زحمتکشان برای تأمین امنیت شغلی و تبدیل قراردادهای موقت به دائمی مبارزه میکنند
با رشد و گسترش اعتراضها و اعتصابهای زحمتکشان در صنایع نفت، درمان، آموزشوپررش، و کارگران شهرداریها برای دستیابی به دستمزدهای معوقه و بر ضد تبعیض گسترده در رژیم فاسد ولایی، کارگزاران رژیم در ضمن بیاعنتایی و پاسخ ندادن به خواست زحمتکشان، در هراس از نیروی مردم بهخاطر تضمین بقای “نظام” راه را در تشدید سرکوب و سپس تبعیض میبینند. برای نمونه، بنا بر گزارشهای رسانهها، صدها “کارنامه سبز آموزشوپرورش” و “پذیرفتهنشدگان آزمون استخدامی آموزشیاران نهضت سوادآموزی” در ادامه اعتراضهایشان، با سفر در روزهای ۱۳ تا ۱۵ شهریورماه از استانهای مختلف به تهران و سپری کردن شبها در خیابانهای تهران، در برابر مجلس و وزارت آموزشوپرورش تجمعهایی اعتراضی برپا کردند. کارنامه سبزها که در تجمعهای اردیبهشتماهشان ۹ شب را در خیابانهای تهران سپری کردند کسانی بودند که در امتحان کتبی آموزشوپرورش “نمره قبولی آوردهاند”، اما با وصف اینکه “بسیاری از مشمولان با نمرات بسیار پایینتر قبول شدهاند”، کارنامه سبزها در مصاحبههای شفاهی رد شدهاند. قرار بود این آزمون تحمیل شده با حد نصاب نمرۀ قبولی ۳۵، صرفاً برای حدود ۳۰۰۰ آموزشیار نهضت سوادآموزی اکثراً زنان سرپرست خانوار با سابقههای کار “۱۰ تا ۱۵ ساله” باشد، کارگزاران رژیم با “ادغام نیروهای طرح امین و مربیان قرآنی” در آزمون و قرار دادن حد نصاب نمرۀ قبولی آنها به ۲۰، همۀ طرح امینیها و معلمان قرآنیها را قبول کردند.
معاون امور اقتصادی استاندار مرکزی روز ۱۷ اردیبهشتماه ۱۳۹۹ بعد از سالها مبارزۀ تحسینبرانگیز کارگران هپکو بر ضد خصوصیسازی و بهمنظور بازگشت این شرکت به کنترل دولت، از “قطعی شدن واگذاری شرکت ٬هپکو٬ به دولت” خبر داد. اما دولت در روز ۲۳ تیرماه ۱۳۹۹ واگذاری سهام هپکو در اختیار “سازمان خصوصیسازی” به “سازمان تأمین اجتماعی” را تصویب کرد. مدیران فاسد رژیم در هپکو مبلغ ۱۲۰۰ میلیارد تومان بدهی بانکی بالا آورده بودند و قرار بود این بدهی از محل اعتبارات وزارت کار پرداخت شود. بابت بدهی ۱۲۰۰ میلیارد تومانی این شرکت، چندین سال متوالی حسابهای بانکی هپکو قفل شده بود. بعد از ماهها مبارزات کارگران هپکو در اراک و تهران درنهایت روز ۴ اسفندماه ۱۳۹۹ وزیر کار از “تصویب تهاتر بدهی هپکو به بانکها با بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی در جلسه هیئت دولت” خبر داد. قرار بود بعد از رفع مشکل بدهی هپکو به بانکها، تولید در شرکت رونق بگیرد، اما با واردات لگامگسیخته از خارج، بنا به گزارش ایلنا ، ۹ شهریورماه ۱۴۰۰، “هنوز تولید در هپکو رونق نگرفته” است. کارگران “سیمبان” که بهصورت شرکتی و حجمی در شرکت توزیع برق کشور مشغول کارند، با برگزاری کارزاری در روز ۱۶ مردادماه سال جاری، تبدیل وضعیت شغلیشان را از وزیر نیرو خواستار شدند. حدود ۲۰۰۰ سیمبان پیمانکاری در خطوط گرم و سرد و در شرایط بحرانیای مانند سیل، زلزله، توفان، برف و جز اینها، نخستین نیروهاییاند که با صعود به ارتفاعهایی بالای ۹ متر خدمات ضروری و اضطراری ارائه میدهند. سیمبانان پیمانی با دریافت حداقل حقوق از “بسیاری از مزایای قانونی، عرفی و رفاهی به نسبت همکاران رسمی” شان محروم هستند.کارگران سیمبان در روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۰ خواستار تشکیل “نهاد صنفی برای پیگیری مطالبات خود شدند.” این کارگران که زیر مسئولیت “چندین پیمانکار مشغول کارند” به ایلنا گفتند: “سالهاست که کارگران خط گرم و سرد پیمانکاری پیگیر اجرای طرح طبقهبندی مشاغلشان هستند. بنا بهآمار رسمی، در حال حاضر ۲۰ مدل قراردادی با ۲۰ سطح مزدی متنوع در کشور رواج دارند. از فرهنگیان تا کارگران هپکو و کارگران توانیر خواستار لغو انواع قراردادهای موقت و امضای قراردادهایی دائمیاند. به تبعیض و بهرهکشی نظام فاسد ولایی با مبارزهای متحد و پیگیر باید پایان داد.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۵۰، ۲۲ شهریور ۱۴۰۰