سُراینده: برتولت برشت برگرداننده: میم. الف. کاوهمهر درباره نامگذاری مهاجران
برتولت برشت تنها پنجاه و هشت سال زندگی کرد (۱۰ فوریه ۱۸۹۸ – ۱۴ آگوست ۱۹۵۶) ولی در این عمر کوتاه خود، دو جنگ جهانی را شاهد بود. برشت انسانی ستیزنده و جانبدار بود و از استثمار شوندگان و ستمدیدگان در برابر فاشیستها و ستمگران دفاع میکرد. شاید بتوان گفت که هیچ شاعری همانند او نتوانسته است دوران سیاه و عفونی فاشیسم را در شعرهایش با قلم خود به تصویر کشد و بر علیه آن بستیزد. او باورمند به یک جامعه انسانی و پیکارگر صدیق و راستین رسیدن به چنین جامعهای بود.
درباره نامگذاری مهاجران
همواره اشتباه دانستهام،
این نامی را که بر ما نهادهاند: مهاجران
مهاجران به معنای کوچندگان است.
اما ما کوچ نکردیم
به خواست و انتخاب خود به کشوری دیگر.
ما مهاجرت نکردیم تا در کشوری برای همیشه بمانیم،
بلکه ما گریختیم.
ما رانده شدگانیم، تبعیدیها.
و نه خانه،که تبعیدگاه، سرزمینی است، که ما را پذیرفت.
ناآرام، هر چه نزدیکتر به مرز به سر می بریم
در انتظار روز بازگشت،
کوچکترین دگرگونی را درآنسوی مرز
میپاییم،
از هر تازه واردی
کنجکاوانه میپرسیم
تا هیچ چیز فراموش نشود
از یاد نرود
و همچنین بخشوده نشود.
آن چه رخ داد، نباید بخشیده شود!
آه، حتی آرامش تنگه ـ راههای آب نیز، ما رانمیفریبد.
ما فریاد را
از اردوگاههای آنان تا این جا میشنویم.
ما نیز خود کم و بیش همانند خبرهای تبهکاریهایی هستیم
که از اردوگاهها برآمدند و از مرزها برگذشتند.
هر یک از ما که با کفشهای پاره از میان جمع میگذرد
گواهی میدهد
بر ننگی که اینک، کشور ما را لکهدار کرده است.
اما هیچ یک از ما
این جا نخواهد ماند.
واپسین سخن هنوز، رانده نشده است.
********************
به نقل از ضمیمهٔ فرهنگی «نامهٔ مردم»، شمارۀ ۲، ۲۵ فروردین ۱۳۹۹