در سوگ رفیق بهرام خواجه زاده: مبارز راستین توده ای!
رفیق بهرام خواجه زاده، کارشناس ریاضی و یکی از استعدادهای کم نظیر و متواضع در میان رفقا، متولد ۱۳۳۴ روستای دوان در استان فارس بود خانواده اش برای امرار معاش به خوزستان آمدند و بهرام در خوزستان بالید و رشد کرد. در دوران دانشجویی به سازماندهی و روشنگری پرداخت به دلیل همین فعالیت‌ها بازداشت و زندانی شد و پس از دوسال مقاومت در زندان شاه، با انقلاب مردم ایران در سال ۵۷ آزاد شد و رسما به صفوف حزب کارگران و زحمتکشان، حزب توده ایران پیوست.
به دلیل سر پر شور و کار فراوان در پخش آثار و نظرات مکتوب حزب، به ”بهرام پخش“ معروف شد. پخش نشریات و کتاب و اعلامیه های حزب را با صمیمیت و مسوولیت کم نظیری انجام می داد. تمام ساعات زندگی اش به حزب اختصاص داشت.
رفیق بهرام در سال ۶۲ همراه با گروه بزرگی از مبارزان توده ای دوباره بازداشت و زندانی شد. چهار سال از بهترین دوران زندگی خود را در شرایط سخت زندان های اهواز گذراند. در تمام این سال های سخت زندان باز هم با روی گشاده و بی توقع در خدمت رفقای زندانی بود.
به همه رفقا فکر می کرد و با مهربانی مشکلات رفقای هم بندش را رفع می کرد. برای رفیقی پرستاری می کرد، دیگری را روحیه می داد، یکی را ریاضی می آموخت، برای دیگری غذا آماده می کرد و… با شوخ طبعی و محبت فضای سخت زندان را برای رفقا قابل تحمل می کرد.. رفیق بهرام تا آخرین لحظات زندگی از مواضع مارکسیسم لنینیسم و حزب کارگران و زحمتکشان، حزب توده ایران، سرسختانه دفاع می‌کرد. متأسفانه پس از چندین ماه تحمل بیماری سخت سرطان، در ۱۰ آبان درگذشت و همه رفقای خود را سوگوار کرد.
ما در گذشت این رفیق مهربان و فداکار را به خانواده مهربانش، به رفقای سوگوار و یاران وفادار حزب تسلیت میگوییم و برای خانواده اش شکیبایی آرزو می‌کنیم.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۰۹۰، دوشنبه ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۸
