شرکت نمایندهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران در ۵۶مین کنگرهٔ حزب کمونیست بریتانیا
پنجاه و ششمین کنگرهٔ حزب کمونیست بریتانیا در روزهای ۵-۷ نوامبر (۱۴-۱۶ آبان) با شرکت بیش از ۱۴۰ نماینده در مجتمع راسکین هاوس در جنوب لندن، که دفتر مرکزی حزب در آن قرار دارد، برگزار شد. کنگره در دو روز بحث‌های دقیق و برنامه‌ریزی شده، دربارهٔ چالش‌های پیش روی بشر و طبقهٔ کارگر بحث و تبادل‌نظر کرد. شرکت‌کنندگان در کنگره با ارائهٔ تحلیل‌های دقیق در مورد چالش‌های موجود، راهکردهایی ارائه دادند که چپ بیش از هر زمان دیگری برای سازمان‌دهی مبارزه خود به آنها نیاز دارد. این کنگره بزرگ‌ترین کنگرهٔ حزب برادر در سه دهه اخیر و نشان‌دهندهٔ افزایش نزدیک به ۵۰ درصدی اعضای آن در مقایسه با کنگره قبلی در سه سال پیش بود. به‌دلیل ادامهٔ همه‌گیری کووید-۱۹، این کنگره با یک سال تأخیر و با ملاحظات ویژهٔ بهداشتی و فاصله‌گذاری برگزار شد.
مهمانان بین‌المللی کنگرهٔ حزب کمونیست بریتانیا شامل نمایندگانی از حزب‌های کمونیست از اسپانیا، ایرلند، هند، پرتغال، فدراسیون روسیه، یونان، لبنان، و سودان، و همچنین نمایندگان دیپلماتیک از سفارتخانه‌های کوبا، چین، و ویتنام بودند. نمایندهٔ کمیتهٔ مرکزی حزب تودهٔ ایران نیز در این کنگره شرکت فعال داشت. نمایندهٔ ترقی‌خواهان افغانستان نیز به دعوت رهبری حزب برادر در این کنگره حضور داشت. در پایان روز اول کنگره، برخی از مهمانان بین‌المللی کنگره و از جمله نمایندهٔ حزب ما در مهمانی شامی به میزبانی دبیرکل حزب برادر شرکت کردند.
نمایندهٔ حزبمان در این کنگره پیام همبستگی رفیقانهٔ توده‌ای‌ها با مبارزهٔ کمونیست‌ها و زحمتکشان بریتانیا در راه صلح و پیشرفت و همچنین پیام شادباش حزب ما به مناسبت برگزاری کنگرهٔ نوبتی حزب کمونیست بریتانیا را به رهبری حزب برادر تقدیم کرد. در این پیام همچنین از همبستگی رزمنده و پیگیر حزب کمونیست بریتانیا با مبارزهٔ مردم ایران در راه صلح، دموکراسی، حقوق بشر، و عدالت اجتماعی سپاسگزاری شد.
در جریان برگزاری کنگره، نمایندهٔ کمیتهٔ اجرایی حزب کمونیست بریتانیا قطعنامهٔ اصلی کنگره حزب برادر را دربارهٔ مسائل بین‌المللی با بن‌مایهٔ ضرورت پیکار در راه متوقف کردن حرکت امپریالیسم به سمت تحمیل جنگ پیشنهاد داد. متن این قطعنامه با تحلیلی از وضعیت کنونی جهان، با در نظر گرفتن تأثیر ناگوار همه‌گیری کووید-۱۹ و گرمایش زمین بر فقیرترین و ستم‌دیده‌ترین اقشار جامعه، آغاز می‌شود. سازمان‌های حزبی در واحدها و ساختارهای منطقه‌یی و ملی حزب برادر در اسکاتلند و ولز، در پیشنهادهایی که ارائه داده بودند بر مقیاس و پیامدهای فاجعه‌بار تغییرات آب‌وهوایی تأکید کرده بودند. در همین قطعنامه، به موضوع “جنگ سرد جدید” که هدف اصلی‌اش چین است، توجه شده است.
توانایی سرمایهٔ مالی آمریکا به ادامهٔ استخراج سودهای سرسام‌آور در سراسر جهان اکنون با ظهور چین به طور فزاینده‌ای مورد تهدید قرار گرفته است؛ چینی که قرار است در دههٔ پیش‌رو، بزرگ‌ترین اقتصاد جهان شود. رفقای بریتانیایی تأکید کردند که قدرت‌های امپریالیستی کوچک‌تر- به‌ویژه بریتانیا، ژاپن، فرانسه، و شاید تا حدی کمتر آلمان- در این ترس از دست دادن سودهای کلان خود سهیم هستند. این قدرت‌ها، به‌رغم رقابت‌هایی با یکدیگر دارند، کارزار تحریم‌های اقتصادی و تبلیغات سیاسی خود علیه چین را افزایش داده‌اند. در کنار اینها، تجمع بی‌سابقهٔ کشتی‌های جنگی غربی در دریای چین جنوبی و پیرامون آن، تقویت ساختارهای نظامی اتحادیهٔ اروپا، توسعهٔ گستردهٔ زرادخانه هسته‌یی بریتانیا، و شکل‌گیری پیمان جدید آمریکا، بریتانیا، و استرالیا (آکوس) با هدف تقویت توانایی‌های استرالیا و ناتو در منطقهٔ آسیا و اقیانوسیه را باید در نظر گرفت. در همین ارتباط، نمایندگان حاضر در کنگره خواست‌هایی را در مورد ضرورت تشدید تلاش برای اینکه بریتانیا معاهده سازمان ملل متحد برای منع سلاح‌های هسته‌یی را تصویب کند، و همچنین تقویت جنبش‌های ضدجنگ در سطح ملی و بین‌المللی و حمایت از آنها، از جمله حمایت از شورای جهانی صلح که موضع ضدامپریالیستی دارد و نیز انجمن صلح بریتانیا وابسته به آن، مطرح کردند.
در قطعنامهٔ اصلی پیشنهادی کمیتهٔ اجرایی حزب برادر در مورد اوضاع داخلی بریتانیا با عنوان “بحران، ذاتی سرمایه‌داری است. راه سوسیالیسم را در پیش بگیریم!”، تحولات عمده‌ای که وضعیت سیاسی کنونی بریتانیا را شکل می‌دهد، تحلیل شده است. از آن جمله به نتیجه انتخابات سراسری ۲۰۱۹ اشاره شده است که در آن چند میلیون نفر از رأی دادن به حزب کارگر سر باز زدند، زیرا رهبری آن حزب تعهد خود برای احترام به نتیجهٔ همه‌پرسی خروج بریتانیا از اتحادیهٔ اروپا را کنار گذاشت و در عوض، تحت تأثیر افرادی مانند لرد استارمر، لرد ماندلسون، و حامیان سرمایه‌دارشان، متعهد به برگزاری مجدد همه‌پرسی سال ۲۰۱۵ شد. بررسی دقیق عملکرد دولت محافظه‌کار در واکنش به شیوع کووید-۱۹ و تلاش برای مهار آن، کیفرخواستی همه‌جانبه علیه نظامی بود که چراغ راهنمایش سودآوری بدون توجه به پیامدهای آن برای خدمات عمومی و به‌ویژه بهداشت و درمان است. حزب کمونیست بریتانیا مدتی است که هشدار می‌دهد که طبقهٔ سرمایه‌دار حاکم قصد دارد هزینهٔ اقدام‌های انجام شده برای کمک به نجات و دوام کار شرکت‌های خصوصی در رویارویی با همه‌گیری را به دوش کارگران و خانواده‌هایشان بیندازد.
در دورهٔ پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، کنگرهٔ حزب کمونیست بریتانیا استراتژی معیّنی برای تضمین “حاکمیت مردمی” در نظر گرفته بود که شامل مبارزه برای “فدرالیسم مترقی” است و در آن ملت‌ها و مناطق کشور، قدرت دموکراتیک و منابع مالی لازم را برای مقابلهٔ قاطع با نیروهای بازار و انحصارهای سرمایه‌داری به دست می‌آورند.
یکی از سخنرانی‌های مهم در ۵۶مین کنگره حزب برادر را رفیق سیتارام یچوری، دبیرکل حزب کمونیست هند (مارکسیست) ارائه داد که به دعوت رهبری حزب کمونیست بریتانیا برای شرکت در کنگره دعوت شده بود. او خطاب به کنگره گفت: “در شرایط بین‌المللی کنونی، آنچه ما به غیر از کووید می‌بینیم، بحران شدت یابندهٔ سرمایه‌داری در دو سال اخیر و ورشکستگی سرمایه‌داری، به‌ویژه نولیبرالیسم، است. با وجود این، تهاجم نولیبرالیسم ادامه دارد. کشورهای توسعه یافته، بسته‌های محرّک اقتصادی ارائه می‌کنند. همهٔ کشورهای جهان سوم و کشورهای در حال توسعه تحت فشار هستند که از نسخه‌های نولیبرالی پیروی کنند. در نتیجه، امروزه در کشوری مانند هند، غارت تقریباً همه‌جانبه منابع طبیعی و انسانی و خصوصی‌سازی در مقیاس و ماهیتی است که در جریان توسعهٔ سرمایه‌داری و شرکت‌های بزرگ در هفت دههٔ گذشته دیده نشده است.
“روشی که نولیبرالیسم برای تامین مالی بسته‌های محرّک انتخاب کرده است، جمع‌آوری پول توسط دولت از طریق انتشار اوراق قرضهٔ دولتی در بازارهای سهام است که باعث متورم شدن بازار سهام می‌شود. بنابراین، ثروتمندان ثروتمندتر و فقیرها فقیرتر می‌شوند. این روشی است که نولیبرالیسم در این بحران استفاده می‌کند و به اعتراض‌های عمومی زیادی منجر شده است. برای مهار این اعتراض‌های عمومی فزاینده، چرخش سیاسی آشکاری به راست در جهان رخ داده است. دولت‌های راست‌گرا و شوونیست برای تفرقه انداختن و بر هم زدن اتحاد طبقهٔ کارگر و زحمتکشان علیه نولیبرالیسم و استثمار، از شعارهای احساساتی استفاده می‌کنند.”
در آخرین ساعت‌های کنگرهٔ حزب برادر، انتخابات رهبری جدید برگزار شد. از نکات مهم این انتخابات، نامزد نشدن سه رفیق سرشناس و با تجربه هیئت سیاسی حزب با این هدف بود که امکان برای تسریع روند جوان‌گرایی در نهادهای رهبری حزب برادر فراهم شود.
کنگرهٔ موفق کمونیست‌های بریتانیا، ضمن اینکه فرصتی برای درس‌آموزی از تجربهٔ رفقای حاضر بود، پس از نزدیک به دو سال این امکان را فراهم آورد که گفت‌وگوها و تبادل‌نظرهایی با نمایندگان حزب‌های کمونیست سودان، ایرلند، هند، و افغانستان در فضایی بسیار مثبت و رفیقانه صورت گیرد.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۴۳، دوشنبه ۱ آذر ۱۴۰۰
