بیانیۀ حزب تودۀ ایران در حمایت و همبستگی با مبارزات مردم جانبهلب رسیده و دلیرِ خوزستان
بر اساس آخرین گزارشهای منتشر شده، مبارزۀ دلیرانۀ مردم خوزستان در اعتراض به بیآبی و دسترسی نداشتن به آب آشامیدنی با وجود حملههای وحشیانۀ نیروهای امنیتی رژیم به آنان، همچنان ادامه دارد. بر اساس همین گزارشها، روز جمعه ۲۶ تیرماه، مصطفی نعیماوی، جوان ۳۰ ساله اهل شادگان که به کمبود آب اعتراض داشت و در کنار سایر مردم به خیابان آمده بود، با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی کشته شد. بر اساس گزارشهای دیگری که در شبکههای اجتماعی منتشر شدهاند، قاسم خضیری ناصری نیز در جریان اعتراضهای مردم به بیآبی، در شامگاه جمعه۲۶ تیرماه، در کوی کانتکس اهواز با تیراندازی مستقیم مأموران مجروح و بعدازظهر شنبه در بیمارستان جان باخت. علی مزرعه نیز جوان دیگری است که در منطقهٔ کوی زویه بهضرب گلوله نیروهای امنیتی کشته شده است. این سومین جوان معترض جانباختهای است که از ابتدای اعتراضها تا کنون خبر کشته شدنشان انتشار مییابد.
شهرهای خوزستان در روز پنجشنبه ۲۵ تیرماه صحنهٔ تظاهرات اعتراضی مردم به قطع آب و دسترسی نداشتن شهروندان به آب آشامیدنی بود. مردم اهواز، کوت عبدالله، آزادگان، آبادان، بستان، سوسنگرد، حمیدیه، کنعان، خرمشهر، ملاثانی، و بندر ماهشهر در گرمای توانفرسای این فصل در خوزستان به نشانهٔ اعتراض به قطع آب به خیابانها آمدند، و هرکجا که گارد ویژه مقابل معترضان ایستاد آن را پس زدند و با سردادن شعار پیش رفتند. قبل از این نیز به سدسازی و خشکاندن رودخانهها و تالابها در خوزستان -ازجمله تالاب هورالعظیم که حیات و ممات زحمتکشان این خطه بدان وابسته است- و تلف شدن احشام و محصولات کشاورزی و بیآبی شهرهای مختلف استان ازجمله اهواز، شوش، حویزه، سوسنگرد، ماهشهر، شادگان، عبدالخان، و مناطقی دیگر اعتراضهایی گسترده شده بود. مردم میگویند مدیریت بد مسئولان باعث شده تا نهتنها کشاورزی در این استان نابود شود، بلکه طی این مدت بسیاری از احشام و دامها نیز بهدلیل تشنگی تلف شوند. موضوعی که برای مردم روستایی و فقیر این استان خسارتی بسیار سنگین است.
مردم خوزستان و ازجمله شهروندان عرب در شعارهایشان به بحران بیآبی و سیاستهای تبعیضآمیز رژیم ضد مردمی ولایت فقیه که باهدف نابودی اقتصاد، محیطزیست منطقه، و تغییر بافت جمعیتی این استان غنی طرحریزی شدهاند عمیقاً اعتراض دارند. بسیاری از شعارهای شهروندان در این تجمعهای اعتراضی بهزبان عربی بود. در بین آنها به این موردها میتوان اشاره کرد: “رودخانه تشنه است، آبش را میخواهد”، “هور [العظیم] ما کو”، “آب ما کو”، “جان و خونمان فدای کارون”، “تشنهام، آب حق من است.” همچنین اهالی عربزبان حمیدیه با فریاد “کلا، کلا، للتهجیر” (نه به کوچ اجباری) حکومت را بهتلاش برای کوچاندن مردم از مناطقشان و پاکسازی نژادی متهم کردند.
استاندار مزدور و برگماردهٔ رژیم در خوزستان یک روز قبل از کشته شدن نعیماوی در تظاهرات مردم شادگان به دست مأموران امنیتی، گفت: “برخی به دنبال تحریک مردم هستند و تصاویری جعلی از اعتراضات مردم در فضای مجازی منتشر میکنند مثلاً در شهرهای خرمشهر و سوسنگرد اتفاق و اعتراضی رخ نداده اما کلیپهایی مربوط به گذشته در فضای مجازی منتشر میشود.” اما برخلاف این ادعا، خبر گسترش اعتراضهای دلیرانهٔ مردم خوزستان سران رژیم ضد مردمی را بهشدت نگران اوج گیری اعتراض های مردمی و سرایت آن به مناطق دیگر کشورند.
محمدحسین احمدی شاهرودی، نمایندهٔ خوزستان در مجلس خبرگان، با انتشار بیانیهای ضمن اعتراف به اعتراضهای گسترده مردم، از جمله گفت: از ویرانیهای ناشی از جنگ تحمیلی گرفته تا بحرانهای زیستمحیطی که طی سالهای اخیر زندگی روزمره را برای خوزستانیها سخت کرده و حتی گاه تنفس را برای آنان دشوار ساخته است. از وضعیت بیکاری گرفته تا مطالبات بهحق معیشتی و اقتصادی اقشار آسیبپذیر و محروم تا خواستههای متفاوت فرهنگی، اجتماعی، قومی امروزه به بحران تبدیل شدهاند.
حزب تودۀ ایران ضمن اعلام همبستگی خدشهناپذیر خود با مبارزات مردم دلیر خوزستان برضد ظلم و بیعدالتیهای رژیم ولایت فقیه، معتقد است که حل مسائل اقتصادی، معیشتی، و ملی مردم عربزبان خوزستان بخشی جداناپذیر از مبارزهٔ همگانی و ملی بر ضد حکومت استبدادی حاکم است که فقط با مبارزۀ مشترک همه مردم و خلقهای میهن ما میتواند به ثمر بنشیند. تلاش در راه سازماندهی مبارزه مشترک مردم، کارگران و زحمتکشان، زنان، جوانان و دانشجویان که همگی بهطورمشترک از سیاستهای ضد مردمی و ضد ملی رژیم حاکم زجر میکشند، یگانه راه در حذف نظام سیاسی حاکم بر میهن ما و راهگشایی به سمت ایرانی آزاد، مستقل، و دموکراتیک است. تودهایها همچنان که تاریخ هشتادسالهٔ مبارزۀ حزبشان نشان داده است در کنار مردم، در کنار اعتراضهای مردمی خوزستان، و در کنار اعتصابهای دلیرانۀ کارگران پروژهای صنعت نفت، نیشکر هفتتپه و فولاد اهواز برای بسیج و همبستگی با این مبارزات همهٔ توان خویش را بهکار خواهند گرفت.
حزب تودۀ ایران
۲۷ تیرماه ۱۴۰۰