خواست بی‌درنگ پرستاران: امنیت شغلی، افزایش دستمزد، و واکسیناسیون همگانی و رایگان
اخبار ناگواری که در تابستان امسال در صدر خبرها دربارهٔ وضع بهداشت و درمان مردم میهن‌مان بوده‌اند عبارتند از: سیر صعودی شمار مبتلایان به ویروس کرونا، افزایش تعداد جان باختگان در اثر ابتلا به این ویروس، تکمیل شدن ظرفیت بیمارستان‌ها، نگرانی از احتمال شروع موج ششم همه گیری، بستری و تحت مراقبت قرار گرفتن بسیاری از کارکنان شاغل در بیمارستان‌ها، کمبود دارو و رونق بازار سیاه دارو، ناکارآمدی مسئولان کشور در مهار کرونا، تزریق قطره‌چکانی واکسن، و از همه مهم‌تر، خستگی و فرسودگی کادر پزشکی و پرستاری و کمبود کادر پرستاری در سطح تمام کشور! تمامی مدیران بیمارستان‌ها، بدون استثنا، دربارهٔ فروپاشی کادر درمان، نظام سلامت و بخش درمان که در مرز شکنندگی قرار دارند هشدار داده‌اند.
همان‌طور که در آغاز همه‌گیری گسترش ابتلای به ویروس کرونا در کشور، مقام‌ها و مسئولان ریزودرشت نظام- با وجود آگاهی از خطر جدی آن برای جان مردم- از اطلاع‌رسانی دقیق و اعمال محدودیت‌ها برای کنترل آن جلوگیری کردند، برای پیشگیری و درمان آن هم تاکنون اقدامی جدی و مؤثر انجام نداده‌اند. موضع‌گیری خائنانهٔ علی خامنه‌ای در خصوص واکسن‌های موجود نخستین و اصلی‌ترین دلیل میزان بالای مرگ‌ومیر ناشی از کرونا بوده است و حتا در صورت ارادهٔ رژیم برای جبران مافات و اقدام به مهار این ویروس مرگبار از انجام آن ناتوان ماند. تاوان این سیاست و موضع‌گیری را مردم و کادر درمان به‌ویژه پرستاران زحمتکش پرداخته‌اند و همچنان می‌پردازند.
با توجه به گزارش‌های اعلام شده در رسانه‌های رسمی کشور، عزمی راسخ و مؤثر در مبارزه با بحران کووید ۱۹ و برداشتن فشار روانی و جسمانی از دوش پرستاران زحمتکش دیده نمی‌شود. معوقات و حق‌الزحمه‌های مالی پرسنل بهداشت کشور ماه‌هاست که پرداخت نشده‌اند و تبعیض مزدی قائل شدن در بین کادر درمان نیز همچنان ادامه دارد. خواست پرستاران، هم‌زمان با اعتراض به پائین بودن دستمزدها و دریافت نکردن معوقات مزدی‌شان، برطرف ساختن مشکل کمبود نیروی پرستاری است. کمبود نیروی انسانی پرستاران مهم‌ترین معضل فعالان صنفی بخش بهداشت است. تأکید بر افزایش تعداد پرستاران شاغل، حذف قراردادهای موقت به‌ویژه الغای کامل و قطعی قراردادهای ۴۵ روزه، و پرداخت کارانهٔ پرستاری‌شان از جمله خواست‌های به‌حق آنان است. باید یادآور شد که در سال‌های اخیر پرستاران توقف خصوصی سازی بخش بهداشت و درمان کشور را همواره خواستار بوده‌اند. هم‌اکنون پرستاران علاوه بر مبارزه با خصوصی سازی، واکسیناسیون همگانی و رایگان را نیز خواهان‌اند. جذب نیروی متخصص و کارآزموده پرستار و کاستن از فشار جسمی و روحی وارده بر وجود این انسان‌های زحمتکش و تأمین امنیت شغلی‌شان با شعارها و وعده‌های بی‌پایه و نصیحت و دعوت به انجام امر خیر میسر نمی‌شود. تجربه ثابت می‌کند حکومت جمهوری اسلامی بنا به‌ماهیتش نه توان آن را دارد و نه مایل به برآورده کردن مطالبه‌های پرستاران است. باید برای دست‌یابی به افزایش دستمزد، امنیت شغلی، و دیگر خواست‌های به‌حقی که تا کنون از سوی این رژیم یا با بی‌اعتنایی کامل یا سرکوب و بازداشت روبرو بوده‌اند به مبارزه‌ای منسجم و با تمام نیرو همراه با اتحاد و همبستگی باید ادامه داد.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۵۰، ۲۲ شهریور ۱۴۰۰
