کمونیست‌های شیلیایی برای پیروزی چپ در انتخابات ریاست‌جمهوری متحد خواهند شد
ناکامی “دانیل جادو”، کمونیست و نامزد جناح چپ در انتخابات مقدماتی تعیین نامزدهای ریاست‌جمهوری مایهٔ دل‌شکستگی است، اما “هوگو گُزمن”- سردبیر نشریهٔ اِل‌سیگلو، ارگان حزب کمونیست شیلی- می‌نویسد بااینهمه، حزب به نفوذ سیاسی عظیم‌‌تری دست یافته است و در پیکار برای درهم کوبیدن نولیبرالیسم و شکل‌گیری دوبارهٔ شیلی نیرویی توانمند می‌گردد.
“گی‌یرمو تیلیر”، رهبر حزب کمونیست شیلی، دربارهٔ انتخابات مقدماتی برای تعیین نامزدهای انتخاباتی ریاست‌جمهوری در درون ائتلاف چپ “آپرواِبو دیگنیداد” (تأیید می‌کنم شیلی شایسته و جبهه وسیع هماهنگ را) در روزنامه اِل‌سیگلو بررسی‌ای ابتدایی ارائه داده است، او همچنین تأکید می‌کند: “ما در آغاز واکاوی عمیق موضوع هستیم.” تیلیر در حالی که بر پایبندی و ضرورت فعالیت در کارزار نامزدی گابریل بوریک، برگزیده از سوی تمام نیروهای چپ در انتخابات مقدماتی برای ریاست جمهوری اشاره می‌کرد از مشارکت بالا در روند انتخابات و رأی‌های مثبت به نامزدهای کمونیست دانیل جدو و شیلی دیگنو (شیلی شایسته) در انتخابات ریاست جمهوری شیلی سخن گفت.
هوگو گُزمن: پرسش‌هایی در مورد آنچه رخ داد وجود دارد، اما من مایلم از آنچه در آینده روی خواهد داد آغاز کنم. پس از انتخابات مقدماتی گام بعدی حزب کمونیست چیست؟
تیلیر: به‌طور یقین چند روزی به بازاندیشی و واکاوی پی‌آمدها خواهیم پرداخت و سپس وقت زیادی برای‌مان باقی نمی‌ماند زیرا تا بیست‌وسوم اگوست [اول شهریورماه ۱۴۰۰] ما باید نامزدها را برای انتخابات پارلمانی و شوراهای منطقه‌ای به‌ثبت برسانیم. ما همچنین باید راه‌کارهای بعدی را همراه با ائتلاف شیلی دیگنو، ائتلافی از سازمان‌ها و گروه‌های چپ و مترقی تنظیم کنیم و دستورکار را با فرنته آمپلیو، جبهه فراگیر چپ برای حمایت از نامزدی گابریل بوریک تدوین کنیم.
هوگو گُزمن: آیا حزب کمونیست شیلی از هم‌راستایی با کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری گابریل بوریک ناخشنود است یا اینکه ساختار و شرایط موجود برای همراهی با چنین کارزاری مهیا است؟
تیلیر: در این فرایند پایبندی‌هایی وجود دارد که ما قصد چشم‌پوشی از انجام آن‌ها را نداریم. این پایبندی‌ها با نامزدی دانیل جدو از حزب ما آغاز شده است. برای نمونه، ما بسیار علاقه‌مندیم تا نکته‌های مشترک در برنامه‌های‌مان را مورد ارزیابی قرار دهیم. ما از این امر ناراضی نیستیم و برای تقویت زمینه‌های اتحاد با ائتلاف آپرواِبو دگنیداد این را ظیفه خود می‌دانیم.
هوگو گُزمن: آیا با این امر موافق هستید که ائتلاف جبهه آپرواِبو دگنیداد از شانس بیشتری برای کسب مقام ریاست جمهوری برخوردار است؟
تیلیر: همان‌طور که پیش از این گفته‌ایم، هر کسی که در انتخابات مقدماتی پیروز شود از شانس بهتری برای رئیس‌جمهور شدن شیلی برخوردار است. افزون بر این، انتخابات مقدماتی ما نشان از مشارکت بالای شهروندان دارد که پیامدهای جانانه‌ای برای ائتلاف چپ‌ها و نفی کوبنده‌ای برای جناح راست داشت.
گابریل بوریک، نامزد مستقل، در گفتگویی با پائولا ناروائز (نامزد ریاست‌جمهوری از حزب سوسیالیست و وزیر پیشین و دبیرکل در دوره دولت میشل پاچله رئیس‌جمهور پیشین شیلی) پیشنهاد داده است که در فعالیت‌های انتخاباتی باید شفافیت داشته باشند. کسانی در حزب سوسیالیست هستند که از پیروزی نامزد جبهه فراگیر شیلی خشنود هستند. در همان حال همه نشانه‌ها گواه بر این دارد که حزب دموکرات مسیحی شیلی “یاسنا پروست” را نامزد ریاست جمهوری تعیین خواهد کرد و می‌تواند از برگزاری انتخابات مقدماتی در “اتحاد مؤسسان” (اتحادی متشکل از حزب دموکرات مسیحی، حزب رادیکال، حزب سوسیالیست، و حزب برای دمکراسی) سرپیچی کند.
هوگو گُزمن: با توجه به نامزدی گابریل بوریک آیا فکر می‌کنید که امکان پیوستن حزب سوسیالیست به پیمان ائتلاف چپ وجود دارد؟ آیا فکر می‌کنید این ائتلاف برای کسب رأی‌های بیشتر به سمت نیروهای میانه‌رو واداشته شود؟
تیلیر: من فکر می‌کنم “گرایشی” برای رأی دادن به گابریل بوریک از سوی طیف نیروهای میانه‌رو شکل گرفته است. به‌سخنی دیگر، در انتخابات مقدماتی، بخشی از رأی‌های نیروهای میانه‌رو از حزب سوسیالیست و حزب برای دمکراسی به‌سود طیف چپ در صندوق‌ها ریخته شد. من نه می‌توانم پیشگویی کنم که برداشت بوریک در این رابطه چه خواهد بود و نه اینکه حزب سوسیالیست چه می‌اندیشد. و همین‌طور هم آشکار نیست که عملکرد دموکرات‌های مسیحی چگونه خواهد بود. به‌همین علت، داشتن برنامه‌ای جامع که همه کاستی‌های آن برطرف شده و به خواست‌های مردم پاسخگو باشد و ماهیتی ضد نولیبرالی داشته باشد اهمیت بسیار بالایی دارد. این انگیزهٔ ما برای امضای این پیمان بود.
هوگو گُزمن: در آینده چه نقشی را برای دانیل جدو در نظر دارید؟
تیلیر: جادو افزون بر ادامه کارش در مقام شهردار ریکولتال، یکی از رهبرانی خواهد بود که برای پیش‌برد برنامه‌ای که برای آینده پیش‌بینی شده است انجام وظیفه خواهد کرد و نقش مهمی در شکل‌دهی به توافق‌هایی خواهد داشت که زمینه‌های رشد و توسعه بیشتر را در بطن دگرگونی‌های ژرف کنونی در کشور پدید آورند.جدو، با دریافت رأی بالا، رویهم‌رفته به ائتلاف شیلی دیگنو استواری و به حزب کمونیست به‌ویژه نیرو بخشید و خط‌مشی‌ای را پیاده کرد که هنوز به‌کار گرفته می‌شود و در آینده نیز به‌کار گرفته خواهد شد. ما در بطن تبادل نظر پیرامون قانون اساسی هستیم که ما را ملزم می‌کند در این گفتمان ملی حضور فعال داشته باشیم. به‌یاد داشته باشیم که انتخابات ریاست‌جمهوری آینده بسیار نزدیک است.
هوگو گُزمن: آیا جناح راست با رأی‌های کم‌تر خود در انتخابات مقدماتی نسبت به رأی‌های بالای “ائتلاف آپروابو دیگنیداد”، این نظریهٔ شما را تقویت می‌کند که این جناح در دُور نخست انتخابات ریاست‌جمهوری در ماه نوامبر [آبان- آذرماه ۱۴۰۰] سوم خواهد شد؟ این هنوز هم امکان دارد.
تیلیر: این امر با شمار نامزدهای مخالف ارتباط تنگاتنگ دارد. سباستین سیچل [از حزب شهروندان] در کارزار انتخاباتی حضور دارد که در اصل از دموکرات‌های مسیحی است و هنوز در پیوند با آنان منافع طبقاتی‌شان را بازتاب می‌دهد. او موضعی میانه‌روانه دارد و نامزد مورد تأیید لامونِدا (کاخ ریاست‌جمهوری شیلی و بخشی از مقر دولت) است. من امکان قدرت‌نمایی او را نفی نمی‌کنم زیرا دموکرات‌های مسیحی خیال دارند برای پیروزی او نقش آفرینی کنند. او از نزدیکان “سباستین پینیرا” رئیس‌جمهور شیلی و رئیس “بانک استیت (مرکزی)” در شیلی است.
هوگو گُزمن: چه پیش آمد یا چه اشتباهی رخ داد که دیدیم گابریل بوریک نزدیک به دو برابر دانیل جدو رأی آورد؟
تیلیر: ما هنوز در آغاز بررسی موضوع هستیم، بنابراین نمی‌خواهم داوری‌ام را به‌جای نقطه‌نظری مطرح کنم که می‌باید از سوی جمع به‌دست آید.
هوگو گُزمن: اگر ناگزیر بودید که کاستی‌ها و توان‌مندی‌های کارزار دانیل جدو و شیلی دیگنو را برشمارید، آن‌ها را در کجا می‌یافتید؟
تیلیر: من با جسارت می‌توانم بگویم که فعالیت میدانی ما از توانایی بالایی در صف‌آرایی برخوردار بود، اما با این حال، بر جوسازی منفی و نگرش جانبدارانه رسانه‌ها نسبت به نامزد ریاست‌جمهوری و برنامه او و حجم عظیمی از سم‌پاشی‌های ضد کمونیستی در آخرین روزهای مبارزه انتخاباتی، نتوانست غلبه کند. ما اثر ویرانگر آن را به‌خوبی پیش‌بینی نکردیم. کمونیسم‌ستیزی در شیلی ساختاری است و ما باید آن را ژرف‌تر مورد توجه قرار می‌دادیم. با این حال، کارزار ستیزه‌جویانهٔ منفی مؤثر واقع شد و حدود ۵۰۰ هزار نفر از انبوه رأی‌دهندگانی که در انتخابات ماه مه/ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ به “آپرواِبو دیگنیداد” رأی نداده بودند، با تمام نیرو رأی خود را به‌سود گابریل بوریک به صندوق‌ها ریختند. این تا حدی شکست ما را تفسیر می‌کند، ولی به بررسی فراتری نیاز است.
با این وجود، دستاورد دانیل جدو به‌این معنا است که با وجود همهٔ این پیشامدها ائتلاف “شیلی دیگنو” و البته حزب کمونیست را در جایگاه سیاسی‌ای تأثیرگذارتر والاتر قرار داده است. من می‌‌دانم که بیمناک و دل‌زده شدن از شکست به‌طور طبیعی وجود خواهد داشت، اما ما باید رقم‌ها را درست جمع بزنیم. شمار رأی‌های ما بیشتر بود، موضع‌گیری ما و راهبری نامزد ما در این کارزار روشن وشفاف بود، و دیگر اینکه با عضویت در ائتلاف “آپروابو دیگنو” از دورنمای بهتری برخورداریم.
هوگو گُزمن: انتقاد از خود جدو را که می‌گوید پشتیبانی سازمان‌ها از او دیرهنگام بود و نبودِ وحدت میان نیروهای چپ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تیلیر: واقعیت‌هایی هستند که باید به آن‌ها توجه شود. من فکر می‌کنم ما در چارچوب ائتلاف “شیلی دیگنو” باید ژرف‌اندیشانه این موضوع را کندوکاو کنیم. در چارچوب حزب کمونیست ما با آغوش باز انتقادها را پذیرا می‌شویم و با هدف پیش‌بینی برآمدهای ممکن ارزیابی‌شان خواهیم کرد.
هوگو گُزمن: به‌هر حال، جدو حدود ۷۰۰ هزار رأی به‌دست آورد. جایگاه راهبری حزب کمونیست در سراسر کشور چشمگیر بوده است. با وجود ناکامی در انتخابات مقدماتی، آیا هنوز گمان می‌کنید که کمونیست‌ها پیشرفتی داشته‌اند، و از آنچه روی داد فایده برده‌اند؟
تیلیر: البته که داشته‌اند و من بر این باورم که پیامدها باید در هر جمع، ناحیه یا منطقهٔ حزبی بررسی گردد تا بر این مبنا رشد و پیشرفت خود را تداوم ببخشیم. دنیایی از دیدگاه‌ها و چشم‌اندازها وجود دارد و در این میان، داهیانه‌ترین کاری که امروز باید انجام پذیرد تداوم نیرومندانه و پایبندی راسخ به پیگیری هدف‌های‌مان است. ما همیشه می‌بایست تمام تلاشی را که برای رسیدن به این لحظه انجام داده‌ایم، به‌یاد بسپاریم: نوک پیکان پیروزی‌ها، شکست‌ها، فداکاری‌ها، همواره رو به پیش دارد. ما این امر را مدیون کسانی هستیم که این مسیر را پیش از ما طی کرده و هزینه زیادی پرداخته‌اند و این ماییم که باید راه را برای امروز و فردا هموار سازیم.
■ این نوشتار نخستین بار در ال‌سیگلو به سردبیری هوگو گُزمن، روزنامه حزب کمونیست شیلی منتشر شد
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۳۶، ۲۵ مرداد ۱۴۰۰
