کامیلا وایه‌خو: دولت بوریچ در حال پیشرفت مداوم است
گفت‌وگوی خبرنگار ال‌سیگلو، نشریهٔ هفتگی حزب کمونیست شیلی، با کامیلا وایه‌خو، سخن‌گوی دفتر ریاست‌جمهوری شیلی، دربارهٔ برنامه‌های در دست اجرای دولت جدید شیلی.
کامیلا وایه‌خو، جغرافی‌دان، رئیس سابق فدراسیون دانشجویان شیلی، نمایندهٔ سابق پارلمان، فعال پُرسابقهٔ حزب کمونیست، و در حال حاضر وزیر مسئول دفتر ارتباطات کل دولت، برای انجام کاری که در دولت جدید شیلی به ریاست گابریل بوریچ به او محوّل شده است، زمینه و آمادگی بسیار خوبی دارد. او تأکید می‌کند: ”فراموش نکنید که [سه ماه پیش] وقتی ما دولت را در دست گرفتیم، کشوری در هم شکسته را به ارث بردیم که در آن، در اثر عوامل خارجی و داخلی، هزینهٔ زندگی بسیار افزایش یافته است. کشور با چالش‌های بزرگ امنیتی روبه‌روست و نیاز جدّی به اجرای عدالت و اصلاحات در همهٔ عرصه‌ها، و تضمین بازگشت‌ناپذیری اصلاحات دارد، و البته وامدار کسانی است که بیشتر از همه نادیده گرفته شده و عقب نگه داشته شده‌اند.
کامیلا وایه‌خو می‌گوید: ”من همیشه به تیمم گفته‌ام که ما باید بیشتر کار کنیم تا مردم کمتر کار کنند. “وی اشاره می‌کند: ”ما برنامه‌ای داریم که پاسخ‌گوی نیازها و خواست‌های مبرم مردم است؛ برنامه‌ای که ما برای اجرای دگرگونی‌های گسترده و چشمگیر پیشنهاد کرده بودیم، از جمله برای اصلاح مالیاتی، اصلاح نظام بازنشستگی، اصلاح نظام بهداشت و درمان، ۴۰ ساعت کار در هفته، تأمین امنیت، اجرای عفو عمومی، و نظام ملی مراقبت.“
وایه‌خو کارنامه‌ای درخشان دارد، شناخته شده است، و مردم خیلی دوستش دارند. در یک نظرسنجی اخیر در مورد محبوبیت وزیران دولت، او بالاتر از همه جای گرفت. خودش می‌گوید: ”من این [نظر مردم] را با فروتنی بسیار در نظر می‌گیرم… به نظر من، مهم این است که به یاد داشته باشیم که ما به صورت تیم، کار جمعی می‌کنیم.“
وایه‌خو در پاسخ به سؤالی دربارهٔ چند ماه اول کار در دولت جدید اذعان می‌کند که ”در این مدّت ملزم به یادگیری سریع از موفقیت‌ها و اشتباه‌هایمان در دورهٔ استقرار در دولت جدید بوده‌ایم.“
او می‌گوید: ”ما دولتی هستیم که با پیشنهاد انجام تغییرهای ساختاری وارد عمل شده است، اما در ضمن با وضعیت اقتصادی و اجتماعی پیچیده‌ای مواجه است. ما برنامه داریم، نقشهٔ عمل داریم، اما نمی‌شود انکار کرد که ما مدام در حال یادگیری هستیم که چگونه از قدرت [دولتی] برای خدمت کردن به مردم شیلی و ساختن کشوری برابری‌خواه استفاده کنیم که رؤیای آن را در سر داریم.“
از او پرسیده شد که اجرای سریع افزایش حداقل مزد دستاوردی تاریخی بود. چگونه این کار ممکن شد؟
کامیلا وایه‌خو می‌گوید: ”واقعاً هم دستاوردی تاریخی بود که در تقریباً ۲۹ سال گذشته محقق نشده بود. حمایت هماهنگ شدهٔ مرکز متحد کارگران شیلی (CUT، فدراسیون اصلی سندیکاهای کارگری شیلی) و شرکت‌های کوچک و متوسط، و کار عالی وزیران دولت ما تحقق این خواست را ممکن کرد. “او اشاره می‌کند: ”در مورد آیندهٔ کشور، به نظر من مهم است که بین برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت تمایز قائل شویم. ما اولویت‌هایی فوری مانند مقابله با افزایش هزینه‌های زندگی و چالش‌های امنیت اجتماعی (جرم و جنایت) و دشواری‌های دیگر داریم. اثر این برنامه‌های ما در مدت طولانی‌تری دیده خواهد شد… هدف ما این است که تا پایان ماه ژوئن [اوایل تیر] اصلاح مالیاتی را به اجرا بگذاریم که زمینه را برای دگرگونی‌های اساسی‌تری مانند اصلاح نظام بازنشستگی هموار خواهد کرد.“
خانم کامیلا وایه‌خو اذعان دارد که ”مسئلهٔ جرم و جنایت سال‌هاست که خاری در پیکر جامعهٔ ماست و این احساس وجود دارد که در حال حاضر کنترل زیادی روی آن نیست. “او می‌افزاید: ”اصلاح دستگاه انتظامی و پلیس یکی از وظایفی است که ما در این دورهٔ دولت باید انجام دهیم.“
از کامیلا وایه‌خو دربارهٔ همه‌پرسی آتی (در ۴ سپتامبر [۱۳ شهریور]) در مورد قانون اساسی جدید و نقش دولت در آن سؤال شد. می‌گوید: ”وظیفهٔ ما در دولت این است که شرایطی فراهم کنیم که همه‌پرسی به‌درستی انجام شود. بیش از یک دهه است که در شیلی رأی دادن اجباری نداشته‌ایم. این بار، قصد داریم ثبت‌نام فوری در محل رأی‌گیری را به اجرا بگذاریم. همچنین، این نخستین بار است که همهٔ شیلیایی‌ها قادر خواهند بود در همه‌پرسی در مورد تأیید یا رد قانون اساسی جدید رأی دهند. وظیفهٔ ماست که مطمئن شویم همه احساس کنند در این روند مشارکت واقعی دارند. دولت ابتکاری را با عنوان “بیایید تاریخ را بسازیم” مطرح کرد که هدف آن آگاه کردن جمعیت کشور از تاریخ قانون‌های اساسی ما، طرح جدید قانون اساسی، و اهمیت آن است. این کارزار را در طول ماه‌های آینده در هر گوشه و کنار شیلی به راه خواهیم انداخت.“
از او پرسیده شد که آیا دولت گابریل بوریچ هنوز متعهد به غلبه بر نولیبرالیسم است. او تأکید می‌کند که هدف آن است که ”حقوق اجتماعی مردم مانند آموزش، بهداشت و درمان، و حقوق بازنشستگی دیگر کالایی نباشد. “اما او می‌افزاید که دولت جدید برای رسیدن به ”کشوری که همیشه رؤیای آن را داشته‌ایم “تازه در آغاز راه است. به گفتهٔ او: ”این روندی دشوار و پیچیده خواهد بود، زیرا بسیاری از بخش‌های سیاسی کشور خواهان تغییر نیستند. ولی برای ساختن جامعه‌ای عادلانه، برابر حقوق، و شادتر، همهٔ ما باید با هم کار کنیم و در این روند، از تفرقه افتادن در میان خودمان پرهیز کنیم.“
شعلهٔ اختلاف و مناقشهٔ دیرینه بین دولت و قوم مَپوچه (Mapuche) در جنوب شیلی دوباره بالا گرفته است. وایه‌خو می‌گوید: ”باید از دیدگاهی چندوجهی و با تمرکز بر گفت‌وگو با این مسئله برخورد کرد. واضح است که سیاست نظامی کردن این سرزمین در زمان همهٔ دولت‌های قبلی شکست خورده است. به رسمیت شناختن حقوق بومیان باید با بازگرداندن زمین‌های آنها، با ارائهٔ خدمات اساسی در جاهایی که تا کنون وجود نداشته است، و با مبارزهٔ مؤثر با جرم و جنایت شروع شود. “او در ادامه توضیح می‌دهد: ”ما “برنامهٔ زندگی خوب” را آغاز کرده‌ایم؛ برنامهٔ تعامل جامع و چندوجهی که دولت برای تدوین بهترین راه‌حل‌ها در گفت‌وگو با بومیان کشور در نظر گرفته است. نکات کلیدی این طرح عبارتند از: دو برابر کردن بودجه برای خرید زمین، و تأمین بودجهٔ ۰٫۶ میلیارد دلاری برای خدمات شهرداری‌ها. در پیش‌نویس قانون اساسی جدید، خلق‌های بومی و خودمختاری آنها به رسمیت شناخته شده است که راه را برای تحوّل مبرم و ضروری در این عرصه باز می‌کند.“
وی در ادامه توضیح می‌دهد: ”یکی از مسائل کلیدی برای دموکراسی شیلی این است که عملاً همهٔ رسانه‌ها در دست بخش خصوصی متراکم است که موضع خصمانهٔ فعالی در برابر دولت بوریچ و تدوین و تصویب قانون اساسی جدید دارد. ما باید به سمت تمرکززدایی و تراکم‌زدایی رسانه‌ها حرکت کنیم. دولت ما “نظام ملی رسانه‌های عمومی” را ایجاد کرده است که دوام‌پذیر، مستقل، و کثرت‌گرا و منعکس کنندهٔ تنوعی است که در کشور وجود دارد.“
وزارتخانه‌ای که خانم کامیلا وایه‌خو مسئولیت آن را به عهده دارد، به همراهی سه دانشگاه دولتی شیلی، کارگروهی را تشکیل داده است که وظیفه‌اش تدارک و انجام گفت‌وگو با بخش‌های گوناگون اجتماعی دربارهٔ نظام ملی رسانه‌های عمومی است.
نقل از مورنینگ استار، ۱۶ ژوئن ۲۰۲۲ (۲۶ خرداد ۱۴۰۱)
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۵۸، ۳۰ خرداد ۱۴۰۱
