از خواستههای فرهنگیان قاطعانه پشتیبانی کنیم!
صدای اعتراض بر حق آموزگاران و فرهنگیان پیش از بهصدا درآمدن زنگ مدارس در اول مهرماه ۱۴۰۰ در سطح کشورمان طنینانداز شد. آموزگاران بلافاصله پس از شروع سال تحصیلی جدید مبارزه را ادامه داده و یکصدا خواهان افزایش دستمزدها، پرداخت هرچه سریعتر پاداش پایان خدمت و معوقات فرهنگیان بازنشسته، اجرای رتبهبندی مشاغل، استخدام رسمی، حذف آزمونهای استخدامی، حق تشکیل سندیکاهای مستقل و آزادی معلمان زندانی شدند. معلمان ضمن اعتراض به خصوصیسازی آموزش و حضور پیمانکاران در عرصه آموزشوپرورش خواهان از میان برداشته شدن سامانه خصوصیسازی در آموزشوپرورش هستند. ارتقا سطح کیفی مدارس دولتی که با برنامه از قبل تهیه شده به وضعیت نامطلوبی کشانده شده از دیگر خواستههای معلمان است.
اعتراض فرهنگیان اعم از رسمی، قراردادی، کارنامهسبز، و بازنشسته در این اعتراضات به وعدههای پوچ و بیپشتوانه از طرف مقامات بیکفایت و وخیمتر شدن وضعیت معیشت زحمتکشان که ریشه در سیاستهای کلان ضد ملی رژیم دارد، نشانهای از احساس مسئولیت و درک عمیق معلمان زحمتکش نسبت به سرنوشت دانش آموزان، جامعه و نسلهای آینده این سرزمین است. معلمان در این اعتراضات و در زیر سایه همهگیری ویروس کرونا، خواستار مایهکوبی همگانی و رایگان تا قبل از بازگشایی مدارس شدند. معلمان همچنین در صورت آموزش غیرحضوری، خواستار تقویت و گسترش اینترنت، با در اختیار گذاشتن رایگان گوشیهای هوشمند و تبلت با قابلیت نصب نرمافزار مخصوص به آن در شبکه مجازی “شاد” هستند.
معلمان آموزشوپرورش برای پیگیری اجرای رتبهبندی و افزایش حقوق روز سهشنبه ۲۳ شهریورماه در چند شهر کشور تجمع کرده بودند و خواهان اجرای کامل رتبهبندیای شدند که افزایش دستمزدهای آنان را تا ۸۰ درصد اعضای هیئت علمی دانشگاهها تضمین میکند. درحالیکه معلمان تعیین تکلیف وضعیت رتبهبندی را خواهاناند، لایحه مربوط به اجرای رتبهبندی با مخالفت دولت و سازمان برنامهوبودجه و همچنین مجلس مواجه شده است. علاوه بر اینها، معلمان در اعتراضهای سراسریشان اعلام کردند که تا طرح رتبهبندی اجرا نشود خبری از بازگشایی کلاسهای درس نیست. معلمان با اعتراضات گسترده و همگانی در سطح کشور، بازهم بر امر مهم اتحاد و همبستگی برای رسیدن به خواستهای صنفی و عدالتخواهانه تأکید ورزیدند و با صدایی رسا اعلام کردند که تا رسیدن به هدفها و خواستهایشان دست از اعتراض و مبارزه بر نخواهند داشت. باید در این مبارزه از خواستهای بر حق معلمان حمایت و تا آخرین لحظه همراهشان بود. مبارزه فرهنگیان در این مقطع زمانی بسیار بااهمیت بوده و در گسترش جنبش اعتراضی طبقه کارگر و زحمتکشان میتواند نقشی مؤثر داشته باشد.
به نقل از ضمیمهٔ کارگری «نامهٔمردم»، شمارهٔ ۵۱، ۱۹ مهر ۱۴۰۰