اطلاعیۀ حزب تودۀ ایران: درود آتشین به کشاورزان و مردم ستم‌دیده اصفهان
گزارش‌هایی متعدد و پیاپی از اعتراض‌های گسترش یابندۀ مردمی در اصفهان که نخست با تظاهرات کشاورزان این استان شروع شد در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در روزهای اخیر منعکس شده‌اند. بر اساس همین گزارش‌ها، شمار بسیاری از مردم اصفهان برای دومین جمعه متوالی به جمع کشاورزان معترضِ گردهم‌آمده در بستر خشک زاینده‌رود پیوسته‌اند و ازجمله شعار می‌دادند: “زاینده‌رود رو پس بده، به اصفهان نفس بده” یا “زاینده‌رود را پس بدین، به اصفهان نفس بدین”، و همچنین: “حق‌آبه را می‌گیریم، حتی اگر بمیریم” یا “تا آب نیاد تو رودخونه، برنمی‌گردیم تو خونه”، “زاینده رود پر شده نه از آب، از توده های همبسته” و “برابری، عدالت، این است خواست ملت”. از نکته‌های جالب اعتراض‌های مردمی در اصفهان استمرار و همچنین گسترش شرکت مردم در آن از منطقه گاوخونی، ورزنه، دشت جلگه تا خود شهر اصفهان است.
بر اساس گزارش خبرگزاری ایسنا، زمین‌های کشاورزی شرق اصفهان که کشت غالب در آن‌ها گندم، جو، و یونجه بوده است اکنون به منشأ ریزگردها تبدیل شده‌اند. به‌گفتهٔ مقام‌های خانه کشاورز استان اصفهان، درحال حاضر وضعیت زندگی نزدیک به یک میلیون کشاورز ساکن این استان دچار بحران شده است. بر اساس همین گزارش، حق‌آبه‌داران حوضهٔ زاینده‌رود شامل کشاورزان شهرستان‌های اصفهان، لنجان، مبارکه، فلاورجان، و نجف‌آباد می‌شوند. در دو دهه گذشته به‌دلیل بارگذاری بیش‌ازحد صنایع و توسعهٔ اراضی کشاورزی و باغ‌ها، پمپاژ غیرقانونی آب در بالادست، و کاهش بارندگی، حوضه آبریز زاینده‌رود در شرایطی بحرانی قرار داشته است. منابع آب سطحی و زیرزمینی از میان رفته‌اند و خشکی زاینده‌رود، تالاب گاوخونی، و برداشت‌های بی‌رویه از چاه‌ها، فرونشست زمین در اصفهان را گسترده کرده است. این آسیب‌ها با آلودگی بیشتر هوا، گردوغبار، و خشکی اراضی کشاورزی در شرق آن همراه بوده‌اند.
بر اساس آخرین گزارش‌ها، رژیم ولایت فقیه هراسان از گسترش این اعتراض‌های مردمی نیروهای سرکوبگر سپاه را به اصفهان گسیل کرده است، و علاوه بر این، گزارش‌هایی از قطع ارتباطات اینترنی و تلفن‌های همراه حکایت دارند.
اوج‌گیری تظاهرات مردمی در اصفهان و حرکت‌های اعتراضی رشد یابندۀ کارگران مراکز تولیدی، معلمان، و بازنشستگان در شهرهای مختلف کشور با گرامی‌داشت سالگرد اعتراض‌های مردمی آبان ۹۸ و گسترده شدنش به بیش از صد شهر کشور مقارن گشته و این خود نشانه‌ای آشکار از این واقعیت است که رژیم ضد مردمی و استبدادی ولایت فقیه با همه تلاش‌ها و سرکوبگری‌هایش نتوانسته- و نخواهد توانست- شعلهٔ سرکش و دامنه‌دار اعتراض‌های مردم جان‌به‌لب رسیده میهن‌مان را فرونشاند. باید هم‌صدا و متحد در مقابل ارتجاع حاکم ایستاد و حاکمیت نکبت‌بارش را به‌چالشی جدی طلبید. صف متحد و سازمان‌یافتهٔ کارگران، کشاورزان، معلمان، بازنشستگان، لایه‌های مختلف زحمتکشان، و دانشجویان کشور می‌تواند راه را برای تحقق تغییرهایی اساسی و حرکت به سمت استقرار حکومتی ملی و مردمی هموار سازد.
حزب تودۀ ایران
۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۰
