،  دیدار کردند.

* در طول جشنواره آوانته نماینده کمیته مرکزی حزبمان به‌دعوت رسمی برگزارکنندگان جشنواره در دو جلسه بزرگ در جشنواره در ارتباط با مسئله فلسطین و همچنین نقطه‌نظرها و تحلیل حزب دربارهٔ خطر جنگ در خاورمیانه و شرایط مبارزه مردم ایران برای صلح، آزادی، و عدالت اجتماعی سخنرانی کرد.

جشنواره “آوانته”، روزنامه ارگان حزب کمونیست پرتغال، امسال هم طبق سنت هرساله باشکوهی بی‌نظیر در روزهای ۱۵ تا ۱۷ شهریورماه (۶ تا ۸ سپتامبر ۲۰۱۹)، در پارک وسیع حزب برادر در ساحل رودخانه تاگوش در نزدیکی لیسبون برگزار شد. صدها هزار تن از مبارزان مدافع صلح و سوسیالیسم، اعضاء و هواداران حزب کمونیست پرتغال و متحدان آن در این جشنواره بزرگ شرکت داشتند.                                                                                                                     

جشنواره آوانته هرساله صحنه نمایش قدرت حزب کمونیست پرتغال است در بسیج تمامی امکانات انسانی و تشکیلاتی خود به‌مثابه حزبی که در قلب جامعه و طبقه کارگر پرتغال فعالیت و مبارزه می‌کند. در طول سه روز برگزاری فستیوال امسال صدها هزار فعال چپ و ترقی‌خواه پرتغالی در مجموعه‌ای متنوع از برنامه‌های سیاسی، هنری، اجتماعی شرکت می‌کنند. حضور جوانان در این جشنواره سیاست و هنر و نظم ویژه آن پررنگ و بی‌نظیر است و نخ‌نما بودن و بی‌پایه بودن پیش‌بینی‌ها و موعظه‌های رسانه‌های سرمایه‌داری در اینکه سوسیالیسم دیگر برای نسل جوان جذابیتی ندارد را به‌نمایش می‌گذارد. در حقیقت گوشه گوشهٔ  این جشنواره از جوانان مالامال بود و از تمایل‌شان به شرکت در مبارزه در مسیر صلح و سوسیالیسم نشان داشت.

حضور ۵۷ هیئت نمایندگی از حزب‌های کمونیست، جنبش‌های آزادی‌بخش، و نیروهای ترقی‌خواه از کشورهای مختلف جهان در این جشنواره به آن خصلتی عمیقاٌ انترناسیونالیستی داده بود. هزاران عضو سازمان جوانان کمونیست پرتغال در همه عرصه‌های این جشنواره از فعالیت سیاسی و اجتماعی گرفته تا ابتکارهای هنری فعال بودند و جذابیت مبارزه برای سوسیالیسم را به‌نمایش می‌گذاشتند.

غرفه حزب توده ایران در قلب “فضای بین‌المللی” در محوطه جشنواره، که به‌شکل زیبا و مبتکرانه‌ای تزئین شده بود پیام‌رسان مبارزه مردم زحمتکش و طبقه کارگر ایران در راه صلح، دموکراسی، عدالت اجتماعی و حقوق بشر و بر ضد تحریم‌های امپریالیستی و تهدیدهای امپریالیسم به جنگ و درگیری بود. غرفه حزب با آرم بزرگ حزب توده ایران و ده‌ها پوستر گویا و زیبا با شعارهایی مرتبط با خواست‌ها و مبارزه زحمتکشان و مردم ایران آراسته بود و در قلب جشنواره امسال نیز میزبان صدها نفر ترقی‌خواه پرتغالی و به‌ویژه جوانان بود که اطلاعات به‌روز در رابطه با آماج‌های عمده مبارزه مردم ایران، ماهیت رژیم حاکم و راه‌های به‌پیش بردن مبارزه توده‌ها برای صلح، آزادی‌ها، حقوق دموکراتیک و عدالت اجتماعی را خواهان بودند. بنری بزرگ با شعار: “مبارزه ما برای صلح، دموکراسی و سوسیالیسم است! نه به: جنگ، تحریم‌های اقتصادی و مداخله خارجی در ایران!” بر سردرِ غرفه حزب درون‌مایه ترقی‌خواهانه، انقلابی و میهن‌دوستانه مبارزه حزب توده ایران را برای بازدیدکنندگان برجسته‌تر می‌کرد.

یکی از جنبه‌های بسیار جالب فعالیت غرفه امسال سازمان‌دهی تعدادی از جوانان کمونیست پرتغالی آشنا با زبان انگلیسی برای کمک به کار تبلیغاتی غرفه حزب بود. با کمک ارزشمند حزب کمونیست پرتغال اعلامیه‌ای دوصفحه‌ای به‌زیان پرتغالی با عنوان: “حزب توده ایران، ۷۸ سال مبارزه در راه صلح، دموکراسی و سوسیالیسم” که درباره شرایط بحرانی حاضر در کشور و ازجمله در رابطه با تهدیدهای امپریالیستی به جنگ و درگیری، فعالیت‌ها و تحلیل‌ها و موضع‌گیری‌های سیاسی حزب و تاریخچه‌ای کوتاه درخورد حیات مبارزاتی کمونیست‌های ایران بود، تهیه و تکثیر و در بین هزاران بازدیدکننده جشنواره توزیع شد.

هیئت نمایندگی حزب در جشنواره، با کمک رفقای حزب‌های برادر از بریتانیا و پرتغال، نشریه‌های حزب دربارهٔ تحولات و اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران به زبان‌های انگلیسی و پرتغالی را در اختیار بازدیدکنندگان غرفه و شرکت‌کنندگان در جشنواره قرار می‌دادند.

غرفه حزب همچنین با ارائه نشریه‌های انگلیسی‌زبان “توده نیوز” (بولتنی شامل مقاله‌های برگزیده از “نامه مردم” و اعلامیه‌های کمیته مرکزی حزب توده ایران) و آخرین شماره مجله “ایران امروز” (نشریه کمیته دفاع از حقوق مردم ایران، دربردارنده اعلامیه‌های همبستگی سندیکاهای بزرگ اروپا با مبارزه زحمتکشان کشور در زندان و در آزادی) به علاقه‌مندان کنکاش در مسائل ایران، به کانونی برای بحث درباره این مسائل و نیز درباره مسائل خاورمیانه تبدیل شده بود. بسیاری از هیئت‌های نمایندگی حزب‌های برادر حاضر در فستیوال از غرفه حزب در طول مدت جشنواره دیدار کردند.   

هیئت نمایندگی حزبمان در جشنواره همچنین در نشستی با شرکت رفقا “جرونیمو دو سوزا”، دبیرکل حزب کمونیست پرتغال، “مانوئل رودریگُز” سردبیر نشریهٔ آوانته، “آلکساندر آرایو” مسئول کل سازمان‌دهی جشنواره آوانته، و همچنین رفیق “پدرو گورییرو”، دبیر شعبه روابط بین‌المللی حزب برادر، حضور یافت و در جریان تحلیل‌های آن در رابطه با تحولات کشور قرار گرفت. رفیق حزبی در نشستی با رفیق پدرو در رابطه با روابط متقابل و عرصه‌های همکاری بین دو حزب برادر تبادل‌نظر کرد.

نماینده کمیته مرکزی حزب توده ایران در روز دوم جشنواره به‌دعوت رهبری حزب کمونیست پرتغال در گردهمایی باشکوهی که در “صحنه بین‌المللی” در همبستگی با مبارزه مردم فلسطین برگزار شد شرکت و سخنرانی کرد. در این گردهمایی که در بخش‌هایی از آن شعرهایی با مضمون مبارزه خلق فلسطین دکلمه شد، نمایندگان حزب‌های کمونیستی و کارگری ازجمله از ایران، بحرین، پرتغال، لبنان و همچنین نمایندگان دولت خودمختار فلسطین و همچنین جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین سخنرانی کردند.

نماینده کمیته مرکزی حزبمان همچنین به‌دعوت رفقای پرتغالی در جلسه بحث و گفتگویی وسیع با رفقای پرتغالی و شرکت‌کنندگان جشنواره شرکت کرد و دربارهٔ شرایط حاضر در منطقه و در ایران و ازجمله تحریم‌های اقتصادی، تهدیدهای آمریکا به جنگ با ایران، سیاست‌های سرکوبگرانه رژیم تئوکراتیک حاکم بر کشور، سیاست‌های حزب توده ایران برای بسیج جنبش وسیع مردمی برای دفاع از صلح و مقابله با سیاست‌های سرکوبگرانه، ارتجاعی و ضد ملی رژیم سخن گفت و به پرسش‌ها پاسخ داد.

هیئت نمایندگی حزب توده ایران در مراسم آغاز و پایان باشکوه فستیوال شرکت و در جایگاه ویژه مهمانان بین‌المللی قرار داشت. در گردهمایی باشکوهی که در مراسم پایان جشنواره در روز ۱۸ شهریورماه در حضور بیش از پنجاه هزار نفر در میدان اصلی محل برگزاری جشنواره برگزار شد، دبیرکل حزب برادر، رفیق جرونیمو دو سوزا، در سخنرانی مفصلی، عمده‌ترین مسائل بین‌المللی و ملی را از دیدگاه حزب کمونیست پرتغال بیان داشت. این مراسم به‌طرزی چشمگیر مبارزه همه‌جانبه‌ای که از سوی حزب کمونیست و چپ ترقی‌خواه پرتغال علیه امپریالیسم و سرمایه‌داری اتحادیه اروپا سازمان داده شده است منعکس کرد. رفیق جرونیمو دو سوزا، با ترسیم اهمیتی که برگزاری جشنواره آوانته در بسیج همه‌جانبه و  همه‌ساله و  تمامی انرژی سازمان‌دهی برای کمونیست‌های پرتغالی دارد، از حضور نمایندگان ۵۷ حزب کمونیستی و کارگری در جشنواره به‌مثابه تجلی باشکوهی از همبستگی بین‌المللی تشکر کرد و آنگاه به بررسی شرایط کنونی جهان پرداخت و گفت: “همبستگی در شرایط بین‌المللی مشخص کنونی که نشان از آماده شدن امپریالیسم برای تجاوز امپریالیستی خطرناک و چندجانبه علیه همه کشورها و مردمی است که تسلیم زورگویی و منافع غیر مشروع آن نمی‌شوند و می‌خواهند حاکمیت بر سرنوشت خود را به‌دست خودشان بگیرند، به‌طور فزاینده‌ای ضروری است. جنگ، فشار برای به‌زانو درآوردن، و محاصره نظامی، تحریم‌ها و محاصره‌های اقتصادی و دیپلماتیک، مسابقه تسلیحاتی و تهدید هسته‌ای، بی‌احترامی به معاهدات و توافق‌نامه‌ها، مقابله با قوانین بین‌المللی راه‌هایی است که درحال‌حاضر از سوی ایالات متحده آمریکا با همدستی متحدان خود در پیمان ناتو به‌منظور تحمیل هژمونی جهانی خود یعنی استراتژی باج‌خواهی، بی‌ثبات‌سازی و تجاوزگری حداکثری به‌کار گرفته می‌شوند.”

رفیق دو سوزا همچنین درباره شرایط سیاسی حاضر در پرتغال و انتخابات درپیش رو در نیمه مهرماه (۶ اکتبر ۲۰۱۹) سخن گفت و در رابطه با کارزار انتخاباتی حزب برای حفظ کردن کرسی‌های پارلمانی و نفوذ خود با هدف مطرح کردن و به‌پیش بردن مطلبات زحمتکشان به مسائلی کلیدی اشاره کرد. او به چالشی که از سوی حزب سوسیالیست حاکم در رابطه با حزب کمونیست پرتغال و متحدان آن مطرح است و عزم جنبش کارگری متشکل برای به‌شکست کشیدن این چالش اشاره کرد. حزب کمونیست پرتغال در انتخابات قبل صاحب ۱۵ کرسی شد و از این طریق برای تاثیرگزاری بر سیاست‌های دولت اقلیت حزب سوسیالیست که بدون حمایت نمایندگان کمونیست قادر به قانونگذاری نیست، موقعیتی ویژه دارد.

جشنواره آوانته در میان هلهله، رقص جمعی و پای‌افشانی هزاران شرکت‌کننده با موفقیت به‌پایان رسید.

 

پیام رسای حزب تودهٔ ایران در جشنوارهٔ “اومانیته”:

 پیش به سوی جبههٔ متحد برای صلح و دموکراسی

 

* غرفهٔ نامه مردم، در جشنواره به پلاتفرم منادیان وحدت و مبارزه در راه صلح، استقلال، دموکراسی، و عدالت اجتماعی تبدیل شد.

* نمایندهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران، به‌دعوت “اومانیته”، دربارهٔ وضعیت بحرانی در ایران و منطقه و خطر جنگ برای جمع کثیری سخنرانی کرد.

* برگزاری کنفرانس مطبوعاتی هفت حزب کمونیستی و کارگری در محل غرفهٔ “نامهٔ مردم” دربارهٔ وجود شرایطی تهدیدآمیز برای صلح در منطقه.

* دیدار هیئت‌های نمایندگی ده‌ها حزب کمونیستی و کارگری از غرفهٔ “نامهٔ مردم” و گفت‌وگو و تبادل‌نظر با مسئولان حزبی.                                                                          

 

جشنوارهٔ روزنامهٔ “اومانیته”، وابسته به حزب کمونیست فرانسه، در روزهای ۲۲ تا ۲۴ شهریورماه ۹۸ (۱۳ تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۹)، در زیر آسمانی آبی و آفتابی درخشان در حومهٔ پاریس، برای بحث و گفت‌وگوی صدها هزار شرکت‌کنندهٔ پرشور در آن و برنامه‌ریزی مبارزهٔ متحد چپ فرانسه در مسیر به‌پایین کشیدن نیروهای راست و نولیبرال، فضائی استثنائی، امیدوارکننده، و مساعد به‌وجود آورد. امید و شادی عمیق و مشترک در جشنواره به‌چشم می‌خورد و احساس می‌شد. زن جوانی در میان انبوه جمعیت می‌گوید: “اینجا احساس آزادی می‌کنیم، چه سبک‌بار شده‌ایم.” فابین روسل، دبیر ملی حزب کمونیست فرانسه، در میدان بزرگ جشن و در برابر جمعیتی عظیم از همگان دعوت می‌کند تا برای آزاد کردن خویش از شَر سرمایه  به مبارزه بپیوندند.

تُماس پیکتی، اقتصاددان، که برای معرفی کتابش به جشنواره اومانیته دعوت شده است، در مورد این جشن می‌گوید: “جشن اومانیته سمبل امید برای دنیایی بهتر است، دنیایی که در آن می‌توان به انترناسیونالیسمی برابری‌خواهانه اندیشید. من از نشست‌های دهکده کتاب، مباحثه‌ها، کنسرت‌ها، غرفه‌های دهکده جهانی، و غرفه‌های منطقه‌های پاریس و استان‌های فرانسه لذت  می‌برم… تمام این‌ها فقط در جشن اومانیته وجود دارد. اینجا بهترین مکان برای بحث و گفتگوست. … “

در جشنواره اومانیته در مورد اکثر مسائل مطرح در فرانسه و دیگر نقاط جهان بحث و گفت‌وگو در جریان است: گردهمایی حزب‌های چپ، نظر دادن دربارهٔ  مسائل مرتبط با محیط زیست، ابراز عقیده بر ضد سیاست‌های دولت ازجمله در مورد سن بازنشستگی، خصوصی‌سازی فرودگاه‌های پاریس، قراردادهای چندجانبه، و همچنین بحث دربارهٔ مسائل بین‌المللی ازجمله: در به‌قدرت رسیدن راست افراطی در برزیل- بحثی که با حضور دیلما روسف (رئیس‌جمهور سابق برزیل) در محل جشنواره برگزار شد- و در مورد بحران خاورمیانه ( با شرکت مسئول روابط بین‌المللی حزب تودهٔ ایران و دیگر حزب‌های کمونیستی و کارگری منطقه خاورمیانه و شرکت صدها فعال سیاسی) در سالن بزرگ دهکده جهانی. در غرفهٔ نامهٔ مردم، ارگان مرکزی حزب، یکشنبه ۲۴ شهریورماه، به‌ابتکار حزب تودهٔ ایران، شماری از حزب‌های کمونیستی و کارگری- ازجمله حزب کمونیست فرانسه- به‌منظور بسیج جنبش صلح به‌هدف جلوگیری از برافروختن آتش جنگ با ایران و بر ضد  تحریم‌های اقتصادی، نشستی هم‌گرای را با موفقیت برگزار کردند. روز پیش از آن نیز مسئول روابط بین‌المللی حزب تودهٔ ایران، در غرفه نامهٔ مردم، دربارهٔ مسئلهٔ ایران و صلح در منطقه، با حاضران به‌بحث و  گفت‌وگو  پرداخت.

 

غرفهٔ نامهٔ مردم در قلب دهکده جهانی

غرفه نامه مردم که به شعارها، بَنرها، و پوسترهای متنوع و گویای مبارزهٔ مردم میهن‌مان تزئین شده بود، در طول سه روز برگزاری جشنواره اومانیته، به مرکزی برای  تجمع، بحث، و تبادل‌نظر در ارتباط با تحولات سیاسی در میهن‌مان و همچنین در خاورمیانه تبدیل شده بود. با تلاش‌های تحسین‌برانگیز اعضا و هواداران حزب در سازمان‌دهی فعالیت‌ها در این زمینه، از دیدارکنندگان غرفه نامهٔ مردم به‌خوبی  پذیرایی می‌شد. حضور فعالان سیاسی و نمایندگان نیروهای چپ در غرفه نامهٔ مردم و بحث و گفت‌وگوهای آنان با مسئولان حزبی در ارتباط با در پیش گرفتن راه‌های فعالیتی پربارتر و متحد در راستای شعارهای جنبش مردمی و مطالبات اصلی مردم، جنبه‌ای چشمگیر از فعالیت بی‌وقفه غرفه بود. گوشه‌ای از غرفه برای عرضه کتاب‌ها و نشریه‌های حزبی،اعلامیه‌ها، بولتن‌ها، و مجله‌های توضیحی و تبلیغی به زبان‌های فرانسه و انگلیسی اختصاص یافته بود که از سوی علاقه‌مندان ایرانی، فرانسوی، و دیگر ملیت‌ها به مسائل مردم و میهن‌مان استقبال می‌شد. صدها هم‌میهن ساکن فرانسه و کشورهای همسایه از غرفه دیدار کردند و با استقبال رفقای مسئول حزبی روبرو شدند. از مهمانان با غذاها و نوشابه‌های سنتی ایرانی و ازجمله کباب، آش، شله‌زرد، و چای پذیرایی می‌شد. از جنبه‌های بسیار جالب فعالیت غرفه امسال دیدار عدهٔ زیادی از اعضای هیئت‌های نمایندگی حزب‌های کمونیستی و کارگری کشورهای منطقه و جهان و ازجمله فرانسه، آلمان، قبرس، بلژیک، بریتانیا، برزیل، ترکیه، هند، کانادا، سودان، لبنان، عراق، افغانستان، ونزوئلا، سنگال از غرفه حزب در جشنواره اومانیته بود. گفت‌وگوهای صمیمانه و هم‌گرای آنان با رفقای مسئول حزبی دربارهٔ تحول‌های حاد در ایران و منطقه بود. نمایندهٔ کمیته مرکزی حزب نیز  با نمایندگان رهبری برخی حزب‌های شرکت‌کننده در جشنواره به‌طور رسمی دیدار کرد و در رابطه با اوضاع سیاسی حاکم  بر کشورمان و روابط متقابل گفت‌وگو و تبادل‌نظر کرد.

 

سخنرانی پاتریک لوهیاریک، مسئول روزنامه اومانیته، در مراسم افتتاح رسمی جشنواره در دهکده جهانی، با حضور نمایندگان روزنامه‌ها و تشکیلات مترقی جهان

 

او در ابتدا از دعوت‌شدگان به مراسم، یعنی آنانی که بنا به‌گفتهٔ “ژان ژورس” – بنیان‌گذار روزنامه اومانیته- در تحکیم انترناسیونالیسم و “نزدیکی همه ملت‌ها به همدیگر و برقراری عدالت اجتماعی‌ای جهان‌شمول” می‌کوشند، سپاس‌گزاری کرد و خوش‌آمد گفت و چنین ادامه داد: “سرمایه‌داری نیز از چند دهه پیش جهانی شده و تسلطش را به‌سرعت و همراه با نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها گسترش می‌دهد و… با افزایش تسلط نهادهای مالی و بهره‌گیری از بهشت‌های مالیاتی به‌منظور دستبرد به ثروت حاصل از کار، نمی‌خواهد به هیچ‌یک از قراردادهای اجتماعی‌ای که مردم به‌کمک سازمان‌های ما به‌دست آورده بودند به‌هیچ‌وجه تن دردهد و با دینامیک دیوانه‌وارش همه‌چیز را از بین می‌برد تا آنجا که موجودیت بشریت را اکنون تهدید می‌کند. قدرت‌های رقیب دوباره مسابقه تسلیحاتی ازجمله سلاح‌های هسته‌ای را شروع کرده‌اند. ایالات متحده با خروج یک‌جانبه از پیمان‌های‌ کنترل‌کننده جنگ سرد، بازتولید سلاح‌ها را گسترش می‌دهد. هم‌زمان، تنوع زیستی درحال فروپاشی است، گرم شدن کره زمین موجب ذوب شدن و از بین رفتن یخچال‌های طبیعی و افزایش چشمگیر سطح آب اقیانوس‌ها شده، شهرها در خطر نابودی و جنگل‌ها هدف آتش‌سوزی‌اند…و عواقب وحشتناک این پدیده‌ها را همواره آسیب‌پذیرترین مردمان‌اند که به‌طورمستقیم متحمل می‌شوند. و در پس این چشم‌انداز، شبح ائتلاف راست افراطی قرار دارد که مسابقات تسلیحاتی و تخریب محیط زیست را سرعت می‌بخشد. در برابر اضطراری بودن این شرایط و خطرهای عظیم ناشی از آن، بیهوده است که اولویت‌ها را برشماریم. من اطمینان دارم که سازمان‌های ما در تمام سطح‌ها حضور داشته، مبارزه برای صلح را با مبارزه برای عزت انسانی در هم آمیخته، مبارزه در راه عدالت اجتماعی و مبارزه برای عدالت زیست‌محیطی را به‌هم پیوند می‌دهند. کارل مارکس در کاپیتال می‌نویسد: ٬هر پیشرفت کشاورزی سرمایه‌داری پیشرفتی است نه‌تنها در هنر بهره‌کشی از کارگران، بلکه پیشرفتی است در هنر تضعیف خاک در درازمدت.٬ آری، مبارزه با راست افراطی و تاریک‌اندیشی عاجل و فوری است. در برزیل جنگل‌ها و آزادی را به آتش کشیده‌اند. لولا را آزاد کنید. لولا را آزاد کنید!”

رفیق لوهیاریک در ادامه سخنانش از مبارزات مردم فلسطین، الجزیره، سودان، یمن پشتیبانی کرد. او گفت: “من آرزو می‌کنم که جشن اومانیته روابط ما را تقویت کرده چندان که بتوانیم باهم برای ظهور دنیایی از عدالت، صلح، و برادری که مردم جهان انتظار آن را دارند اقدام  کنیم.”

 

گردهمایی پایانی جشنوارهٔ اومانیته، یکشنبه ۲۴ شهریورماه (۱۴ سپتامبر):  پنج پیشنهاد برای رهایی فرانسه از سرمایه‌داری.

 

فابین روسل، دبیر حزب کمونیست فرانسه، در میدان بزرگ جشنواره در برابر جمعیتی عظیم گفت: “کشور ما می‌تواند به ٬روزهای خوش٬  ایمان داشته باشد.”

او گفت: “ما آرزو داریم که فرانسه از سرمایه‌داری و دیکتاتوری پول رهایی یابد، ازآنجاکه انتخاب دیگری وجود دارد: شرکت همه در پرداخت مالیات ازجمله سهامداران، سرمایه‌داران، و رانت‌خواران. می‌دانید رانت‌خواران چه مبلغ درآمد داشته‌اند؟ ۲۹۸٫۸ میلیارد یورو در سال ۲۰۱۸! آنان برای بازنشستگی هیچ‌چیز پرداخت نمی‌کنند. دولت قصد دارد به رژیم‌های ویژه حمله کند. بیایید به این رژیم ویژهٔ رانت‌خواران حمله کرده و آن را نابود کنید و از آنان برای بازنشستگی سهمیه بگیرید. آخر چرا این بی‌اندازه ثروتمندان از روی درآمدشان، مانند من و شما، کارگران، منشی‌ها، برای بازنشستگی‌شان سهم نمی‌پردازند؟

 

خلاصه‌ای از پیشنهادها:

۱.‌ اگر رانت‌خواران فقط ۱۰٫۴۵ درصد (مانند یک کارگر) از درآمدشان را برای بازنشستگی اختصاص دهند، بلافاصله ۳۰ میلیارد یورو وارد صندوق بازنشستگی می‌شود! این آن اصلاح ارزشمند انقلابی درخور آمبراز کروزات، وزیر کمونیست امنیت اجتماعی در دورهٔ  پس از جنگ دوم جهانی است که ما پیشنهاد می‌کنیم. و این راهی است برای یک حقوق بازنشستگی واقعی: در ۶۰ سالگی با حداقل ۱۵۰۰ یورو در ماه.

 دولت قصد دارد فرودگاه‌های پاریس را خصوصی‌سازی کند. آیا می‌دانید که در برنامهٔ “روزهای خوش” پس از جنگ [جهانی دوم]، ساخت فرودگاه پاریس نیز هست؟ درواقع شارل تیون، وزیر کمونیست شارل دوگل، در سال ۱۹۴۵، دستور ساختن یک فرودگاه بین‌المللی که امنیت و استقلال کشور را تضمین ‌کند صادر کرد. حتی این فرودگاه را هم می‌خواهند خصوصی‌سازی کنند. از شما دعوت می‌کنم نظرخواهی رفراندوم در مورد این موضوع را امضا کنید.

۲.‌  ما همچنین افزایش ۲۲ درصدی دستمزد و حقوق بازنشستگی، در بخش خصوصی و دولتی، را خواستار هستیم.

۳.‌  دولت باید متعهد شود که واقعاً بیکاری و فقر را ریشه‌کن کند.

۵.‌ به‌مناسبت نشست آیندهٔ سازمان ملل در مورد محیط زیست می‌خواهیم که کشور ما ابتکار عمل بی‌سابقه‌ای را در پیش گرفته و از همه کشورهای جهان بخواهد تا همه اختیارات سازمان ملل را به این سازمان  بازگردانند.

۵.‌ پیشنهاد می‌کنیم آرزوهای بزرگی برای کشورمان، برای انسانیت و برای سیاره‌مان داشته باشیم. انتخابات شهرداری‌ها در راه است. بیاید باهم به‌طور مشترک برنامه‌ای را تدوین کنیم که همهٔ ما را متعهد به اجرای آن کند. آری، ما خواهان کار جمعی هستیم، اتحاد مردم فرانسه و اتحاد نیروهای چپ و سبزها بر پایه یک برنامهٔ منسجم و متهورانه.

 

چپ، متحد در مبارزات و نه هنوز در صندوق‌های رأی                                                                     

آدرین کاتننس، هماهنگ‌کنندهٔ جنبش “فرانسه نافرمان” به‌رهبری ملانشون، در سالن بزرگ اگورای اومانیته ایرادش را به ائتلاف چپ با انگشت گذاشتن بر اختلاف‌ها با حزب سوسیالیست چنین بیان می‌کند: “آنچه در دستورکار قرار دارد جمع آوردن یک جناح نیست، بلکه ساخت و ایجاد یک اکثریت تازه از ساکنان محله‌ها، مردم، ساکنان مناطق کشاورزی، طبقات متوسط مراکز شهرهاست”. برعکس او، کلمانتین اوتن (نماینده مجلس)، همکار و هم‌گروه کاتننس در “فرانسه نافرمان”، جمع شدن در “جبههٔ متحد نیروهای چپ” را بهترین راه برای ساختن یک اکثریت تازه می‌داند. او می‌گوید: “در برابر تهدید دو قطب ماکرون- لوپن (راست افراطی)، ما مسئولیتی تاریخی برعهده داریم تا برای همگرایی هرچه زودتر اقدام کنیم.” برای فابین روسل، دبیر ملی حزب کمونیست فرانسه، مقدم‌ترین چالش، اتحاد در انتخابات پیش‌روی شهرداری‌ها در اکثر حوزه‌هاست. او می‌گوید: با این اتحاد “ما می‌توانیم نشان دهیم که چپ متحد، متهور، متعهد، و معتبر می‌تواند بر راست و راست افراطی پیروز شود.”

 

سخنرانی نمایندهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران در نشست‌های رسمی جشنواره‌ها    

 

با تشکر از سازمان‌دهندگان جشنواره برای فرصتی که به حزب ما در این تریبون مهم داده‌اند، رفقا، مردم ایران امروز با دو خطر عمده روبرویند. خطر نخست، خطر تحمیل جنگی فرساینده و مخرب از سوی ایالات متحده و متحدان آن در منطقه است. پرزیدنت ترامپ و مقام‌های تأثیرگذار در دولت او آشکارا از برنامه‌شان برای تغییر رژیم در ایران سخن گفته‌اند. ترامپ حتی تهدید کرده است که ایران را کاملاً از بین خواهد برد. در این ارتباط باید توجه داشته باشیم که جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق و مایک پومپئو، وزیر امور خارجه، مقام‌های اصلی‌ای بوده‌اند که تا کنون این سیاست را به‌پیش برده‌اند.

در مورد دلایل اخراج جان بولتون از ترکیب دولت ترامپ و همچنین تأثیر و پیامدهای آن گمانه‌زنی‌های زیادی شده است. با این حال، این زودرس است که تصور اینکه این امر به‌خودی خود تغییری مهم در موقعیت و موضع‌گیری دولت آمریکا در قبال ایران به‌وجود آورد، قضاوتی شتابزده خواهد بود. 

آنچه واقعیت دارد این است که انتقال جنگ‌افزارهای ارتش آمریكا به منطقه خلیج فارس از اوایل دهه ۲۰۰۰ تا کنون بی‌سابقه بوده است. تعدادی از کشتی‌های جنگی آمریکا هم‌اکنون در خلیج فارس یا در دریای عمان نقشی تهدیدآمیز دارند. 

گزارش‌های اخیر همچنین حاکی از آن است که آمریکا در پشت حمله‌های سایبری به سیستم‌های تسلیحاتی ایران قرار داشته است. مقام‌های آمریکایی ادعا می‌کنند که حمله‌های سایبری، بخشی از برنامه‌ای پیشگیرانه است که طی هفته‌ها تدوین شده است تا سیستم‌های رایانه‌ای موشک و راکت ایران را از کار بیندازد.

روزنامه فایننشال تایمز روز پنجشنبه ۵ سپتامبر (۱۴ شهریورماه) گزارش داد که ایالات متحده با پرداخت رشوه به ناخدای تانکرها و کشتی‌های حمل کالاهای ایران، آنان را ترغیب می‌کند کشتی‌های تحت کنترل خود را به بندرهایی ببرند که مقام‌های رسمی‌شان حاضر شوند این کشتی‌ها را از طرف آمریکا توقیف کنند.

سیاستمداران تندروی کاخ سفید از طرفداری خود از حمله نظامی به ایران سخن می‌گویند. برایان هوک، “رئیس گروه اقدام ایران” در وزارت امور خارجه آمریکا، و از معماران اصلی سیاست‌های دولت ترامپ در رابطه با ایران از سال ۲۰۱۷، یکی از نئوکان‌های  تندرویی است که در اقدام‌های اخیر در زمینهٔ بی‌ثبات‌سازی آمریکای لاتین و ایران فعال بوده است. به‌طور خلاصه، از سال ۲۰۱۸، مأموریت هوک، مدیریت یک گروه ویژه عملیاتی برای هماهنگی وزارت خارجه و کارزار اِعمال فشار بر ایران بوده است.

مسئولان اصلی سیاست‌گذاری دولت ترامپ اصرار دارند كه ایران باید برنامه‌هایش در دستیابی به سلاح هسته‌ای و مداخله در کشورهای منطقه خاورمیانه را رها کند. آنان ادعا می‌کنند که موافقت‌نامه برجام کارا نیست و خطرهای ناشی از سیاست‌های رژیم ایران را کاهش نمی‌دهد. برخی از ترامپ نقل‌قول کرده‌اند که “اگر ایران از این سیاست‌ها چشم‌پوشی کند، آمریکا با رژیم فعلی همکاری خواهد کرد.”

 به‌باور حزب تودهٔ ایران، مداخله‌جویی نظامی و تلاش برای تغییر رژیم در ایران از سوی واشنگتن سیاستی اشتباه، غیرقانونی، و بسیار خطرناک است که پیامدهایی فاجعه‌بار خواهد داشت. در این ارتباط رژیم حاکم بر کشور ایران از درپیش گرفتن سیاست‌هایی که اجرا شدنشان سیاست‌های مداخله‌جویانهٔ نظامی و تغییر رژیم در ایران از سوی آمریکا را توجیه و تسهیل می‌کند، باید خودداری کند. ایران نباید از توافق هسته‌ای (برجام) خارج شود چرا که این اقدام می‌تواند چنین تفسیر شود که  این طرف ایرانی است که این موافقت‌نامه را تخریب کرده و از آن خارج شده است.

 

تأثیرهای فلج‌کنندهٔ تحریم‌های آمریکا و شدیدتر شدن آن‌ها                                       

میزان صادرات نفت ایران در ۱۸ ماه گذشته  بر اثر تصمیم‌های دولت ترامپ به‌شدت محدود شده است. بنا به‌گزارش‌های منابع رسمی بین‌المللی، از ماه مه سال ۲۰۱۸ / اردیبهشت، خردادماه ۱۳۹۷، صادرات نفت ایران ۴۲ درصد کاهش یافته است. به‌گزارش صندوق بین‌المللی پول، ۴۰ در صد از منبع درآمد بودجه ایران از صدور نفت تأمین می‌شود. بنابراین، بدیهی است که در این دوره کاهشی حدود ۱۷ درصد در ستون درآمد طرح بودجه کشور را شاهد بوده‌باشیم.

 ضربه‌های اقتصادی گسترده و سخت‌‌تری نیز در ارتباط با تحریم‌ها مشهود است. صندوق بین‌المللی پول شاخص رشد اقتصادی ماه ژوئیه ۲۰۱۹ /تیر، مردادماه ۹۸ ایران را به‌دلیل “اثر فلج‌کننده تحریم‌های شدیدتر آمریکا” با کاهش بیشتر از قبل برآورد می‌کند.  بر اساس این پیش‌بینی، اقتصاد کشور ایران در سال ۲۰۱۹ رکود انقباضی‌ای ۹٫۳ درصدی را شاهد خواهد بود. پیش از تحریم‌ها، پیش‌بینی می‌شد که رشد اقتصادی کشور ۴ درصد افزایش داشته باشد. دیگر شاخص‌ها نیز پس از اعمال مجدد تحریم‌ها بدتر شدند: نرخ ر سمی بیکاری ۲۵ درصد تخمین زده می‌شود. تورم به ۸۰ درصد افزایش یافته است و پول ملی بیش از نیمی از ارزشش را از دست داده است.

حتی خود ترامپ تصدیق می‌کند که ادامه سیاست تحریم کنونی زندگی مستمندان  ایرانی را فلج می‌کند. او قبل از عزیمت به اجلاس گروه ۲۰ در ماه ژوئن در  اوساکای ژاپن اظهار داشت: “خب، من به‌هیچ‌وجه فکر نمی‌کنم آن‌ها [ایرانی‌ها]  رهبری هوشمند داشته باشند. ببین چه اتفاقی برای ایران افتاده است. ایران دارد به قهقرا می‌رود. مردم آن‌ها [ایران] نمی‌توانند غذا بخورند، در همه خیابان‌هایشان شورش می‌کنند، نرخ تورم آنها ۶۰ درصد یا چیزی شبیه به آن است. شاید حتی بدتر.”

 به‌موازات این وضعیت، حمله‌های وحشیانهٔ ارگان‌های سرکوب به حقوق دموکراتیک و بشری مردم و زحمتکشان که به‌دستور مقام‌های رسمی کشور سازمان‌دهی می‌شوند، نمی باید فراموش کرد. از وضعیت بحرانی به‌وجود آمده به‌دلیل تحریم‌ها و تهدید خطر جنگ، برای توجیه نقض حقوق طبیعی و دموکراتیک باقیمانده برای شهروندان کشور استفاده می‌شود. واحدهای تولیدی قدرت ندارند به تولید ادامه دهند و نرخ بیکاری اکنون از کنترل خارج شده است. فقر گسترده است. طبقهٔ کارگر و تهیدستان جامعه بهای سیاست‌های ورشکسته رژیم در همه عرصه‌ها را پرداخت می‌کنند.

فقط برای نمونه باید اشاره کنم که، در چند روز گذشته، رژیم یک‌سری حکم‌های قضایی شدید برای مجازات فعالان کارگری صادر کرد، حکم‌هایی که در اساس برای دادن پیامی آشکارا تهدید‌آمیز به مردم زحمتکش کشور و به‌هدف به‌تعطیلی کشاندن جنبش وسیع و تأثیر‌گذار حق‌طلبانه کارگران و خواست‌های به‌حق‌ اجتماعی در کشور صادر شده‌اند.   آمریكا برای تضمین سلطهٔ كامل خود بر منطقه خاورمیانه همچون بخشی از سیاست “نخست آمریکا”ی دولت ترامپ، با نظامی كردن بیش از بیش خلیج فارس، وضعیتی بسیار خطرناک و حساس در آن به‌وجود آورده است.

 رژیم ایران از هرگونه اظهارنظر یا عمل نابخردانه و تحریک‌آمیزی که به آمریکا امکان دهد برنامه‌های مداخله‌جویانه‌اش را توجیه کند باید اجتناب ورزد. ایران باید مفاد اصلی توافق هسته‌ای را رعایت کند و از برجام خارج نشود.

 حزب تودهٔ ایران معتقد است مسیر اقدام‌های دیپلماتیک در هیچ شرایطی از سوی هیچ‌یک از دو طرف نباید سد شود.  مذاکرات اصولی تنها راه جلوگیری از تنش بیشتر و تشدید درگیری‌های نظامی‌ای است که می‌تواند به‌سادگی به جنگی ویرانگر برای مردم ایران و منطقه منجر شود.

با این حال، ما معتقدیم که مذاکرات دیپلماتیک باید شفاف و هدفمند و در جهت دستیابی واقعی به توافقی صلح‌آمیز باشد. اظهارنظرهای نمایشی و خواست‌های شهرت‌جویانهٔ ترامپ و موضع‌گیری‌های خصمانه سیاستمدارانی نظیر جان بولتون، در اساس رویکرد اصلی آمریکا در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران تا کنون بوده‌اند. 

جلوگیری از درگیری نظامی از طریق بسیج جنبش ضد جنگ در ایران و هدایت نیروهای مترقی برای زیر فشار گذاشتن محفل‌های حاکمه در ایالات متحده و ایران به‌منظور حرکت در مسیر رسیدن به راه‌حل دیپلماتیکی واقعی بر اساس منشور سازمان ملل از اولویت‌های رویکرد سیاسی و اجتماعی حزب تودهٔ ایران است.

برای جلوگیری از بروز جنگی دیگر در خاورمیانه که به‌باور رهبران جنبش جهانی صلح می‌تواند خطر زدن جرقهٔ نخست برای شعله‌ور کردن آتش جنگ جهانی سوم را در بر داشته باشد، مردم ایران و تشکل‌های دموکراتیک و مردمی ایران که  درگیر مبارزه برای پیشرفت و دموکراسی‌اند، به همبستگی بین‌المللی نیروهای مترقی در سراسر جهان نیازمندند!

ما از این تریبون شما را به همبستگی با مبارزه مردم ایران در راه صلح، دموکراسی، حقوق بشر، و عدالت اجتماعی فرامی‌خوانیم.

پاینده ‌باد صلح!

برقرار ‌باد همبستگی بین‌المللی!

به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۸۷، دوشنبه ۸ مهر ماه ۱۳۹۸

 

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا