از مبارزۀ دلیرانه بازنشستگان و مستمری‌بگیران حمایت کنیم!
نمایش سالانه شورای عالی کار در اسفندماه ۱۴۰۰ و پس از کش‌وقوس دادن‌ها و امروز و فردا کردن‌ها سرآخر، افزایشی ۵۷٫۴ درصدی دستمزد برای کارگران زیر پوشش سازمان تأمین اجتماعی، شرکت‌ها و کارگاه‌های خصوصی و افزایشی ۱۰ درصدی دستمزد برای کارمندان دولت و بازنشستگان به‌همراه داشت. طی روزهای اخیر در اعتراض به این اجحاف بازنشستگان و مستمری‌بگیران در سراسر کشور با برپایی تجمع‌های اعتراضی خواستار افزایش عادلانهٔ مزد و مستمری خود شدند. بازنشستگان و مستمری‌بگیران با به‌اصطلاح افزایش ۱۰ درصدی مستمری حتی قدرت مالی برای تأمین ابتدایی‌ترین مایحتاج زندگی خود و خانواده‌هایشان ندارند.
هنگامی که کارگران و بازنشستگان میهن‌مان پس از تعطیلات نوروزی با افزایش قیمت کالاهای ضروری روبه‌رو گردیدند، علیه گرانی، به‌تعویق افتادن و کاهش دستمزدها و افزایش تورم در سال نو، استوارتر از سال گذشته به مبارزات برحق‌شان ادامه دادند.
بازنشستگان همراه با کارگران و زحمتکشان میهن‌مان در مبارزه علیه حکومت و سیاست‌های ضد مردمی و ضد کارگری آن، حضور مؤثر دارند. آنان در بسیاری از شهرهای کشور تا کنون نسبت به‌افزایش ۱۰درصدی حقوق و اجرایی نشدن همسان‌سازی تجمع‌های اعتراضی متعددی بر گزار کرده‌اند. در آخرین تجمع اعتراضی که در ۲۲خرداد ماه ۱۴۰۱ برگزار گردید، بازنشستگان با سردادن شعارهایی مانند: “نه‌حاکم نه‌دولت نیستند به‌فکر ملت”، “ظلم‌وستم کافیه سفرهٔ ما خالیه”، سیاست‌های ضد مردمی و ضد کارگری دولت مجری سیاست‌های نولیبرالی را محکوم کردند.
با رشد کمی و کیفی اعتراض‌های کارگران، زحمتکشان، و بازنشستگان بر علیه رژیم فاسد موجود و افشای سیاست‌های فریبکارانه تشکل‌های زرد حکومتی در کشور احیای سندیکاهای مستقل کارگری همچون ابزاری نیرومند به‌منظور سازمان‌دهی کارگران در اعتراض‌ها و اعتصاب‌هایشان بیش از گذشته ضرورت پیدا می‌کند. از مبارزهٔ حق‌طلبانه بازنشستگان و مستمری‌بگیران باید حمایت و پشتیبانی کرد.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۶۰، ۳۰ خرداد ۱۴۰۱
