برگزاری روز جهانی کارگر در استکهلم سوئد
شور و هیجان در هوا موج میزند، به محل ملاقات نزدیکتر میشویم، گوش میسپاریم، صدا آشنا است و همه را بسوی خود میخواند، ارکستر مینوازد و ما پاهایمان محکمتر و آهنگین بر روی سنگفرش خیابان ضرب میگیرد. دختر و پسر جوانی مجله به دست بسوی ما میآیند و میگویند “انقلاب”. نام مجلهای که بر دست دارند. و ما پاسخ میگوییم “زنده باد انقلاب”!
از هر سو که نگاه میکنی موج جمعیت است که میآید و جشن اول ماه مه در شهراستکهلم-پایتخت سوئد طبق سنت هرساله در ساعت نه نیم صبح در کنار تندیس لا مانو (La Mano) (یادبود ۵۰۰ جانباخته داوطلب سوئدی در جنگ داخلی اسپانیا و بر علیه فاشیسم فرانکو)، با گردهمآیی نمایندگان سازمان چتری سندیکاهای کارگری سوئد-استکهلم، احزاب و سازمانهای کمونیستی، سوسیالیستی و چپ آغاز میشود.
در مراسم امسال رفیق شِل بیگدن (Kjell Bygden) از طرف حزب کمونیست سوئد سخن گفت. وی از جمله اظهار داشت در آن زمان کشورهای سرمایهداری در کنار نیروهای فاشیستی در اسپانیا بودند، همانطور که امروز هم در کنار فاشیسم و ارتش اوکراین ایستادهاند. وی تاکید کرد که حتی پارلمان سوئد بطور فعال گرایش به فاشیسم پیدا کرده است و برای اوکراین اسلحه ارسال میکند. او همچنین خاطر نشان کرد که طی اعمال فشار واختناق، حزب کمونیست اوکراین غیرقانونی اعلام شد و پس از اینکه آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو از کودتای سال ۲۰۱۴ حمایت مالی کردند، علیرغم رأی ۱۴ درصدی و پشتیبانی انتخاباتی بالغ بر ۶ میلیون شهروند اوکراینی از این حزب، اجازه ندادند که حزب کمونیست اوکراین در انتخابات پارلمانی شرکت کند. در بیست مارس امسال هم زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین اعلام کرد که ۱۱ سازمان و نیرو مارکسیستی و سوسیال دموکرات که در اپوزیسیون قرار دارند اجازه فعالیت نخواهند داشت.
رفیق شل بیگدن سخنان خود را اینگونه به پایان برد: اجازه ندهیم امپریالیسم پیروز شود و به عضویت سوئد در ناتو نه بگوئيم.
پس از آن رفقا بسوی محل تجمع اول ماه مه در میدان سودرمالم (Södermalm) در استکهلم حرکت کردند. جشن به مانند همیشه توسط رفیق مجری باربارا برد فوش (Barbara Bredfors) با اعلام یک دقیقه سکوت بیاد مبارزان جانباخته جنبش کارگری و کلیه کارگران و زحمتکشان که در اثر شرایط نامناسب کار ازبین رفته ویا مصدوم شدهاند، آغاز شد. لیست سخنرانان طولانی بود و رفیق جوان و مسئول حزب کمونیست سوئد در استکهلم زهیرا سرحان (Zahira Sarhan)، در پشت تریبون جایگاه قرار گرفت و در چهار بخش سخن راند. اول اینکه چگونه در دوران دشوار اپیدمی کرونا کارگران و زحمتکشان، صمیمانه تلاش، کار و پیکار نمودند. در بخش دوم سخنرانی وی اجرای طرحهای جدید اصلاحی دولت را که باعث بدتر شدن شرایط کارگران در همه ابعاد زندگی شده است، به باد انتقاد گرفت. در بخش بعدی به سیاستهای مخرب امپریالیسم در سرنوشت کشورهای جهان، اشاره داشت و نقد آن سیاستها. و آخرین قسمت سخنرانی به انتخابات پارلمانی امسال سوئد معطوف بود. رفیق زهیرا سرحان، سخنان خود را با تأکید کردن به اینکه باید جرأت کرد و کمونیسم را انتخاب نمود، چون جهانی دیگر امکانپذیر است، بپایان برد.
سپس رفیق حول مارتین طاهیری (Höll Martin Tahiri) از طرف سازمان جوانان حزب کمونیست سوئد، رفیق ادواردو ویلچز (Eduardo Vilchez) از طرف انجمن رسوکال (Resocal) به نمایندگی از جانب حزبهای کمونیست آمریکای جنوبی، رفیق یانیس کنستانتیس (Janis kostantis) از طرف حزب کمونیست یونان، رفیق کیفا محمد (Kifa Mohamed) از حزب کمونیست عراق سخنرانی کردند. زمان ویژهای نیز در اختیار حزب ما بود و رفیق حزبی ما، فرازهایی از اعلامیه کمیته مرکزی حزب توده ایران به مناسبت اول ماه مه و آخرین تحلیلهای حزب ما را در ارتباط با جنگ اوکراین به سمع حاضرین در میدان مراسم رساند. همزمان رفقای ما متن سخنرانی حزب را نیز در میان مردم پخش میکردند.
جشن و گردهم آئی اول ماه مه با تجدید عهد به ادامه مبارزه و خواندن دسته جمعی سرود انترناسیونال به پایان رسید.
به نقل از «نامهٔ مردم»، شمارهٔ ۱۱۵۶، ۲ خرداد ۱۴۰۱