جشن بین المللی هشتم مارس، روز جهانی زن
جشنواره‌ای دربر دارندهٔ نشانه‌های مبارزه‌جوئی‌های زنان ترقی‌خواه و هنرنمایی‌های‌شان!
چهار تشکل دموکراتیک زنان جهان از بریتانیا، ایران، عراق، گویان، و شش هیئت نمایندگی از زنان کمونیست از بریتانیا، بنگلادش، قبرس، لبنان، سودان، و آرژانتین، در این جشنوارهٔ مجازی حضوری فعال داشتند. شرکت دبیرکل سازمان‌های دموکراتیک زنان عراق و گویان (کشوری در منطقه کارائیب) و همچنین اعضای بلندمرتبه زن در حزب‌های کمونیست لبنان، بریتانیا، یونان، و سودان، در مراسم از اهمیت این گردهمایی حکایت داشت.
باوجود همه‌گیری کووید-۱۹ که وضعیتی دشوار در ارتباط‌های انسانی را در سراسر جهان موجب شده است، امسال هم جشن روز جهانی زنان ( ۸ مارس) مانند ۱۴ سال پیش با تلاش زنان کمونیست و دموکرات در بریتانیا با شکوهی در حد شرایط کنونی برگزار شد. از ماه‌ها قبل به‌پیشنهاد نمایندهٔ حزب تودهٔ ایران در بریتانیا و با دعوت از سازمان‌های حزب‌های کارگری و کمونیستی جهان در بریتانیا و تعیین کارگروهی از رفقای زن با هماهنگی رفیق لیز پین (صدر حزب کمونیست بریتانیا) و شرکت نمایندهٔ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران در لندن و پنج رفیق زن دیگر از کشورهای عراق، بنگلادش، قبرس، و یونان، تدارک جشن روز جهانی زن آغاز شد. برنامه جشن امسال آمیزه‌ای از گزارش دربارهٔ وضعیت زندگی و مبارزه زنان کشورهای شرکت کننده و هنرنمایی‌های گروه‌های هنری از شش کشور ایران، عراق، بنگلادش، لبنان، سودان، و آرژانتین بود.
رفیق لیز پین، مسئول مدیریت این مراسم، در آغاز به همه شرکت کنندگان خوش‌آمد گفت و برنامه جشن را به‌اطلاع آنان رساند. خانم برنادت کیوونی، عضو کمیتهٔ اجرائی “مجمع ملی زنان بریتانیا”، نیز به‌نمایندگی از زنان ترقی‌خواه بریتانیا به حضار خوش‌آمد گفت و روز جهانی زن را به آنان تبریک گفت. نخستین برنامهٔ هنری را خانم سارا، هنرمند جوان، به‌نمایندگی از زنان ایران همراه با اجرای آهنگ معروف “غوغای ستارگان” با پیانو آغاز کرد. مسئول کمیسیون زنان حزب کمونیست بریتانیا، نمایندهٔ زنان ترقی‌خواه بنگلادش، نمایندٔ زنان جوان حزب زحمتکشان مترقی قبرس (آکل)، نمایندهٔ زنان جوان قبرس، نمایندهٔ زن حزب کمونیست یونان، نمایندهٔ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران، دبیرکل سازمان زنان گویان، عضو رهبری حزب کمونیست لبنان، و نمایندهٔ زنان کمونیست سودان، در ارتباط با شرایط مبارزه، دشواری‌ها و در کنار آن‌ها، دستاوردهای مبارزات زنان این کشورها سخنرانی کردند. برنامه‌های موسیقی این مراسم همگی توسط زنان ترقی‌خواه هنرمند از بنگلادش، ایران، عراق، لبنان، سودان و آمریکای لاتین تدارک و اجرا شدند. بیش از یکصد نفر به‌طور مستقیم و بیش از دوهزار نفر از طریق صفحه فیسبوک حزب کمونیست بریتانیا این مراسم را تماشا کردند. بدلیل استقبال حضار مدت جلسه تمدید شد. این برنامه بیاد ماندنی با اجرای دسته جمعی سرود انترناسیونال با موفقیت تمام برگزار شد.
رفیق یانا سمرانی، عضو هیئت سیاسی و مسئول شعبهٔ امور زنان حزب کمونیست لبنان، دربارهٔ اهمیت مبارزهٔ زنان در کشورهای خاورمیانه برضد نظام مردسالار سخنرانی کرد. رفیق یانا در بخشی از سخنرانی‌اش گفت: “هشتم مارس روزی برای زنان است، روزی که تاریخ مبارزات و مبارزه را تجسم می‌بخشد، روزی برای همهٔ زنان، زنان به‌صورت جمعی و فردی، از آنجایی که نمی‌خواهیم همهٔ زنان را در تجلی‌ای یکسان خلاصه کنیم. زنان را در موقعیت و نقشی عادی محبوس نکنیم. هشتم مارس، راهپیمایی هزاران زن در تمام نقاط کره زمین را تصویر می‌کند، همه زنان در یک روز برای همبستگی و همگرایی دست به‌سوی هم دراز می‌کنند که سدی نفوذناپذیر در مقابل اجحاف به حقوق‌شان سازمان دهند، و حقوقی برابر و آزادی‌ای رها از کنترل نظام مردسالار ، فرقه‌گرا (سکتاریست)، و سرمایه‌داری خواستار شوند. به‌این مناسبت، چشم‌انداز رویکرد مبارزاتی‌ای جدید به‌وجود آمد تا که جنبش فمینیستی را بدون مصالحه به سمت عبور از مرحله‌ها و موج‌های تعامل و توسعه سوق دهد. این جنبش با چالش‌هایی زیاد روبرو شد و جریان‌های بسیاری از آن منشعب شدند و به‌مرور زمان شکل‌های مبارزاتی‌ای مختلف به‌خود گرفتند. امروز، در مقابله با چالش‌های عصر ما، در این زمانهٔ فروپاشی‌ها، فریادی بلند شده است که شکل‌ها و چارچوب‌هایی برای مبارزه خواهان است، مبارزه‌ای که بتواند واقعیت را شبیه سازی کند و از فراخوان هزاران زن و مرد جوانی که در جستجوی راه‌های تغییرند، در جستجوی انقلابی هستند که زندگی را به آنان بازگرداند پیروی کند، و آنان را از محفل‌های ناامید به چالش‌هایی فکری، مبارزاتی و اجتماعی بکشاند و به مقابله با واقعیت با بهره‌گیری از تفکر و قاطعیت ترغیب کند.”
رفیق یانا در ادامه سخنرانی‌اش اشاره کرد: “باید از سیستم فرقه‌گرایی (سکتاریستی) مردسالار خود را آزاد کنیم. زنان نمی‌توانند خود را آزاد کنند اگر که ساختارهای سلطه به‌جای خود باقی بمانند. وجود مردسالاری را نمی‌توان فقط به سیستم سرمایه‌داری تقلیل داد، زیرا پیش از آن وجود داشته است. بدون اندیشیدن به فمینیسم در لبنان نمی‌توان به کمونیسم فکر کرد، زیرا آن‌ها دو بال یک پرنده‌اند. بدون یکی از آن‌ها پرواز نامیسر است.”
رفیق نمایندهٔ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران در این مراسم، در سخنرانی‌اش پس از اشاره به فلسفه و سرگذشت برگزاری روز جهانی زن، اظهار داشت: “رفقای عزیز، تبریکات تشکیلات دموکراتیک زنان ایران در بریتانیا را به‌مناسبت هشتم مارس، روز جشن جهانی زنان بپذیرید.” رفیق آنگاه به تشریح شرایط زندگی و مبارزهٔ زنان ایرانی پرداخت و ازجمله گفت: “سیاست‌های رژیم ایران همراه با تحریم‌های جدید ایالات متحده، عدهٔ بیشتری از مردم را به فقر شدید کشانده و کشور را به‌سوی بحرانی عمیق سوق داده است و ده‌ها هزار نفر جان‌شان را از دست داده‌اند. … حسن روحانی در طول ۸ سال ریاست جمهوری خود، نه‌تنها زندگی زنان را همان‌طور که وعده آن را داده بود بهبود نداده است، بلکه بر فشارهای اجتماعی و اقتصادی بیشتر بر زنان، نظارت داشته است. رژیم مذهبی در ایران، سیاست‌هایی زن‌ستیزانه را دنبال می‌کند، زن‌ستیزی‌هایی که در قانون‌های شرعی و عرفی آن نهادینه شده‌اند، از حجاب اجباری گرفته تا این گستاخی که ارزش زن، نصف مرد است. … وضعیت اشتغال زنان در ایران حتی قبل از همه‌گیری کووید-۱۹ هم وخیم بود. خصوصی سازی در اقتصاد و صنعت کشور انتقال۷۰ درصدی مشاغل رسمی به بخش‌هایی غیررسمی را موجب شده بود و زنان را به کار در شرایطی سخت‌تر با حقوقی کمتر، با ساعت‌های کاری‌ای طولانی‌تر و بدون هیچ‌گونه بیمه و حمایتی قانونی مجبور کرده بود و همچنان آنان را ناگزیر می‌سازد. در سال گذشته، زنان کاهشی بیشتر در دستمزد ناچیزشان را شاهد بودند. … زنان در مقام کارکنان کادر بهداشت و درمان، شاغلان خدمات ضروری یا خانه‌دار، همواره در صف نخست مبارزه با ویروس کرونا بوده‌اند. مسئولیت مضاعف مراقبت از فرزندان و آموزش آنان در منزل یا مراقبت از والدین یا اعضای مسن خانواده همواره بر دوش زنان بوده است. با اینکه هیچ آمار رسمی وجود ندارد، ولی شواهد غیررسمی افزایش خشونت خانگی و آمار خودکشی زنان و دختران را در یک سال اخیر نشان می‌دهند. افزایش فقر همراه با شیوع کووید-۱۹ به افزایش تعداد دختران محروم از تحصیل منجر شده است. … در خلال ۹ ماه گذشته، تعداد ۲۵ هزار مورد ازدواج با کودکان زیر ۱۸ سال ثبت شده است. طبق اطلاعات مرکز آمار ایران که در خلال ماه‌های دی و بهمن ۱۳۹۹ منتشر شد، در همین مدت تعداد ۹ هزار و ۵۸ دختربچه ۱۰ تا ۱۴ ساله مجبور به ازدواج شده‌اند و ۱۸۸ مورد طلاق دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله نیز ثبت شده است. در میان این آمار، تعداد بالای کودکان بیوه نیز وجود دارند. نهادهای قانونگذاری رژیم ولایی بارها با لایحهٔ پیشنهادی در مورد ممنوعیت ازدواج کودکان زیر ۱۳ سال، مخالفت کرده‌اند.” رفیق سخنران نمایندهٔ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران سپس در ادامهٔ پرداختن به مشکلات اجتماعی زنان گفت: “همراه با این ناهنجاری‌ها، ما افزایش تعداد زنان و دختران معتاد به مواد مخدر و بی‌خانمان را شاهدیم که به‌دلیل فقر سیاه و نیازهای ابتدایی گذران زندگی به فحشا و فروش اعضای بدن روی می‌آورند. … ایران یکی از ۴ کشور جهان است که رژیم دینی آن کنوانسیون رفع انواع تبعیض علیه زنان را امضا نکرده است و برابری جنسیتی را مغایر با قوانین بنیادی شرعی و عرفی‌اش می‌داند.” رفیق در ادامه گفت: “پارلمان اروپا در قطعنامه‌ای در ۱۷ ماه دسامبر ۲۰۲۰ (۲۷ آذرماه ۱۳۹۹) تشدید سرکوب ٬صدها٬ تن از هواداران حقوق بشر در ایران و زندانی کردن آنان از سوی رژیم را محکوم کرده است. خانم نسرین ستوده، وکیل مشهور ایرانی، به‌دلیل دفاع از حقوق زنان و مبارزه با نقض حقوق بشر در ایران در حال حاضر در زندان مخوف قرچک حبس است. دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR) ) با صدور بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری او شده است.”
به نقل از «نامهٔ مردم»، شمارهٔ ۱۱۲۵، ۲۵ اسفندماه ۱۳۹۹
