صدای بلند گام‌های فاشیسم در آمریکا
نوشتهٔ جان وُیچِیک، سردبیر ”جهان مردم“، نشریه اینترنتی حزب کمونیست آمریکا
رها کردن پلیس مخفی آمریکا با لباس‌های استتاری ارتشی در خیابان‌های شهر پورتلند در ایالت اورگِان در روزهای اخیر و انداختن آنها به جان مردم را می‌توان نشانهٔ خوابی دید که دولت ترامپ برای همهٔ مردم آمریکا دیده است.
روندی که از به کار بردن زبان غیرمستقیم خط‌دهنده به نژادگرایان و فاشیست‌ها در اوایل کار دولت آغاز شد، و خیلی زود به در بوق و کرنا کردن و فریادهای آشکار نژادگرایانه فرارویید، حالا به اجرای واقعی استقرار فاشیسم در خیابان‌های شهرهای آمریکایی تبدیل شده است. ماه گذشته، موقعی که همهٔ ملّت آمریکا و مردم دنیا شاهد اقدام‌های وحشیانهٔ نیروهای پلیس مجهز به تسلیحات نظامی در برخورد با تظاهرکنندگان معترض به قتل جورج فلوید بودند، نشانه‌های روشنی از استفادهٔ مستقیم از تاکتیک‌های فاشیستی دیده شد.
بعد از آن، گزارش‌هایی منتشر شد که در شهر واشنگتن (پایتخت)، نیروهای مسلّح ناشناس با لباس‌های استتاری ارتشی دست به حمله‌های خشونت‌آمیز به تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم زده‌اند. برخی‌ها اوّل گمان کردند که این افراد مسلّح، شبه‌نظامیان راست‌گرایی بودند که به سود مقام‌های دولتی دست به سرکوب مردم زده‌اند، ولی خیلی زود معلوم شد که اینها از نیروهای پلیسِ نظامی‌شدهٔ مخفی بدون آرم و نشان بودند که دولت ترامپ به محل تظاهرات گسیل کرده بود. حالا دولت ترامپ خودش اعتراف می‌کند که این نیروهای مسلّح غیرقابل‌شناسایی و بی‌نام و نشان را از طرف وزارت امنیت میهن به پورتلند فرستاده است تا تظاهرکنندگان وابسته به جنبش ”زندگی سیاهان مهم است “و دیگر شرکت‌کنندگان در تظاهرات مسالمت‌آمیز در آن شهر را برُبایند و زندانی کنند. ترامپ همچنین تهدید کرد که نیروهای پلیس مخفی‌اش را به شهرهای شیکاگو، نیویورک، و دیگر شهرهای کشور نیز خواهد فرستاد. او در گفت‌وگویی با شبکهٔ تلویزیونی ام‌اس‌ان‌بی‌سی گفت: ”نمی‌گذاریم که اغتشاش و هرج‌ومرج بر شهرهای آمریکایی مسلّط شود. “سناتور ران وایدن از ایالت اورگِان فوری به این گفتهٔ ترامپ جواب داد و آرزو کرد که ای کاش ”پرزیدنت ترامپ همین جور که به آزادی‌های مدنی حمله می‌کند، به ویروس کورونا نیز حمله کند.»
خیلی‌ها این مورد از حرکت فاشیستی آشکار دولت ترامپ را چشمگیرترین چرخش در این جهت از زمان انتخاب او به ریاست‌جمهوری آمریکا می‌دانند. نیروهای پلیس مخفی ترامپ دست‌کم از روز ۱۴ ژوییه [۲۴ تیر] در وَن‌های بدون نام و نشان در خیابان‌های پورتلند در حال گشت زدن بوده‌اند. گزارش‌های شاهدان خیابانی از مردم عادی، یا گزارش‌های خبری رسانه‌ها، و تعداد زیادی ویدیو که مردم روی اینترنت پخش کرده‌اند، همگی نشان می‌دهد که گشت‌های پلیس مخفی به طرف مردم رفته‌اند، آنها را از خیابان ربوده‌اند، بدون اینکه به آنها هیچ اطلاعی در این مورد بدهند که چرا دارند آنها بازداشت می‌کنند و با خود می‌برند. قربانی را سوار وَن می‌کنند و می‌برند، که بعد سر از سلول‌های زندانی درمی‌آورد که نمی‌داند کجاست. بعد از مدّتی هم قربانی را در حالی که چشم‌بند به او زده‌اند، در خیابان‌ها به حال خود رها می‌کنند بدون اینکه هیچ توضیح بدهند که چرا او بردند و بازداشت کردند.
کِیت براون، فرماندار اورگان، و جِف مِرکلی، سناتور دموکرات از همین ایالت، این رفتار و اقدام پلیس مخفی را نکوهش و محکوم کرده‌اند و خواسته‌اند که آنها را از خیابان‌های شهر جمع کنند و ببرند. آنها می‌گویند که تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم که به‌تدریج کم‌شمار شده بود، در واکنش به آمدن این گشت‌های فاشیستی به خیابان‌های شهر، دوباره بالا گرفته است. آقای مرکلی خواستار تحقق در این مورد در سطح دولت فدرال شده است.
چَد وُلف، سرپرست موقت وزارت امنیت میهن، از ”بیرون بردن همهٔ مأموران دولت فدرال از خیابان‌های شهر “امتناع کرده است و به دروغ ادّعا کرده است که پورتلند ”۴۷ روز پشت سر هم در اشغال اغتشاشگران خشونت‌کار بوده است. “فرماندار اورگان اعلام کرده است که دولت ترامپ ”قصد دارد از تحریک به رویارویی برای هدف‌های سیاسی استفاده کند. او هم به مردم اورگان آسیب می‌زند و هم به مأموران محلی مُجری قانون. این کار از همان رئیس‌جمهوری سر می‌زند که چندی پیش در شهر واشنگتن، شرکت‌کنندگان در تظاهرات مسالمت‌آمیز را با گاز اشک‌آور متفرق کرد صرفاً برای اینکه جا برای گرفتن عکس نمایشی [در مقابل کلیسا] باز شود. “در پورتلند، یکی از پلیس‌های مخفی ترامپ به طرفِ سر یکی از تظاهرکنندگان شلیک کرد که به شکسته شدن کاسهٔ سر او منجر شد. او را به بیمارستان بردند و بستری کردند تا با لوله‌های مخصوص، خون جمع شده در جمجمهٔ او را خارج کنند تا به مغزش آسیب نرساند. همین تیراندازی بود که سناتور مِرکلی و سناتور وایدن را بر آن داشت که خواستار تحقیق بیشتر در مورد این رخدادها بشوند.
مارک پِتی‌بُن، شخص دیگری بود که در مرکز شهر پورتلند داشت راه می‌رفت که پلیس مخفی را دید. به خاطر یونیفورم بدون آرم و نشانی که پلیس پوشیده بود، او نمی‌توانست تشخیص بدهد که آیا این پلیس است یا از شبه‌نظامیان راست‌گرا. او را به زور از خیابان ربودند و به بازداشتگاه بردند. خودش تعریف می‌کند: ”اتفاقاً آن روز لباس سیاه پوشیده بودم و داشتم روی پیاده‌رو در مرکز شهر قدم می‌زدم. ظاهراً همین برای بازداشت من کافی بود.»
یونی‌پر سیمونز، که از داوطلبان خدمت در کادر فوریت‌های پزشکی است، به خبرگزاری ”بازفید “گفت که همراه دوستش بود که پلیس مخفی هر دو را به زور گرفت، و آنها را از سگ راهنمایی که همراهشان بود جدا کرد. هر دو را به استفاده از گچ بر روی پیاده‌رو متهم کردند. بعد از اینکه آنها را به زور گرفتند، با پاشیدن گاز فلفل (اشک‌آور) به آنها از فاصلهٔ نزدیک، آنها را ”تنبیه “کردند! او تعریف می‌کند: ”آنها به طرف من خیز برداشتند و حمله کردند، بدون هیچ توضیح قانونی یا شفاهی به من که چرا بازداشت هستم، یا بدون اینکه حتّی به من ایست بدهند. اوّل مردم را می‌گیرند و می‌برند، بعد سؤال می‌کنند.»
نشریهٔ نیوریورک تایمز گزارش داد که یکی از تظاهرکنندگان به خبرنگار این نشریه گفته بود: ”یک از مأموران به من گفت، ‘چیزی نیست، چیزی نیست’، و من را به زور گرفت و انداخت توی وَن. یکی دیگر از مأموران کلاه من را روی صورتم پایین کشید تا نتوانم جایی را ببینم. وحشت کرده بودم. مثل صحنه‌های فیلم‌های تخیلی-ترسناک بود. مثل این بود که تو را شکار کرده باشند. “در ادامهٔ گزارش آمده است: ”مأموران رزمی گسیل شده توسط وزارت امنیت میهن شامل گروهی‌اند به نام BORTAC، که نوعی گروه ضربت بسیار آموزش‌دیده است که معمولاً از آن در عملیات تعقیب و تحقیق از سازمان‌های قاچاق مواد مخدّر استفاده می‌کنند، نه برای مقابله با تظاهرکنندگان در شهرهای کشور. “این همان نیرویی است که مأموران گمرک و مهاجرت در دستگیر و زندانی کردن مهاجران غیرقانونی از آن کمک می‌گیرند. سناتور مِرکلی اعلام کرد که در همین ارتباط، اصلاحیه‌ای به مجلس خواهد برد تا شاید به واسطهٔ آن بتوان جلوی گسیل مأموران فدرال به خیابان‌های شهرهای آمریکا توسط دولت ترامپ را گرفت.
در ارتباط با همین رخدادها، اتحادیهٔ آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) در اورگان از جانب روزنامه‌نگاران و ناظران قانونی که مورد حملهٔ نیروهای پلیس مخفی قرار گرفته‌اند، از وزارت امنیت میهن و ادارهٔ خدمات مارشال‌های (انتظامی) آمریکا شکایت کرد. مدیر حقوقی موقت این اتحادیه بیانیه‌ای مطبوعاتی منتشر کرد که در آن آمده است: ”این مبارزه‌ای است به خاطر نجات دموکراسی ما. با هدایت دولت ترامپ، مأموران فدرال به ایجاد رُعب و وحشت در میان مردم دست زده‌اند، جان‌ها را به خطر انداخته‌اند، و بی‌رحمانه به معترضانی حمله می‌کنند که علیه بی‌رحمی و قساوت پلیس تظاهرات می‌کنند. این در واقع دادن قدرت بیشتر به پلیس، بیشتر از قدرتی است که قبلاً داشته است.»
دادستان کل ایالت اورگان نیز از وزارت امنیت میهن، خدمات مارشال‌های آمریکا، سازمان حفاظت از مرز و کمرگ آمریکا، و خدمات حفاظت فدرال به خاطر بازداشت غیرقانونی شهروندان بدون هیچ علّت روشن شکایت کرده است.
فاشیسم پدیده‌ای نیست که یک‌شبه شکل می‌گیرد. حتّی در روزهایی که هیتلر به سوی قدرت می‌خزید، این روندی تدریجی بود. برای مثال، در آلمان آن سال‌ها، مقاومت در برابر شکل‌گیری فاشیسم در موردی که هیتلر از آن با ”برلین سرخ “یاد می‌کرد، بیشتر از دیگر نقاط آلمان ادامه یافت.
اشاره‌های غیرمستقیم نژادگرایانه، در بوق و کرنا کردن و فریاد زدن‌های نژادگرایانهٔ آشکار، استفاده از پلیس نظامی‌شده، حمله به روزنامه‌نگاران و ناظران حقوقی، دور تازه‌ای از نقض حق رأی مردم، و اعزام پلیس مخفی به خیابان‌ها، همگی گام‌هایی پیاپی در راهِ عادت دادن تدریجی آمریکایی‌ها به این وضع و آماده کردن آنها برای پیش بُردن فاشیسم در این کشور است.
بعضی‌ها می‌پرسند که آیا استفادهٔ ترامپ از پلیس مخفی در شهرهای آمریکا می‌تواند به اعلام حکومت نظامی یا بدتر از آن منتهی شود، اگر ترامپ در انتخابات نوامبر پیروز نشود؟ وقتی می‌بینیم که در چه مدّت کوتاهی، ترامپ از اشاره‌های غیرمستقیم به اعزام گشت پلیس مخفی رسید، پس پرسیدن چنین سؤالی خیلی هم نامعقول نیست. تلاش فاشیست‌مآبانهٔ جمهوری‌خواهان برای پایمال کردن حق رأی شهروندان و ایجاد مانع در رأی دادن- در کنار گسیل پلیس مخفی به خیابان‌ها- اکنون با قوّت در جریان است.
صرف‌نظر از نقشه‌های نهایی ترامپ، باید توجه داشت که نیروهایی که از شکل‌گیری و برقراری دولت پلیسی در آمریکا خوشحال خواهند شد، در موقعیت‌های خطرناکی در دستگاه دولتی قرار دارند و می‌توانند قدرت و نفوذشان را زیاد کنند. لازم است که در روز ۳ نوامبر [۱۳ آبان، روز انتخابات سراسری در آمریکا] ترامپ و ترامپیسم با قدرت طرد شود. لازم است که این نیروها را به جای خودشان بنشانیم. باید آنها را از هر مقام و موقعیتی که بتوانند با استفاده از آن به آسیب زدن و نابود کردن دموکراسی ادامه دهند، دور نگه داشت.
به نقل از «نامهٔ مردم»، شمارۀ ۱۱۰۹، ۱۳ مرداد ماه ۱۳۹۹
