نامۀ سرگشادۀ کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران به: «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل متحد

آقای گوترش،

بر اساس اظهارنظر سخنگوی دولت جمهوری اسلامی و گزارش خبرگزاری‌های جهان، ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور حکومت جمهوری اسلامی قرار است برای سخنرانی در هفتادوهفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل حضور یابد. حضور فردی که بر اساس برخی اسناد ارائه‌شده در سطرهای زیر متهم به‌قتل هزاران زندانی سیاسی در ایران است برای اکثریت قاطع نیروهای مترقی و آزادی‌خواه ایران نمونه‌ای روشن از بی‌توجهی به “منشور حقوق بشر” سازمان ملل متحد و سکوت در مقابل “جنایت علیه بشریت” است. برای روشن شدن بیشتر موضوع توجه شما را به نکته‌های زیر جلب می‌کنیم:

۱. در تابستان ۱۳۶۷ (۱۹۸۸) بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی سازمان‌های معتبر حقوق بشر در جهان و همچنین گزارشگر سازمان ملل متحد، هزاران زندانی سیاسی در ایران به‌فرمان خمینی قتل‌عام شدند. بر اساس اسناد منتشرشده و همچنین مصاحبه‌های شماری از سران کنونی حکومت اسلامی، با فرمان خمینی هیئتی متشکل از حسین‌علی نیری (حاکم‌شرع پیشین. نیری اکنون رئیس دادگاه عالی انتظامی قضات در حکومت جمهوری اسلامی ایران است)، مرتضی اشراقی (دادستان پیشین تهران. شغل اکنونی او وکالت دادگستری است)، سید ابراهیم رئیسی (معاون پیشین دادستان تهران و رییس‌جمهور کنونی ایران)، و مصطفی پورمحمدی (نمایندهٔ وقت وزارت اطلاعات و مشاور فعلی قوهٔ قضائیه) برای اجرای فرمان خمینی برای قتل‌عام زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران دست به‌کار شدند.

۲. مقام‌های بلندپایه حکومت جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها انجام اعدام‌ها و این کشتار دسته‌جمعی کسانی که در دادگاه‌های جمهوری اسلامی به‌دلیل فعالیت سیاسی بر ضد حکومت به‌تحمل زندان محکوم شده بودند را انکار نمی‌کنند، بلکه اکثر قریب‌به‌اتفاق این مقام‌ها از آن درواقع قتل‌عام دفاع کرده‌اند و انجام آن را برای حفظ نظام لازم و ضروری دانسته‌اند.

۳. آیت‌الله حسینعلی منتظری که در آن دوره جانشین رسمی خمینی بود، پس از اطلاع از اوضاع در زندان های ایران به خمینی نوشت:‌ “آیا می‌دانید که جنایاتی در زندان‌های جمهوری اسلامی به‌نام اسلام درحال وقوع‌اند که شبیه آن در رژیم منحوس شاه هرگز دیده نشد؟! آیا می‌دانید که تعداد زیادی از زندانی‌ها تحت شکنجه توسط بازجویانشان کشته شده‌اند؟! آیا می‌دانید که در زندان [شهر] مشهد، حدود ۲۵ دختر به‌خاطر آنچه بر آن‌ها رفته بود، مجبور به درآوردن تخمدان یا رحم شدند؟! آیا می‌دانید که در برخی زندان‌های جمهوری اسلامی، دختران جوان به‌زور، مورد تجاوز قرار می‌گیرند!”

۴. سه‌شنبه ۱۹ مردادماه ۱۳۹۵،‌سایت آیت‌الله منتظری، هفت سال پس از درگذشت ایشان فایل صوتی اظهارات او در مردادماه سال ۱۳۶۷ را منتشر کرد که در آن از اعدام جمعی زندانیان سیاسی به‌تندی انتقاد کرده بود. این فایل صوتی شامل گفتگوهای آقای منتظری در تاریخ ۲۴ مردادماه  سال  ۱۳۶۷ با اعضای هیئت کشتار زندانیان سیاسی است که عبارت بودند از: حسینعلی نیری (حاکم‌شرع وقت)، مرتضی اشراقی (دادستان وقت)، ابراهیم رئیسی (معاون وقت دادستان) و مصطفی پورمحمدی (نماینده وقت وزارت اطلاعات در زندان اوین).  آقای منتظری در این گفتگوها به آنان در مورد قضاوت تاریخ دربارهٔ این اعدام‌ها و خلاف شرع بودن عملکرد آنان هشدار می‌دهد و ازجمله می‌گوید:‌ “بزرگ‌ترین جنایتی که در جمهوری اسلامی شده و تاریخ ما را محکوم می‌کند به‌دست شما انجام شده و [نام] شما را در آینده جزو جنایتکاران در تاریخ می‌نویسند.”

۵. پس از سپری شدن سی‌وچهار سال‌ از کشتار هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، برای بسیاری از بازماندگان جان‌باختگان این فاجعهٔ ملی هنوز روشن نشده است که بر سر اجساد عزیزان‌شان چه آمده است؟ فعالان حقوق بشری می‌گویند بسیاری از این اعدام شدگان در شهرهای مختلف ایران ازجمله تهران، اهواز، و رشت در گورهایی دسته‌جمعی دفن شده‌اند. حزب ما هم‌زمان در همان دورهٔ وقوع این جنایت عکس‌هایی تکان دهنده‌ از گورهای دسته‌جمعی این زندانیان قتل‌عام شده منتشر کرد که ضمیمهٔ این نامه است.

۶. همان‌طور که مطلع هستید، یکی از کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در جریان اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در ایران (حمید نوری)، اخیراً در دادگاه سوئد محاکمه و به زندان ابد محکوم شد. دادستان دادگاه محاکمهٔ حمید نوری در سوئد کشتار زندانیان سیاسی‌ای را که در ایران زندانی بودند و از قبل حکم زندان گرفته بودند، قتل عمد نامید و حمید نوری را افزون بر ارتکاب قتل عمد، به‌جنایت جنگی نیز متهم کرد. همچنین دادستان پرونده حمید نوری در پایان سخنانش حکومت جمهوری اسلامی ایران را در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۸ نقض کنندهٔ حقوق انسانی شهروندان ایران و مجرم نیز اعلام کرد و مسئولیت کامل اعدام‌ها را بر عهدهٔ خود جمهوری اسلامی دانست.

۷. “اگنس کالامار”، دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل، خواستار آن شده است که ابراهیم رئیسی (رئیس‌جمهور کنونی جمهوری اسلامی ایران) را به‌دلیل اقدام‌هایش که “کالامار” آن‌ها را “جنایات علیه بشریت” خوانده است مورد تحقیقات و پیگرد کیفری قرار گیرد. خانم کالامار گفته است: “اینکه ابراهیم رئیسی به‌مقام ریاست‌جمهوری دست پیدا کرده است به‌جای آن‌که به‌دلیل ارتکاب جنایات علیه بشریت- از جمله قتل، ناپدیدسازی قهری، و شکنجه باید تحت تحقیقات کیفری قرار بگیرد- نمودی فجیع از سلطهٔ‌ مطلق مصونیت [دست‌های آلودهٔ این جنایت] در ایران است.” باید افزود، غیر از ابراهیم رئیسی، دیگر چهره‌های هیئت قتل‌عام زندانیان که در سطرهای بالا به‌نام‌شان اشاره شد، درحال حاضر صاحب مقام‌های بالا و رسمی در جمهوری اسلامی ایران هستند.

۸. ۱۹ آذرماه ۱۳۹۹ (۲۱ نوامبر ۲۰۲۰) سازمان عفو بین‌الملل با منتشر کردن بیانیه‌ای از طرف گروهی از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل به حکومت جمهوری اسلامی هشدار داد که “تخلفات حقوق بشری پیشین و ادامه‌دار این کشور در مورد پرونده کشتار زندانیان در تابستان ۱۳۶۷ می‌تواند جنایت علیه بشریت محسوب شود و اگر این تخلفات ادامه یابند، تقاضای تحقیقات بین‌المللی خواهند کرد.”

۹. ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ (۲۱ آوریل ۲۰۲۱) بیش از ۱۵۰ مقام سابق سازمان ملل و کارشناسان مشهور حقوق بشر و حقوق بین‌الملل و ۲۴ سازمان غیردولتی بین‌المللی، نامه‌ای سرگشاده‌ به “میشل باشله”، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، ارسال کردند و تشکیل کمیسیون تحقیق بین‌المللی در مورد کشتار هزاران زندانی عقیدتی-سیاسی در ایران در تابستان ۱۳۶۷ را خواستار شده‌اند. امضا کنندگان این نامهٔ سرگشاده عبارت بودند از: “مری رابینسون”، رئیس‌جمهور سابق ایرلند و کمیسرعالی سابق سازمان ملل، یکی از معاونان دبیرکل سابق سازمان ملل، ۲۸ گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل در زمینهٔ حقوق بشر، و رؤسای کمیسیون‌های تحقیقاتی قبلی سازمان ملل در مورد نقض حقوق بشر.

۱۰. در جریان فاجعهٔ کشتار زندانیان سیاسی ایران صدها تن از اعضای رهبری، کادرها، اعضا، ‌و هواداران حزب تودۀ ایران که همگی قبلاً در دادگاه‌های جمهوری اسلامی محاکمه و به‌خاطر فعالیت سیاسی و عضویت در حزب تودۀ ایران به زندان‌هایی طولانی‌‌مدت محکوم شده بودند در برابر هیئت مرگ اعزامی از سوی خمینی قرار داده شدند و در پاسخ به پرسش‌هایی همچون: “توبه می‌کنی؟”، “اسلام می‌آوری؟”، و از این دست سؤال‌ها درصورتی که پاسخ منفی می‌دادند به جوخه‌های اعدام سپرده می‌شدند که چنین نیز شد. شماری از آنان در سنین هفتاد سال به بالا بودند گروهی از برجسته‌ترین اندیشمندان، نویسندگان، مترجمان، فعالان سندیکایی مبارز کارگری، افسران ارتشی‌ای قهرمان در دفاع از تمامیت ارضی میهن در میان این جان‌باختگان بودند.

کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران، کهن‌ترین سازمان سیاسی ایران که بیش از هشتاد سال است در راه حقوق و آزادی‌های دموکراتیک، صلح، استقلال، و عدالت اجتماعی در ایران مبارزه می‌کند، حضور شخص جنایتکاری همچون ابراهیم رئیسی را برای سخنرانی در هفتادوهفتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد توهینی آشکار به منشور جهانی حقوق بشر و بی‌توجهی سازمان ملل متحد به امر پاسداری از منشورهای پایه‌ای آن سازمان می‌داند و خواهان لغو این دعوت از سوی سازمان ملل است.

کمیتۀ مرکزی حزب تودۀ ایران

۱۹ شهریورماه ۱۴۰۱