مبارزهٔ کارکنان رسمی صنعت نفت برای حقوقی که از دستیابی به آن بازمانده‌اند!
طی سالیان اخیر کارکنان رسمی صنعت نفت برای تأمین منافع‌شان به‌شکل‌هایی گوناگون مبارزه کرده‌اند. کارکنان رسمی صنعت نفت گردهمایی‌ها و تجمع‌های اعتراضی‌ای پرشمار و همراه اتحاد عمل در اهواز، ماهشهر، گچساران، عسلویه، جزیره خارک، محمودآباد، و منطقه عملیاتی تنگ‌بیجار برگزار کردند و اجرای ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، افزایش حقوق و دستمزد، پرداخت سریع پاداش سنوات بازنشستگی، حذف مالیات‌های نجومی از حقوق‌ها، حذف سقف حقوقی، ابطال اساسنامه صندوق نفت، و بهبود خدمات رفاهی و وضعیت بهداشت و درمان را خواستار شدند. کارکنان رسمی صنعت نفت اعلام کردند “هرگز از حقوق‌مان کوتاه نخواهیم آمد”؛ وبه همکاران خود تأکید کردند: “بعد از ۲۶ آذرماه به خواست و عملکرد شما نحوه مطالبه‌گری تغییر خواهد کرد.” خواسته‌ها و مطالبات کارکنان رسمی صنعت نفت بنیان نسخه‌های نولیبرالی سرمایه‌داری رژیم فاسد ولایی را هدف گرفته است. در اعتراض به اجرا نشدن ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات کارکنان وزارت نفت و پاسخ نگرفتن دربارهٔ مطالبات و خواستههایشان، کارکنان رسمی صنعت نفت در سال‌های اخیر بارها تجمع‌هایی اعتراضی برگزار کرده‌اند. ماده ۱۰ حقوق کارکنان عملیاتی وزارت نفت را از چارچوب مدیریت خدمات کشوری مستثنی می‌کند و حدود ۱۰ سال از تصویب آن می‌گذرد؛ بر اساس گفتهٔ کارکنان صنعت نفت “اجرای آن [ماده ۱۰]می‌تواند تأثیر چشم‌گیری بر دستمزد این کارکنان داشته باشد.” چند روزی در آبان‌ماه امسال کارکنان رسمی در سی و هفت سکوی گازی در منطقه پارس جنوبی “گزارش‌های روزانه میزان استخراج و تولید این سکوها و همچنین فرم‌های دستور کار تعمیرات” را به مقام‌های بالاتر ارسال نکردند. با دریافت این گزارش‌ها وزارت نفت می‌تواند برای مصارف شهری در استان‌ها و کارخانه های و صنایع برنامه‌ریزی کند. مطابق معمول واکنش کارگزاران رژیم احضار کارکنان و تهدید معترضان بود. به‌دلیل بی‌توجهی و پاسخ ندادن وزارت نفت به خواسته‌های کارکنان، با فراخوانی ازسوی فعالان صنفی، شمار زیادی از کارکنان صنایع گاز، پالایش و پخش و پتروشیمی برای پیگیری مطالبات در ۱۶ آبان‌ماه به اعتصاب غذا اقدام کردند. سپس در ۲۶ آذرماه نیز اعتصاب و تجمع کارکنان رسمی صنایع نفت و گاز در برخی مناطق را شاهد بودیم. این مبارزات همچنان ادامه دارد و رژیم به آن با حساسیتی شدید برخورد می‌کند.
کارکنان صنایع نفت و گاز در تمامی بخش‌های این صنعت مانند: آزمایشگاه‌ها، سکوهای نفتی، میدان‌های نفت و گاز، و جز این‌ها، خواسته‌های اساسی‌شان را اعلام کردند که عبارتند از: اجرای درست قانون وظایف و اختیارات صنعت نفت موسوم به ماده ۱۰، اصلاح حقوق پایه بر اساس تورم افسارگسیخته، بررسی وضعیت صندوق بازنشستگی و کوتاه کردن دست‌های پیدا و پنهان، پیشگیری از به‌کارگیری مدیران وارداتی و سفارشی و رانتی، افزایش چشمگیر سطح کیفی و ارائه خدمات مناسب در بخش بهداشت و درمان نفت، اصلاح مالیات نجومی و بازگرداندن آنچه تا کنون به‌ناحق و بر اساس سلیقهٔ شخصی از کارکنان کسر شده است، مخالفت شدید با قرار گرفتن وزارت نفت در زیر چتر خدمات کشوری.
همچنین کارکنان رسمی صنعت نفت اعلام کردند که در صورت انجام نگرفتن کامل خواستههایشان به‌مبارزه ادامه خواهند داد. با مبارزه‌ای متحد و پیگیر و با تدارک و سازمان‌دهی اعتصاب‌های کارگری و اعتصاب عمومی می‌توان دیکتاتوری حاکم را به‌عقب‌نشینی و سپس تسلیم واداشت.
به نقل از ضمیمۀ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۶۷، ۱۲ دی ۱۴۰۱
