نشستهای همبستگی با پیکار مردم ایران در اتریش
نشست همبستگی با مبارزات مردم ایران درشهرگراتس (اتریش) تحت شعار ” زن، زندگی، آزادی”
دوسازمان جوانان ودانشجویان حزب کمونیست اتریش با دعوت قبلی ازحزب ما این جلسه همبستگی را در روز چهارشنبه ۲۳ آذر۱۴۰۱ ( ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲) درسالن اصلی دانشگاه شهرگراتس برگزار کردند. بیش از یکسال است که حزب کمونیست اتریش دراستان اشتَیرمارک با پیروزی درانتخابات شهرگراتس مقام شهردار و اکثریت نمایندگان درشورای این شهررا دارد. طبق آخرین همه پرسیها هم رفیق کاهر(شهردار) وهم حزب کمونیست این استان بخصوص دربین کارگران واقشارزحمتکش این منطقه محبوبیت دارند و این موفقیت آنها امکانات عملکرد های دمکراتیک واجتماعی بیشتری را برای آنان فراهم آورده است. ازجمله اینکه آنان برای برگزاری این شب همبستگی امکان تبلیغاتی خوبی را از قبل داشتند. از طرف حزب ما دو رفیق دراین سخنرانی شرکت کردند. بدلیل پیشقراولی زنان وطنمان در این خیزش مردمی برضد رژیم ولائی، رفقای اتریشی ما خواستار شرکت یک رفیق زن در این نشست جهت بیان اوضاع زنان درایران شدند.
ابتدا یکی از رفقای اتریشی جلسه را با سخنرانی کوتاه خود، در رابطه با وقایع امروز ایران وهمچنین با تشکرازحزب توده ایران دراتریش بخاطر شرکت دراین جلسه، افتتاح کرد. این رفیق همچنین بخاطر آشنائی بیشتر با حزب ما خواستار شرحی کوتاه از تاریخ حزب توده ایران شد.
سپس یک فیلم بمدت ۱۰ دقیقه همراه با سرودهای انقلابی از مبارزات مردم برضد نیروهای مسلح و ددمنش رژیم، برای گذر از حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی و برای برقراری آزادی وعدالت اجتماعی در شهرهای مختلف ایران بنمایش گذاشته شد. در ادامه رفیق توده‌ای تحلیلی از وضع امروز زنان در جمهوری اسلامی و مبارزه آنان ازبیش ازسه دهه گذشته تا به امروزبا هدف گذار از رژیم ولائی را برای حضار بیان کرد. او سخنان خود را با شعار زن، زندگی، آزادی شروع کرده وبه پیوند ناگسستنی این شعاربا سرکوب و ارعاب وهمچنین آزادی خواهی اشاره کرد. اودرادامه صحبت اهداف اصلی این اعتراضات که بالاترازلغوحجاب اجباری میباشند رابیان کرد. ازجمله: تحمیل اجرای حقوق بشر، پایان سرکوب انسانها بخصوص زنان، برقراری دموکراسی، حقوق مساوی برای زنان ومردان، تحقق حقوق کودکان ولغو قوانین قرون وسطائی و زن ستیز. او همچنین به تاریخچه ای کوتاه ازمبارزات و مقاومت زنان وطنمان از دهه ۶۰ و کشتارهای جمعی زندانیان سیاسی تا به امروز اشاره کرد، ازجمله تشکیل گروه اعتراضی “مادران خاوران” و “مادران پارک لاله در سال ۲۰۰۹، خیزش “دختران خیابان انقلاب” ۲۰۱۷، تشکیل گروه “مادران دادخواه” ۲۰۲۰ گروه اعتراضی به کشتارمسافرین هواپیمای اکرائینی.
رفیق دربخش پایانی صحبت خود توجه حضار را به تضاد اصلی موجود درجامعه کنونی ایران که بین خواسته های کلی و به حق مردم ایران از یک سو و اصرار رژیم ولائی به ادامه حاکمیت خود از سوی دیگر می باشد جلب کرد. رفیق ادامه داد که این رژیم رفرم پذیرنیست ومانع بزرگ د راه پیشبرد دموکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی درایران است و رفع این سد بزرگ تنها با برپائی یک نظام ملی ودموکراتیک امکان پذیر میباشد.
در ادامه برنامه، رفیق دیگر ابتدا بنا بخواسته جلسه همبستگی شرح کوتاهی از تاریخ ۸۱ ساله حزبمان بعنوان قدیمی ترین سازمان سیاسی درایران را بیان کرد. ازجمله بنیادگزاری حزب در سال ۱۳۲۰ دربحبوحه جنگ جهانی دوم و مبارزه ضد فاشیسم، از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ مبارزه برای تعمیق دموکراسی، حقوق سندیکایی کارگران وزحمتکشان، حقوق زنان، دانشجویان وسایراقشاراجتماعی، مبارزه حزب برای جنبش ملی شدن نفت، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تحت رهبری سازمان ”سیا“ و ”ام آی سیکس“ انگلیس و برقراری دیکتاتوری محمد رضا پهلوی، سرکوب نیروهای ملی و دموکراتیک در درجه اول حزب توده ایران در این زمان تاریخی، برپا کردن ۲۵ سال رژیم دیکتاتوری و اختناق شاه، وقوع انقلاب بهمن ۱۳۵۷ و نقش حزب توده ایران در این انقلاب، شکست انقلاب و سرکوب نیروهای چپ و دموکرات بخصوص حزب ما و تحکیم رژیم ضد مردمی جمهوری اسلامی تا امروز.
سپس رفیق آماری از کشته شدگان، زندانیان، شکنجه شدگان و جنایات دیگرجمهوری اسلامی در عرض سه ماه گذشته را ارائه داد.
دربخش بعدی این برنامه رفیق تحلیل کوتاهی در رابطه با مشخصههای ایدئولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی، گرفته شده از اسناد کنگره هفتم حزبمان را بیان کرد و بحران موجود در جمهوری اسلامی بخصوص درزمینه اقتصادی را نتیجه بیش از سه دهه پیاده کردن و تسلط اقتصاد نولیبرالی دیکته شده ازطرف بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در جامعه ایران از طرف رژیم ولائی مطرح کرد. در این مورد آمارهای رسمی داده شده درمورد تورم، فقرو بیکاری نیزبه آگاهی جلسه رسانده شد. رفیق ایران امروز را در چنگال یک سیستم با زیربنای سرمایه داری بزرگ و روبنائی مذهبی و عمیقأ ارتجاعی معرفی کرد. او همچنین راه گذار ازجمهوری اسلامی را در تشکیل جبهه متحد ضد دیکتاتوری با سایر نیروهای ملی و دموکرات و برپائی حاکمیت ملی و دموکراتیک معرفی کرد.
سپس دربخش بحث وگفتگو به پرسشهای حضارکه اغلب آنان جوانان ودختران دانشجوبودند، در محیطی آرام و دوستانه پاسخ داده شد. سئوالات اغلب درمورد نوع تحریمهای ممکنه ازطرف جوامع اروپائی و تأثیرات آنها برعملکرد حاکمیت جمهوری اسلامی، آینده جنبش کنونی وعملکرد حزب ما دردوران انقلاب بهمن ودرجنبش کنونی بودند.
۱) دراین نشست همچنین خانم آنه ریگِر، دبیراول تشکیلات دموکراتیک زنان استان اشتَیرمارک نیز حضور داشت. ایشان با علاقه همبستگی خود وسازمانشان را با مبارزه زنان ایران اعلام و بیانیه مشترک تشکیلات دموکراتیک زنان ایران با سازمانهای زنان مترقی را امضاء کرد.
۲) درپایان این نشست رفیق نماینده حزب کمونیست استان اِشتَیرمارک اعلام کرد که در روز بعد این سخنرانی، یعنی در روز ۱۵ دسامبر تقاضای فوری ازسوی حزب سبز و حزب کمونیست برای همبستگی با مبارزات مردم ایران درسنای شهرگراتس بررسی خواهد شد و ازجمله خواسته های مندرج در این بیانیه نکات زیراند:
-ـ محکوم کردن اعمال قهر وحشیانه از سوی رژیم جمهوری اسلامی دربرخورد با معترضین و اعلام همبستگی با آنان.
–ـ در خواست از دولت اتریش به ویژه وزیر امورخارجه این کشور که همبستگی خود را با معترضین و مردم ایران اعلام کرده و ازطریق اتحادیه اروپا و سازمان ملل موازین راحت تر اداری را برای پذیرش پناهندگان ایرانی فراهم آورند.
(گفتنی است که این هر دو خواست فوری در روز ۱۵ دسامبر در سنای شهرگراتس به تصویب رسید.)
این نشستِ همبستگی با شعار” زنده باد همبستگی بین المللی” پایان یافت.
در پایان رفقای حزب برادریک جلد از کتاب صد سالگی حزب کمونیست اتریش بنامPartei in Bewegung را به حزب ما هدیه کردند.”
سخنرانی و پرسش و پاسخ به دعوت حزب کمونیست اتریش در منطقه ده وین
در روز ۲۲ آذر۱۴۰۱ ( ۱۳ دسامبر ۲۰۲۲) به دعوت حزب کمونیست اتریش منطقه ۱۰ شهر وین، نشستی پیرامون وضعیت جاری و جنبش اعتراضی در ایران برگزار شد که در آن یکی از رفقای توده ای به ایراد سخنرانی پرداخت و پس از آن به پرسشهای رفقای شرکت کننده در این نشست پاسخ گفت. رفیق در سخنرانی خود که در چهار بخش ایراد کرد، در آغاز به بیان اطلاعاتی کلی در باره جنبش اعتراضی کنونی در ایران پرداخت و سپس به تفاوتهای این خیزش با خیزشهای پیشین اشاره کرد. او در بخش سوم سخنرانی خود به چرایی و دلیلهای پیدایی چنین خیزشی گسترده پرداخت و در پایان به ارائه چشم اندازی کلی از ادامه پیکار در ایران و وظیفه نهادهای بین المللی و نیروهای پیشرو دراتریش در راه مبارزه برای پایان دادن به اعدامها و آزادی بی درنگ زندانیان، سیاسی، عقیدتی و صنفی از زندانهای رژیم پرداخت. وی از جمله با بیان تجربههای منفی و جنایتکارانه دخالت نیروها و کشورهای خارجی در منطقه و با اشاره به دخالت نظامی آمریکا و هم پیمانانش در کشورهای افغانستان و عراق، با دخالت کشورهای بیگانه در امور ایران مخالفت کرد و گفت که آینده ایران تنها و تنها باید به دست مردم ایران تعیین شود و تنها آنانند که میتوانند در این باره تصمیم بگیرند.
مصاحبه نشریه »ندای مردم« نشریه ماهانه حزب کمونیست اتریش با نمایندۀ حزب توده ایران
نشریه ماهانه حزب کمونیست اتریش ماه دسامبر، به انتشار گفتگویی کوتاهی با نماینده حزب ما پیرامون وضعیت جاری و خیزش ملی و مردمی در ایران پرداخته است. این گفتگو از سوی میشائیل گرابر، رفیق اتریشی با نماینده حزب ما انجام شده است. در این گفتگو در پاسخ به این پرسش که آیا رژیم در رویارویی با جنبش اعتراضیِ مردم، اقتدارش را از دست داده است یا خیر، رفیق حزبی پاسخ میدهد که رژیم مشروعیت و حقانیت خود را به گونه کامل از دست داده است اما هنوز میتواند با زور اسلحه حکومت کند.
رفیق در این گفتگو از جمله به چگونگی شرایط عینی و ذهنی حاضر در جامعه ایران برای پیشبرد دگرگونیهای بنیادین در کشور اشاره میکند و از آن سخن میگوید که برای فراهم آوردن و آماده کردن هر چه بیشتر شرایط ذهنی و همچنین هدایت جنبش و پیکار علیه دیکتاتوری، برپایی جبههایی گسترده از نیروهای چپ، ملی و پیشرو با شرکت توده های وسیع مردم ضرورتی بیهمانند دارد. وی در این گفتگو از جمله به ضرورت تلاش برای سازماندهی اعتصابهای کارگری و سراسری برای رسیدن به پیروزی اشاره میکند.
