پیام هفتمین کنگرهٔ حزب تودهٔ ایران به کارگران و زحمتکشان شهر و روستا، و معلمان و بازنشستگان مبارز
شرکت‌کنندگان هفتمین کنگره به‌‌نمایندگی از حزب تودهٔ ایران درودهای گرم و پرشور خود را به کارگران، دهقانان، و همۀ زحمتکشان فکری و یدی کشور تقدیم می‌کنند. کنگرهٔ هفتم حزب تودهٔ ایران در اوضاع بسیار حساس داخلی و خارجی با موفقیت برگزار شد.
طبقهٔ کارگر و زحمتکشان طی سالیان اخیر مبارزه‌ای دلاورانه برای دستیابی به مطالبه‌های به‌حق خویش در سراسر کشور سازمان‌دهی کرده‌اند، و باوجود ضربه‌های سرکوب و فشار حکومت جمهوری اسلامی و ارگان‌های امنیتی‌اش، توانسته‌اند صدای حق‌طلبانه‌شان را رساتر از گذشته در پهنۀ میهن ما طنین‌انداز کنند. این پیکار دلیرانه در حالی ژرفش و گسترش یافته است که کارگران از حقوق شناخته‌شده به‌ویژه حقوق سندیکایی و حق تشکل‌یابی در سازمان پایه طبقاتی خود یعنی سازمان‌های سندیکایی همچنان محروم هستند.
کارگران و زحمتکشان آگاه و مبارز!
حکومت جمهوری اسلامی طی بیش از چهار دهۀ گذشته همواره با خواست‌ها و منافع طبقۀ کارگر و زحمتکشان شهر و روستا مقابله کرده است. حکومت جمهوری اسلامی با خیانت به آرمان‌های انقلاب بهمن و به‌شکست کشاندن آن‌ها از طریق تدوین و اجرای برنامۀ تعدیل ساختاری بر پایۀ فرمان‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی پی‌درپی به‌حقوق و دستاوردهای تاریخی طبقهٔ کارگر یورش برده و به منابع آن دستبرد زده و می‌زند. سمت‌گیری اقتصادی – اجتماعی رژیم ولایت فقیه با محوریت آزادسازی اقتصادی، خصوصی‌سازی، و مقررات‌زدایی، بر زندگی و امنیت شغلی کارگران و زحمتکشان اثرهایی ویرانگر داشته و دارند. رواج قراردادهای موقت، تفرقه‌افکنی بین کارگران با عقد قراردادهای متفاوت و ظالمانه که اصل مزد مساوی در برابر کار مساوی را نقض می‌کنند، حضور دلال‌ها به‌نام پیمانکاران نیروی کار، آزادسازی مزد با عنوان‌های گوناگون ذیل سیاست انجماد مزدی، ژرف‌تر شدن شکاف هزینه – درآمد که به‌کاسته شدن قدرت خرید زحمتکشان و سقوط سطح زندگی آنان منجر گردیده و همچنین سرکوب فعالیت‌های مستقل سندیکایی برخی از پیامدهای یورش پی در پی به حقوق کارگران است. در تمام این سالیان انباشت سرمایه به‌بهای فقر و فلاکت تهیدستان جامعه از آن جمله کارگران، دهقانان، و زحمتکشان فکری و یدی، با اهرم سرکوب همراه بوده است.
حکومت جمهوری اسلامی درحالی این سیاست‌های کارگرستیز را به‌اجرا درمی‌آورد که بار سنگین تحریم‌های مداخله‌جویانۀ امپریالیسم بردوش کارگران و زحمتکشان افتاده است. کلان سرمایه‌داران، دلال‌ها، و تجار عمده در پیوند با بنیادهای انگلی و دستگاه‌های دولتی نه‌تنها از تحریم‌های امپریالیسم متضرر نمی‌شوند بلکه از آن سودهایی هنگفت به‌جیب می‌زنند. رژیم ولایت فقیه با سمت‌گیری اقتصادی‌اجتماعی ضد مردمی از ادامۀ تحریم‌ها برای تقویت بخش‌های غیرمولد و انگلی کلان‌سرمایه‌داری رانت‌خوار و به‌شدت فاسد بهره می‌گیرد و در حقیقت از آن ارتزاق می‌کند. پیکار کارگران و زحمتکشان در سالیان اخیر با وجود کاستی‌هایش از دایرۀ مطالبه‌های صرفاً صنفی فراتر رفته و خواست‌هایی همچون توقف خصوصی‌سازی و پایان دادن به آزادسازی قیمت‌ها به‌مطالبۀ مشترک دیگر لایه‌ها و طبقه‌های اجتماعی مخالف دیکتاتوری ولایی تبدیل شده‌اند. مبارزات کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه، کارگران صنایع پولاد، کارگران پروژه‌ای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، پیکار تحسین‌برانگیز فرهنگیان، اعتراض‌های پرستاران- این زحمتکشان بهداشت و درمان مردم که در دوران همه‌گیری کرونا در خط مقدم برای سلامت مردم جانبازی کردند- و همچنین حرکت‌های اعتراضی بازنشستگان و مستمری‌بگیران اثرهایی معین و مثبت بر جنبش همگانی بر ضد دیکتاتوری داشته‌اند. درصورت ارتقای سطح همبستگی و سازمان‌دهی و تجهیز کارگران و زحمتکشان به‌سازمان‌های صنفی‌سندیکایی مستقل‌شان امکانات مجموعۀ جنبش ضد دیکتاتوری و مردمی افزایش خواهد یافت و تقویت خواهد شد. همراه و در کنار طبقه کارگر و زحمتکشان، مبارزۀ دهقانان زحمتکش کشور همچون بخش جدایی‌ناپذیر جنبش مردمی در سال گذشته گسترش داشت. دهقانان زحمتکش در برخی استان‌های کشور مانند اصفهان، خوزستان، و گیلان برای تأمین منافع خود که با سمت‌گیری اقتصادی اجتماعی مردم‌ستیز رژیم و سیاست‌های ضد مردمی دولت ابراهیم رئیسی، از جمله تخریب محیط زیست، پایمال می‌شود، صدای اعتراض خود را بلند کردند. این اعتراض‌ها نویدبخش رشد جنبش دهقانی در اوضاع حساس کنونی است. مبارزات دهقانی در صورت پیوند با اعتصاب‌های کارگری و هماهنگی و همبستگی با آن‌ها می‌تواند در راستای تغییر توازن قوا به‌سود جنبش مردمی مؤثر واقع گردد.
فرهنگیان و بازنشستگان مبارز!
مبارزۀ پیگیر و دلیرانهٔ شما بخش جدایی‌ناپذیر از مبارزۀ زحمتکشان میهن ما بر ضد ظلم و استبداد حاکم است. مبارزۀ شما در سال‌های گذشته و در خلال هفته‌ها و روزهای اخیر نمونه‌هایی تأمل‌برانگیز در استفاده از شیوه‌های بکر و سازمان یافته پیکار با استبداد حاکم است. برپایی تجمّع‌های اعتراضی در بیش از ۱۰۰ شهر در سالی که سپری شد، به رغم همه سرکوب‌ها آزار و اذیت و دستگیری شماری از معلمان نشان روشنی از روحیهٔ مبارزه‌طلبی و پیگیری شما در راه تحقق یافتن حقوق اساسی‌تان بوده است. حزب تودۀ ایران مدافع پیگیر خواستهای برحق شماست که عبارتند از: اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان، اجرای کامل رتبه‌بندی مطابق با خواست اکثریت معلمان در سال ۱۴۰۰ و با بودجه مشخص برای سال کنونی، پایان دادن به غارت صندوق ذخیره فرهنگیان، پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان و تأمین امنیت شغلی نیروهای غیررسمی، خریدخدماتی و خدمتگزاران، پایان دادن به سیاست‌های ویرانگر خصوصی‌سازی و پولی‌سازی آموزش و برقراری آموزش رایگان، و آزادی زندانیان و یاران گرفتار در بند رژیم. تقویت مبارزهٔ حق‌طلبانه و دلیرانۀ شما و پیوند زدن آن به مبارزهٔ کارگران و زحمتکشان کشور راه‌گشای به‌چالش طلبیدن حکومت استبدادی و حرکت به‌سمت تحقق آزادی و عدالت اجتماعی در میهن ما می‌تواند باشد.
تجربۀ سالیان اخیر به‌ویژه خیزش توده‌های تهیدست در دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ و اعتراض‌های مردمی اخیر به‌افزایش قیمت‌ها و حوادث دردناک آبادان، نشانگر اوج‌گیری نارضایتی و آمادگی تهیدستان در رویارویی با استبداد ولایی است. این واقعیت اهمیت حضور سازمان‌یافتۀ جنبش کارگری در میدان مبارزهٔ طبقاتی حاد کشور را آشکار می‌سازد. شعار نان، کار و آزادی هم‌اکنون از مهم‌ترین خواستهای سراسری اکثریت مردم میهن ماست. حزب تودهٔ ایران – حزب طبقهٔ کارگر ایران- بر اهمیت تقویت و تحکیم جایگاه جنبش کارگری و سندیکایی به‌ویژه در مقطع زمانی حساس کنونی تأکید دوچندان دارد. جنبش شما کارگران و زحمتکشان برای ایفای نقش مؤثر در تحول‌های آیندهٔ میهن‌مان برپایهٔ اعتراض‌های مردمی در شهرهای مختلف که هم‌اکنون نشانه‌هایش در افق سیاسی پدیدار شده باید آمادگی لازم را داشته باشد. احیای حقوق سندیکایی، استقلالِ عملِ طبقاتی، تلفیق مبارزهٔ صنفی و سیاسی و نیز اتحادعمل فراگیر با طرح خواست‌هایی مانند مزد مساوی در برابر کار مساوی، توقف برنامۀ خصوصی‌سازی، پایان‌دادن به برنامه آزادسازی قیمت‌ها، حذف پیمانکاران نیروی کار، لغو قراردادهای موقت، افزایش عادلانۀ دستمزد، اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل ازجمله فصل مشترک‌ها در جنبش سندیکایی با مضمون روشن ضد سرمایه‌داری در پیکار با دیکتاتوری ولایی است. کارگران و زحمتکشان ایران در عرصۀ جهانی از گردان‌های جبهۀ بین‌المللی کار به‌شمار می‌آیند. ازاین‌روی، همراه برادران و خواهران هم‌طبقه در سراسر جهان بر ضد امپریالیسم، جنگ، تجاوز نظامی، و غارت ملت‌ها پیکار می‌کنند. همچنین جنبش کارگری و سندیکایی پرافتخار و متکی به سنت‌های انقلابی ایران همواره در کنار کارگران و زحمتکشان دیگر کشورها در حمایت از جنبش صلح و ضد نظامی گری فعالیت کرده و می‌کند. جنبش کارگری میهن ما نیروی پرتوان و اصلی پیکار سراسری ضد دیکتاتوری برای دستیابی به حق حاکمیت ملی، آزادی، و عدالت اجتماعی است.
کنگره هفتم و نمایندگان آن در پیمان و عهد حزب تودهٔ ایران، حزب توده‌های کار و زحمت، حزب پرافتخار طبقهٔ کارگر ایران، بر تأمین منافع آنی و آتی طبقهٔ کارگر، زحمتکشان فکری و یدی و زحمتکشان روستا نیز تأکید می‌کند. حزب تودهٔ ایران همراه شما، همگام و همدوش شما بوده، هست، و خواهد بود.
درود پرشور به کارگران، زحمتکشان، معلمان، و بازنشستگان ایران که علیه دیکتاتوری ولایی و برای دستیابی به حقوق خود مبارزه می‌کنند!
پیش به‌سوی احیای حقوق سندیکایی و تشکیل سازمان‌های سندیکایی!
درود آتشین بر حزب تودهٔ ایران – حزب طبقه کارگر ایران و سنگر استوار همۀ زحمتکشان فکری و یدی
پیش به‌سوی تشدید مبارزه، اعتصاب و پیوند با اعتراض‌های مردمی در سراسر کشور!
کنگرهٔ هفتم حزب تودهٔ ایران
خردادماه ۱۴۰۱
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۵۸، ۳۰ خرداد ۱۴۰۱
