اعتصاب کارگران صنعت آهن و پولاد آلمان
ابتدای تابستان امسال، ۳۷۷۰ کارگر از ۱۳ کارخانه صنایع فلزی در شمال غربی آلمان برای مدت محدودی اعتصاب کردند. اتحادیه کارگران صنایع آهن و فولاد (ایگ متال) پس از پایان یافتن زمان توافق، این اعتصاب هشداردهنده را سازمان دادند. جبهه سرمایه تاکنون تلاش کرده است کارگران را با یکبار پرداخت راضی و آرام کند و از افزایش دستمزد ممانعت به عمل آورد. اتحادیه کارگران صنایع آهن و فولاد ( ایگ متال) خواهان افزایش دستمزد در همه سطوح و برای تمام طول سال است. این افزایش دستمزد باید در “جدول دستمزد” درج و ثبت شود.
“تورستن گروگر”، دبیر سندیکا ایگ متال در “نیدر ساکسن و ساکسن” می‌گوید: “سرپیچی و ممانعت کارفرما در دو نشست مذاکرات مزدی اخیر باعث مبارزات کارگری امروز ما شده‌است. آنها مواضع سخت‌تری در مذاکرات اتخاذ می‌کنند و آگاهانه اختلافات را تشدید می کنند.” این سندیکالیست موضع‌گیری کارفرمایان را به چالش می‌کشد و در ادامه می‌گوید.” هر چند چشم انداز اقتصادی و نتایج حاصل از تولید در بسیاری از بخش های صنایع فولادی خیلی خوب به نظر می‌آید، ولی کارفرما باز هم بر مخالفت خود پا فشاری می‌کند. ما این رفتار را تحمل نخواهیم کرد و با آن مبارزه خواهیم کرد، این مبارزه تازه امروز آغاز شده‌است”.
اتحادیه کارگران صنایع آهن و فولاد به اعتصاب محدود و هشداردهنده خود در شمال غرب آلمان، تا حدودی در شهرهای برمن، دویسبورگ و دیلنبورگ در هسن ادامه‌داده و علاوه بر این در کارخانه‌های فولادسازی شرق آلمان اعتصاب هشداردهنده نیز سازمان یافت.
“زنیا کارپتیان” نماینده کارگران در کارخانه آرچلورمیتال ( اکو اشتال) در شهر آیزن هوتر، گزارش می‌دهد که “حال و هوای اعتصاب بسیار خوب است و کارگران برای اعتصاب آمادگی دارند. ۷۰۰ کارگر از ۶ تا ۸ صبح کار را بر زمین گذاشتند و اعتصاب کردند. ما اعلام می‌کنیم: از خواست های خود دست بر نخواهیم داشت.”
نشست و مذاکرات برای تعیین افزایش دستمزد در اوخر بهار آغاز شد. جبهه سرمایه پرداخت ۲.۱۰۰ یورو برای یک سال را پیشنهاد می‌دهد. ولی خواست اتحادیه ( ایگ متال) افزایش دستمزد برای تمام طول سال و به مقدار ۸,۲ درصد است.
ترجمه از روزنامه “عصر ما”، نشریه حزب کمونیست آلمان( د. ک. پ) دوازدهم خرداد ماه ۱۴۰۱
اعتصاب کارکنان و کارآموزان بخش بهداشت در آلمان
صدها نفر از کارآموزان کلینیک‌های دانشگاهی در استان “نورد راین وست فالن” در اواخر بهار امسال دست به اعتصاب زدند. آنها در شهر “اسن” تظاهرات اعتراضی برپا کردند. خواست آنان کاهش فشار کاری است. به بیان آنها فشار کاری در بخش های مختلف درمانگاه‌ها و بیمارستان ها بسیار بالا است.
“اتحادیه خدمات متحد” – وردی – از بیش از ۵۰۰ کار آموز در باره وضعیت کاری آنان نظر سنجی کرده است. نتیجه این نظر سنجی چنین است: ۵۵ درصد از کارآموزان که در آینده پرستار خواهند شد و در کلینیک دانشگاه “نورد راین وست فالن” تحصیل می‌کنند، می‌گویند، نمی توانیم تصور کنیم که برای یک مدت طولانی در این رشته دوام بی‌آوریم. ۵۶ درصد می گویند، نمی‌توانیم تصور کنیم که در این رشته، کار تمام وقت انجام دهیم. ۷۲ درصد می‌گویند، تصور ما این است که با توجه به کمبود نیروی متخصص و درحین کار، فشار کار بر روی ما بالا خواهد رفت و ۵۴ درصد کار آموزان می‌گویند که بین شرایط کنونی آموزش و شرایط زندگی شخصی آنها هماهنگی لازم وجود ندارد و فقط ۱۲ درصد از کار آموزان می‌توانند خود را با این شرایط وفق دهند.
این نتیجه اسف بار است. با این وضعیت چگونه قرار است با کمبود نیروی پرستاری مقابله کرد، در صورتی که کارآموزان پس از خاتمه تحصیل می خواهند فقط پاره وقت و یا برای یک مدت کوتاهی در این رشته کار کنند.
مذاکرات در باره اینکه چه اقدامات مناسبی را می توان برای کاهش فشار بر نیروی کار مد نظر قرار داد ادامه دارد. اعتصاب هم ادامه دارد. دانشگاه کلینیک شهر کلن در تاریخ ۲۶ ماه مه به ادامه محدودیت‌ها هشدار داد. تعداد عمل‌های جراحی در شهر کلن به شکل و خیمی کاهش یافته است. وقت برای معاینه و یا درمان بیماران با تاخیرهای طولانی مدت انجام میگیرد. اثر گذاری اعتصاب و همچنین کمبود نیرو به خاطر بیماری کووید ۱۹ و قرنطینه‌ها، تقریبا دو سوم اتاق های عمل جراحی در شهر اسن آلمان را به تعطیلی کشانده‌است. نمی‌توان منکر تاثیر اعتصاب شد ولی رسانه‌های ملی و منطقه‌ای توجه کمی به آن نشان دادند .
ترجمه از روزنامه “عصر ما”، نشریه حزب کمونیست آلمان( د. ک. پ) ششم خرداد ماه ۱۴۰۱
