آتش‌نشان‌ها و خواست تأمین معیشت و امنیت شغلی
تبعیض، نابرابری، و اختلاف انداختن درمیان کارگران اعم از شرکتی، ارکان ثالثی، قرارداد موقت یا رسمی، باتوجه به اینکه کار یک‌سانی را انجام می‌دهند ولی از دستمزد و مزایای متفاوتی برخوردارند، از سیاست‌های سودجویانه و ضد کارگری شناخته شدهٔ رژیم به‌شمار می‌آید. آتش‌نشان‌ها از زمرهٔ آن دسته از زحمتکشان میهن ما محسوب می‌شوند که نسبت به تبعیض و اجرا نشدن قانون مشاغل سخت و زیان‌آور و همسان‌سازی حقوق در مورد آنان، کمبود نیرو و تجهیزات، پایین بودن حقوق و پرداخت نشدن آن در پایان هر ماه و مزایای عقب‌افتاده بارها دست به اعتراض زده‌اند.
در یکی از تجمع‌های اعتراضی متعددی که آتش نشانان اصفهان در سال ۱۳۹۹ بر پا کرده بودند، آتش‌نشانی اظهار داشت: “بحث اعمال سختی کار در حُکم آتش‌نشانان در سال ۹۷ تصویب شد اما با وجود گذشت ۲ سال هنوز این امر برای آتش‌نشانان کلان‌شهر اصفهان اعمال نشده و آنها از مزایا و حقوق آن بی‌بهره هستند” [ایلنا، ۲۷ بهمن‌ماه ۹۹]. آتش‌نشان‌ها در دیگر شهرها با معضل‌هایی مشابه روبهرو بوده‌اند و با خواست تأمین امنیت شغلی و تأمین معیشت تجمع اعتراضی برپا کرده‌اند. بهره‌مندی از مزایای سختی کار برای آتش‌نشانان زحمتکش گرچه مصوبه‌ای قانونی است، اما تمامی کارگران و کارکنان آتش‌نشانی‌ها از این حق نمی‌توانند استفاده کنند.
هم‌چنین بر خلاف ادعاهایی مبنی بر اینکه آتش نشانان از تجهیزات بسیار خوبی برخوردارند باید گفت که نبود تجهیزات کافی جهت مقابله با حوادث خطرناک ناشی از آتش‌سوزی، از دیگر مشکلات آنان به‌شمار می‌آید. طبق قانون به‌ازای هر ۵۰ تا ۷۰ هزار نفر جمعیت باید یک ایستگاه آتش‌نشانی وجود داشته باشد اما وضعیت امروز این ایستگاه‌ها با استانداردهای معمول فاصله‌ای بسیار دارد. شهرهایی مانند نطنز، کرمانشاه، و برخی شهرهای استان مازندران و جز این‌ها، با مشکلاتی مختلف روبهرو هستند که کمبود نیرو و تجهیزات بخشی از آن است.
مسئولان ریز و درشت رژیم ولایت فقیه سعی دارند با دادن وعده‌هایی دروغین، آتش‌نشانان زحمتکش میهن‌مان را فریب داده و با خرید وقت، وعده‌های هرگز عملی نشده‌شان را به فراموشی بسپارند. تنها دادن القابی مانند قهرمان و فداکار به آتش‌نشانان میهن‌مان کافی نیست، خواست آتش‌نشانان پایان دادن به تبعیض، اجرای قراردادهای دست‌جمعی و قانون مشاغل سخت و زیان آور، همسان‌سازی حقوق، استخدام و آموزش جدید نیروی جوان، افزایش دستمزدها و دیگر مزایا و پرداخت آن در پایان هر ماه و مجهز ساختن سامانه آتش‌نشانی‌ها در تمامی شهرها و مراکز صنعتی و تولیدی با تجهیزات مدرن و در سطح استانداردهای بین‌المللی است. به‌این منظور، ایجاد تشکل سندیکایی برای تأمین منافع آتش‌نشانان زحمتکش ضرورتی انکارناپذیر است.
به نقل از ضمیمه کارگری «نامهٔ مردم»، شمارهٔ ۴۴، ۲۳ فروردین ۱۴۰۰
