مسایل جنبش سندیکایی: وظایف و مبارزات معاصر سندیکاهای کارگری
مروری بر هجدهمین کنگره فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری (بیانیه رم) – بخش سوم
مبارزات معاصر طبقه کارگر؛
درآمد- مزدها- حقوق
۱- ما خواستار چانه‌زنی آزادانه و امضای قراردادهای جمعی منصفانه و عادلانه برای تأمین کار تمام‌وقت و پایدار با حقوق شایسته هستیم و از آن حمایت می‌کنیم. قراردادهای جمعی کار باید در هر کشور و بخش اقتصادی حاکم باشد، و خواست‌های کارگران را برآورده کند. برای نمونه، به عنوان حداقل درخواست، درآمد کارگران در هر کشور باید دست‌کم دو برابر خط فقر در آن کشور باشد.
۳۵ ساعت کار در هفته بدون کاهش مزد
۲- ما همواره برای کاهش ساعت‌های کار، و هم‌زمان بهبود مزدها، مبارزه می‌کنیم. فدراسیون خواستار ۳۵ ساعت کار هفتگی و ۵ روز کار در هفته است، که در حال حاضر لازم و واقع‌بینانه است. قدم بعدی باید ۷ ساعت کار در روز و ۴ روز کار تمام‌وقت در هفته، بدون کاهش مزد، باشد. هر سندیکا، مطابق با اوضاع کشوری که در آن فعالیت می‌کند، باید برای بهتر کردن ساعت‌های کار و تضمین مزد شایسته مبارزه کند. فقط از این راه است که طبقهٔ کارگر، و همهٔ کارگران و زحمتکشان به‌طور کلی، می‌توانند از ثروتی که نیروی کار تولید می‌کند و از سودی که با توسعهٔ انفجاری علم و فناوری در فرایندهای تولیدی به دست می‌آید، سهم خود را بگیرند.
فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری قاطعانه مخالف مشاغل پاره‌وقت یا سیاه، برده کردن نیروی کار، و بیکار کردن‌ها و اخراج‌هاست. با اجرای دورکاری، شکل‌های انعطاف‌پذیر اشتغال بیش از پیش تشویق و ترویج می‌شود؛ ساعت‌های کار افزایش یافته است؛ و شغل‌های پایدار و دائم، و برخوردار از حقوق کار، زیر ضربه رفته است. ما پیشنهاد می‌کنیم که در روز ۳ اکتبر ۲۰۲۲ کارزاری وسیع برای تحقق ۳۵ ساعت کار هفتگی بدون کاهش مزد آغاز شود.
تأمین اجتماعی
۳- ما خواهان تأمین اجتماعی و بازنشستگی دولتی برای همه هستیم، به طوری که همهٔ کارگران در همهٔ بخش‌های اقتصاد از حقوق کامل کار و بیمهٔ درمانی بهره‌مند گردند. کار سیاه و بدون بیمه «اعلان جنگ» به جنبش سندیکایی و اتحادیه‌یی طبقاتی است.
پایان بخش سوم – ادامه دارد
به نقل از ضمیمه کارگری «نامۀ مردم» شمارۀ ۷۰، ۷ فروردین ۱۴۰۲
