اعتراض پرستاران ادامه دارد: از حقوق پرستاران حمایت کنیم!
در هفته دوم آبان‌ماه، مطابق آمار رسمی تعداد روزانهٔ ابتلای هموطنان‌مان به‌بیماری کرونا به حدود ۸ هزار تن رسید و تعداد جانباختگان نیز از چهارصد تن فراتر رفت. فاجعهٔ کنونی آشکارا ناکارامدی رژیم را نشان می‌دهد. به‌علاوه، تلفات ناشی از کرونا نتیجهٔ بی‌عدالتی‌های ناشی از اجرای سیاست تعدیل ساختاری، خصوصی‌سازی بهداشت و درمان مردم، و بهره‌کشی از زحمتکشان بخش بهداشت کشور به‌ویژه پرستاران در سال‌های دهه‌های اخیر است.
پرستاران کشورمان با راه‌اندازی کارزاری در فضای مجازی، روز ۵ مهرماه اجرای “قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری” بعد از سپری شدن “سیزده سال [از] تصویب” آن را خواستار شدند و روز ۱۳ مهرماه هم پرستاران شرکتی و کارکنان حوزه بهداشت در اعتراض به “طولانی شدن روند رسیدگی به تبدیل وضعیت استخدامی خود” و تأکید بر “رفع تبعیض”، مقابل مجلس و سازمان برنامه‌وبودجه تجمع‌هایی اعتراضی برگزار کردند. حذف دلالان و واسطه‌های تأمین نیروی کار، تبدیل وضعیت پرستاران شرکتی و قراردادی به استخدام دائمی، استخدام تعداد ضرور پرستاران در بیمارستان‌ها، پرداخت به‌موقع دستمزد، افزایش حقوق، پرداخت عادلانه کارانه و اضافه کاری، پرداخت “فوق‌العاده ویژه پرستاری”، اجرای قانون بهره‌وری نیروی کار، و جز این‌ها، ازجمله خواست‌های عمده پرستاران کشورمان است. رئیس سازمان برنامه‌وبودجه و مسئولان وزارت بهداشت ادعا کرده‌اند که مجموعاً در سال‌های ۹۸ و ۹۹، “۱۱ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان برای تأمین بودجه معوقات کارانه کادر درمان” اختصاص داده‌اند. دبیرکل خانه پرستار در گفت‌وگویی با ایلنا، ۱۰ آبان‌ماه ۹۹، با اشاره به اینکه “۸۰ درصدِ بار کرونا” روی دوش پرستاران است و معوقه هر پرستار “به‌طور متوسط” به‌مدت ۱۰ ماه، و کارانه‌های پرداخت شده به پرستاران از بودجه فوق را “۵۰ هزار تومان، ۱۰۰ هزار تومان و ۱۵۰ هزار تومان” هستند، افزود: “۱۱ هزار میلیارد تومان برای پرداخت مطالبات، عدد کمی نیست. … ۷۰ درصد از بودجه‌ای که برای این کار در نظر می‌گیرند به پزشکان عضو هیأت علمی می‌رسد. … سهم پرستاران… کمتر از ۱۰ درصد [آن] است.” دبیرکل خانه پرستار با تأکید بر اینکه “چند سال متمادی” است استخدام پرستاران جدید به‌صفر کاهش یافته است، جان‌باختن “بیش از ۶۰ پرستار به‌دلیل ابتلا به کرونا”، مبتلا بودن “بیش از ۲۵ درصد” پرستاران به کرونا، “وجود ۶ هزار پرستار در مرخصی استعلاجی و انصراف از کار هزاران پرستار دیگر”، “شیفت‌های شبانه‌روزی و بی‌وفقه” پرستاران، و مهاجرت “هزاران” پرستار دیگر را دلیل “مرگ تعداد بیشتری از بیماران مبتلا به کرونا و مرگ پرستاران” دانست. روز اول آبان‌ماه، شریعتمداری، وزیر کار، از استخدام کادر پرستاری و افزایش “ضریب اشتغال پرستاران به‌نسبت تخت‌های بیمارستانی” به “میانگین استانداردهای جهانی” سخن گفت. به‌رغم میانگین۱۰ پرستار برای هر هزار نفر در اتحادیه اروپا، دبیرکل خانه پرستار تعداد پرستاران لازم برای هر هزار نفر به صورت استاندارد را “۳ پرستار” عنوان کرد و گفت: “در ایران پیش از گسترش کرونا، ۱٫۵ پرستار [به‌ازای هر هزار نفر] وجود داشت. … این رقم به ۱٫۲ و ۱٫۳ رسیده است.” رژیم ولایی حقوق این کارکنان حوزه درمان را در استفاده‌شان از بازنشستگی پیش از موعد برای مشاغل سخت و زیان‌آور و اجرای قانون ارتقای بهره‌وری شدیداً نقض می‌کند. اجرای سه دهه سیاست تعدیل ساختاری از سوی رژیم، به‌خصوص شدید کردن اجرای آن در بخش درمان، علت اصلی شرایط بحرانی کنونی و گسترش فاجعه‌بار بیماری کرونا است.
به نقل از ضمیمه کارگری «نامهٔ مردم»، شمارهٔ ۳۹، ۱۹ آبان ماه ۱۳۹۹
