حزب تودۀ ایران نقشه شوم نابودی گلزار خاوران را شدیداً محکوم می کند!
بر اساس خبرهای انتشار یافته، خانواده‌های شماری از قربانیان فاجعهٔ ملی که عزیزان‌شان پس از فاجعهٔ ملی کشتار ۶۷ در گورهای دسته جمعی خاوران دفن شده‌اند، روز جمعه سوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۰، هنگام دیدار از خاوران، مشاهده کرده‌اند که به‌تازگی ده گور در این محل کنده شده و در دو گور هم دو پیکر دفن شده‌اند. این خبرها حکایت از آن دارد که هم‌میهنان بهایی، زیر فشار ارگان های امنیتی رژیم به دفن درگذشتگان‌شان در خاوران ناگزیر شده اند.
در این ارتباط، خانواده‌های دادخواه خاوران در ۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ نامه‌ای سرگشاده خطاب به آزادی‌خواهان ایران و جهان منتشر کردند که در آن آمده است: «ما خانواده‌های دادخواه، از مردم شریف و آزادهٔ ایران، از جامعهٔ محترم بهایی و از تمامی نهادها و سازمان‌های مستقل بین‌المللی آزادی‌خواه می‌خواهیم که در این راه همراه ما باشند و اجازه ندهند خاوران، این سند جنایت‌های حکومت، نابود شود. … این صحنه دل‌های پاره پاره شده همگی ما را دوباره زخمی‌تر کرد و سخت بر آشفته و نگران شده‌ایم که باز چه نقشهٔ شومی برای نابودی خاوران و پاک کردن سند جنایت‌های حکومت اسلامی ایران دارند. … خاوران باید حفظ شود تا روزی که ما خانواده‌ها و تمامی دادخواهان بدانیم که بر سر عزیزان ما چه آوردند، آن‌ها را چگونه کشتند و در کجا به‌خاک سپردند. خاوران باید زنده بماند تا روزی که حقیقت جنایت‌های حکومت اسلامی ایران کشف شود و آنجا را به‌شکلی شایسته بیاراییم و یاد عزیزانمان را محترمانه و آزادانه گرامی بداریم، عزیزانی که برای آزادی، عدالت و برابری تا پای جان ایستادند و به وحشیانه ترین شکل ممکن کشته شدند. »
نمایندگان جامعه‌ی بهایی نیز در اقدامی مسئولانه اعلام کردند که دفن درگذشتگان خود بر گورهای جمعی خاوران را هتک حرمت دفن‌شدگان پیشین تلقی کرده و حاضر نیستند تجربه‌ی تلخی که خود دهه‌ها با آن روبه‌رو بوده‌اند، برای بازماندگان خفتگان در خاک خاوران تکرار شود.
خانواده‌های برخی از اعدام‌شدگان سال‌های دهه ۱۳۶۰ و کشتار تابستان ۶۷ در نامه‌ای به شهردار تهران به تعرض به گورستان خاوران اعتراض کرده و جلوگیری از خاک‌سپاری متوفیان در این گورستان را خواستار شده‌اند. در این نامه که به‌امضای ۷۹ تن از اعضای خانواده‌های جانباختگان رسیده و رونوشت‌های آن به شورای شهر تهران، دفتر ریاست‌جمهوری، و وزارت کشور فرستاده شده است، آمده است: «این حقوق شهروندی و انسانی ما خانواده‌هاست که از محل دقیق خاک‌سپاری عزیزانمان با خبر باشیم و بتوانیم با حضور بر سر مزارشان، یاد عزیزانمان را گرامی بداریم. اکنون پس از حدود ۴۰ سال محرومیت از این حق، ما خواهان عدم تعرض و تغییرات در این گورستان هستیم. مصرانه از شما می خواهیم از اِعمالِ اجبار بر هموطنان بهایی برای خاک‌سپاری عزیزان متوفای‌شان در قطعه گورستان جمعی خودداری کنید و نمک بر زخم کهنه ما نپاشید.» از سوی دیگر، جمعی از فرزندان اعدام‌شدگان سال‌های دهه ۱۳۶۰ هم در بیانیه‌ای مشترک به حفر گورهای تازه که با دستور سازمان بهشت زهرای تهران انجام شده، اعتراض کرده‌اند. در این بیانیه آمده است: «این اولین بار نیست که حکومت جمهوری اسلامی تلاش می‌کند بقایای جنایاتش در سال‌های دهه ۶۰ و قتل عام تابستان ۱۳۶۷ را بپوشاند و به فراموشی تاریخ بسپارد. خاوران نه‌تنها جغرافیای ما، بلکه تاریخ مشترک تمام حذف‌شدگان و مبارزان راه عدالت و آزادی است.» آنان از مردم ایران خواسته‌اند تا نسبت به تعرض به خاک و واپسین یادمان قربانیان راه آزادی در خاوران خاموش نمانند.
و همانطور که در نامۀ فرزندان جمعی از اعدام شدگان سال های دهه ۱۳۶۰ آمده است، این نخستین بار نیست که گزمگان رژیم ولایت فقیه تلاش می کنند تا آثار جنایات هولناک خود را این چنین محو نمایند. سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه ای که ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۹۷ – ۳۰ آوریل ۲۰۱۸، منتشر کرد از تلاش رژیم ولایی برای نابودی گورهای دسته‌جمعی جانباختگان فاجعهٔ ملی ۶۷ در شهرهای گوناگون، پرده برداشت. بر اساس این گزارش، رژیم، با برنامه‌هایی مختلف ازجمله صاف کردن منطقه‌های این گورها با بولدوزر، جاده‌سازی، پوشاندن منطقهٔ گورها با آشغال و همچنین بنا کردن قبرستانی جدید روی این گورهای دسته‌جمعی، در تلاش است تا همهٔ نشانه‌های به‌جاماندهٔ از جنایاتش را پاک و محو نماید. سازمان عفو بین‌الملل، سندهایی گوناگون از برنامه‌های رژیم در این مورد، ازجمله عکس‌های ماهواره‌ای از تخریب منطقهٔ گورها، منتشر کرده است. سازمان عفو بین‌الملل در اطلاعیه‌اش در این‌باره ازجمله نوشت: «در یکی از این مناطق گورهای دسته‌جمعی در شهر شمالی تبریز، مأموران رژیم روی بیش از نیمی از این منطقه را با سیمان پوشانده‌اند. … در یک اقدام تکان‌دهنده دیگر در منطقه قُروِه در کردستان مأموران رژیم با بولدوزر، تمامی سنگ قبرها و نشانه‌های دیگری را که خانواده‌های قربانیان در آنجا گذاشته بودند صاف کرده‌اند و اعلام کرده‌اند که این زمین‌های مناطق به کشاورزی اختصاص داده شده است. …» (نگاه کنید به «نامۀ مردم»، شماره ۱۰۵۰، ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷)
خاوران، سند محکم محکومیت چهار دهه سرکوب، خشونت، پیگرد، بازداشت، شکنجه، و قتل عام زندانیان سیاسی در ایران است. که به همت خانواده ها، خصوصاً مادران جانباختگان دهه شصت، در دوران سیاه خفقان و سرکوب، علیرغم دستگیری ها، و ممانعت ها با حضور همیشگی خود در خاوران و کندن مزارها، با به تصویر کشیدن گورهای جمعی، افکار عمومی جهان را با گوشه ای از ابعاد گسترده این جنایت آشنا کردند. خاوران گواه قتل‌عام هزاران زندانیان سیاسی به‌دستور مستقیم خمینی و آیینه تمام نمای چهره جنایتکار و ضد بشری رژیم جهل و جنایت است.
حزب تودۀ ایران ضمن احترام به جامعهٔ بهایی‌های کشور و دفاع از حقوق انسانی پایمال شدهٔ آنان، هم‌صدا با همه خانواده های جان باختگان، و دیگر نیروهای مردمی و آزادی‌خواه میهن، از کارزار جلوگیری از ادامه این نقشه شوم رژیم برای تخریب گلزار خاوران و از بین بردن آثار جنایتی که مرتکب شده است، حمایت می‌کند . حزب ما در جلب توجه افکارعمومی جهان و نهادهای بین‌المللی حقوق بشر و سازمان ملل متحد نسبت به این کارزار همه امکان‌هایش را به‌کار خواهد گرفت. حزب ما تا روشن شدن کامل ابعاد این فاجعه و محاکمهٔ آمران و عاملان آن، لحظه‌ای دست از تلاش برنخواهد داشت.
حزب تودۀ ایران
۱۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰
پشتیبانی از اقدام توئیتری “دادخواهان خاوران” در اعتراض به تخریب خاوران درروز دوشنبه ۱۳ ارديبهشت (۳ می ۲۰۲۱) ساعت ۱۰ شب به وقت ایران با هشتک زیر
# خاوران_حافظه_تاریخی
