زندانیان سیاسی و بازداشتی‌های اعتراض‌های مردمی هم‌چنان زیر فشارند!
خطری جدی هم‌چنان جان زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران را تهدید می‌کند. در این میان وضع بسیاری از بازداشت‌شدگان اعتراض‌های جاری هم نگران‌کننده است. همان‌گونه که در هفته‌های پیش نیز خبر دادیم، مقام‌های زندان از دادن اجازۀ ملاقات به بسیاری از خانواده‌های بازداشت‌شدگان خودداری می‌کنند. اکثر خانواده‌ها کماکان برای خبر گرفتن از وضعیت عزیزان‌شان در پشت در زندان‌های رژیم انتظار می‌کشند. از سوی دیگر، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران تا کنون دست‌کم برای ۱۱ تن از بازداشت‌شدگان خیزش سراسریِ اخیر حکم اعدام صادر کرده است. چهل و هفت تن دیگر نیز با اتهام‌هایی مانند “بَغی” یا “محاربه و افساد فی‌الارض” مواجهاند که به‌صدور حکم اعدام آنان می‌تواند منجر شود.
به گزارش هرانا، یکم دی‌ماه ۱۴۰۱، نزدیک به نوزده هزار نفر در سه ماه اخیر بازداشت شده‌اند. از این عده بازداشتی خیزش سراسری اخیر دست‌کم اسامی ۵۸ نفر که به‌اعدام محکوم شده‌اند یا در معرض خطر اعدام قرار دارند منتشر شده است. دو زن و دو کودک نیز در این فهرست قرار دارند. گزارشگر خبرگزاری هرانا می‌نویسد: “به‌دلیل فقدان شفافیت مسؤلان قضایی در پرونده‌سازی‌های نهادهای امنیتی علیه معترضان، هویت تمامی متهمان به‌طورکامل مشخص نیست. به‌عنوان مثال، در پروندۀ اعتراض‌های شهرک اکباتان و کشته شدن یک بسیجی، دست‌کم ۹ نفر متهم شده‌اند؛ با این حال هرانا تا کنون تنها هویت سه نفر را شناسایی کرده است. در پروندۀ مربوط به اعتراض‌های ملک‌شهر اصفهان و کشته شدن سه نفر از نیروهای جمهوری اسلامی ایران نیز دست‌کم ۱۰ نفر متهم شده‌اند اما تنها هویت شش تن از آنان احراز شده است.” بر پایۀ گزارش‌های انتشاریافته، نیروهای سرکوب‌گر جمهوری اسلامی ایران در جریان اعتراض‌های خیابانی سه ماه گذشته تا کنون جان ۵۰۶ شهروند معترض از جمله ۶۹ کودک را گرفته‌اند.
بی‌دادگاه‌های حکومت فقیهان در هفته‌های اخیر سخت سرگرم صدور احکام “حدّ و تعزیر و محاربه” و به‌دنبال آن قتل حکومتی‌اند. الهام افکاری به ۵ سال حبس تعزیری، منع خروج از کشور و منع فعالیت در فضای مجازی به مدت دو سال محکوم شده است. او خواهر نوید افکاری، کشتی‌گیر ملّی‌پوش معترض به حکومت ظلم و استبداد است که در سحرگاه شنبه ۲۲ شهریورماه ۱۳۹۹ در زندان عادل‌آباد شیراز اعدام شد. در بی‌دادگاه‌های دیگر این احکام را صادر کردند:
فرزانه قره‌حسنلو به ۲۵ سال حبس در تبعید در زندان اهواز؛ سارینا قرابت، فائزه جوادی، شیوا کیانفر، پارسا دستمالچی، و سونیا ستوده مجموعاً به ۲۱ سال حبس تعزیری؛ آذین سعیدی‌نسب و بنیامین مقدسی هر کدام به ۵ سال حبس تعزیری؛ محمد جواهری به ۴ سال و ۷ ماه حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق، منع عضویت در گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی و منع خروج از کشور به مدت ۲ سال؛ احمدرضا حلبی‌ساز به ممنوعیت از کار و ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد؛ مهدی محمدی و امیرمحمد جلالی مجموعاً به ۸ سال حبس تعزیری؛ بردیا شکوری‌فرد به یک سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق تعلیقی؛ یاسین فتحی به ۵ سال و ۸ ماه حبس تعزیری؛ زینب موسوی به دو سال حبس تعزیری؛ مهدی سوفالی به ۵ سال حبس تعزیری و ۲ سال ممنوع‌الخروجی؛ سارا شمسایی به ۶ سال حبس تعزیری و دو سال ممنوع‌الخروجی و محرومیت از فعالیت در فضای مجازی؛ مریم دریسی به یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق؛ محمد زارع فومنی به ۱۲ سال حبس تعزیری و پرداخت ۱۵۰ میلیون ریال جزای نقدی؛ امیر عزیزی به ۱۱ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق؛ آریا جعفری به ۷ سال حبس تعزیری ۷۴ ضربه شلاق و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شدند.
ارژنگ داوری، زندانی سیاسی زندانی در زندان رجایی شهر کرج که از سال ۸۱ تا کنون در زندان‌های رژیم “ولایی” با پرونده‌های امنیتی و سیاسی‌ای متعدد زندانی است با انتشار نامه‌ای از تشکیل پرونده‌ای جدید علیه خود خبر داد.
یکی از شیوه‌های ضدانسانی این حکومت برای مرعوب و شکنجۀ روانی کردن خانواده‌های اسیران در بند رژیم، پخش خبرهایی ساختگی و شایعاتی هراسناک است. همراه با این شایعات، آزاداندیشان و مبارزان عدالت‌طلب را به دخمه‌های مرگ می‌فرستند و آنان را در گزینش به‌ظاهر “آزادانه” میان مرگ یا دست کشیدن از عقایدشان به‌صُلابه می‌کشند. در کنار دیگر شعارهای مطالباتی مردم برای تأمین نیازهای پایه‌ای زندگی، معیشت، ایجاد اشتغال، و همچنین تحقق حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی، شعار دیگری که پرطنین فریاد زده می‌شود و به مطالبه‌ای ملی ارتقا می‌یابد شعار “توقف و لغو اعدام” است.
هم‌چنان که در برنامه حزب توده ایران مصوب کنگره هفتم آمده: ”حزب تودهٔ ایران، حق حیات را حق طبیعی و خدشه‌ناپذیر انسان می‌داند و خواستار لغو مجازات اعدام در قوانین کیفری ایران است.“
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۷۲، ۱۲ دی ۱۴۰۱
