در شیلی چه می‌گذرد؟
تحلیل هفته‌نامهٔ ال سیگلو وابسته به حزب کمونیست شیلی از انتخابات هفتم ماه مه ۲۰۲۳ (۱۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲)
مصاحبه با گی‌یرمو تئی‌یر، دبیر حزب کمونیست شیلی، دربارۀ انتخابات شورای قانون اساسی
ال سیگلو: دستاورد حزب کمونیست شیلی با ۸ درصد رأی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پاسخ: حزب کمونیست تلاش زیادی کرد، مبارزان و نامزدهای ما واقعاً نقش‌آفرینی کردند. بخش مهمی از رأی‌دهنگان به حزب ما اعتماد دارند.
ال سیگلو: آیا از انتخاب دو نماینده راضی هستید؟
پاسخ: قطعاً نه. سیستم سناتوری انتخابات برخلاف مطالبات ما عمل کرد. ما باید کارهای انجام‌شده از سوی نامزد ما در منطقۀ متروپولیتن، کارن آرایا و رفیق‌مان فرناندو ویوروس از کوکیمبو، را برجسته کنیم.
ال سیگلو: حزب‌های شرکت‌کننده در دولت بهترین رأی را دارند. آیا آن‌ها را در مقابل دولت قرار می‌دهد که بهتر در کابینه مورد توجه قرار گیرند تا برنامۀ آن‌ها اجرا شود و ترمزی در برابر آن وجود نداشته باشد؟
پاسخ: ما سومین حزب از نقطه‌نظر آرای انتخاباتی در کشور هستیم. این امر در مقابل یک کارزار وحشیانۀ ضد کمونیستی، با منابع مالی فراوان تجاری و تمام نیروی ارتباطات قابل‌توجه است. هدف ما این است که در این لحظۀ سخت به دولت کمک کنیم و هرچه بیشتر برای نجات برنامه‌ای که راست می‌خواهد آن را به‌طور قطعی از میان بردارد، سهم داشته باشیم.
ال سیگلو: پیروزی راست افراطی خیلی پیچیده نیست، آیا این‌طور نیست که بگوییم فلان کار اشتباه است یا کاری خوب انجام نمی‌شود؟
پاسخ: یک تحلیل انتقادی عمیق همیشه خوب است و امیدوارم در چند روز آینده انجام شود.
ال سیگلو: دو میلیون رأی باطل چه بازتابی برای شما دارد؟ می‌گویند این آرای چپ بوده است.
پاسخ: نخست اینکه عدد قابل‌توجهی است که باید به‌دقت در نظر گرفته شود. و دوم اینکه اگر نیروهایی که گفته می‌شود چپ هستند به چپ رأی می‌دادند، نتیجه فرق می‌کرد.
ال سیگلو: آیا دولت در وضعیتی بسیار بغرنج و در تنگنا گذاشته شده است؟ برخی جرأت کردند بگویند “دولت گابریل بوریک به پایان رسیده است.” دولت در این سناریو چه راهی را باید در پیش بگیرد؟
پاسخ: بدون شک دولت در وضعیتی بغرنج قرار دارد، اما باید به حکومت خود ادامه دهد، با تلاش مشترک با حزب‌ها.
ال سیگلو: واضح است که جناح راست و راست افراطی در شورای قانون اساسی در اکثریت خواهند بود. آیا فکر کردن به اینکه قانون اساسی‌ای دمکراتیک وجود خواهد داشت واقعی‌است؟ ۱۷ تن از نمایندگان دولت [در شورای قانون اساسی] چه می‌توانند بکنند؟
پاسخ: خطری برای آیندۀ دموکراتیک کشور وجود دارد. نمایندگان ما باید همه کوشش خود را به‌کار برند. نبرد سختی خواهد بود. ما برای تصمیم‌گیری در این فرایند بسیار مراقب چگونگی وقوع وضعیت خواهیم بود.
ال سیگلو: این امر دقیقاً از آنجا شروع شد که قانون اساسی جدید دمکراتیک و واقعی‌ای را به‌سختی بتوان داشت چندان که بتواند جایگزین قانون اساسی پینوشه شود. آیا به‌نظر شما می‌توان گزینۀ تحریم از سوی بخش‌های مردمی، مترقی، و چپ را به‌کار گرفت؟
پاسخ: به‌این دلیل معتقدم باید آنچه را که در شورای قانون اساسی خواهد گذشت سنجید و من این را رد نمی‌کنم که دوباره گزینۀ تحریم به‌کار رود. دو میلیون رأی باطل می‌تواند نشانگر این باشد.
[به‌نقل و برگردان از: هفته‌نامۀ ال سیگلو، وابسته به حزب کمونیست شیلی].
تحلیل اولیه از فاجعه انتخاباتی هفتم ماه مه و میزان آرای باطله – نویسنده: میگل لاونر*
هیچ‌یک از نظرات پس از اعلام نتیجۀ انتخابات معنای سیاسی را به تعداد غیرمعمول آرای باطل و سفید ثبت‌شده در انتخابات هفتم ماه مه نسبت نداده است و اتفاق می‌افتد که آرای باطله درمجموع بیش از ۲۰ درصد بوده که رقمی بیش از حد معمول است که همیشه حدود ۲ یا ۳ درصد در نوسان بود.
همۀ ما می‌دانیم که شمار بسیاری از مردم یا سازمان‌های چپ خواهان رأی سفید یا باطل شدند.
به‌یاد داشته باشید در دسامبر (آذر- دی‌ماه) سال گذشته هنگامی که متوجه شدیم رویۀ وحشیانۀ حذفی برای تنظیم روند فعلی قانون اساسی مورد موافقت پارلمان شیلی قرار گرفته است، من خودم در حرکتی اعتراضی اعلام کردم که احتمالاً از رأی دادن خودداری خواهم کرد. به‌هر‌حال، با روحیه‌ای آرام، چنین رفتاری را که با رفتار نیروهای مترقی در تاریخ سیاسی شیلی بیگانه است، کنار نهادم، همان‌طور که لوئیس امیلیو رکابارن۱ و سالوادور آلنده به ما یاد دادند، برای اینکه فقط به چند تن از برجسته‌ترین سیاست‌مداران شیلیایی اشاره کنم. شکی نیست که شمار غیرمعمول آرای باطل و سفید در این انتخابات مربوط به افرادی از چپ است که به‌این ترتیب با توافق ننگینی که روند جاری قانون اساسی را تنظیم کرد مخالفت خود را ابراز کردند. جمع آرای باطل: ۲ میلیون و صدوهشت‌هزار و بیست و هشت و آرای سفید: ۵۶۵ هزارو چهارصدونود و هفت به عدد ۲ میلیون و ششصدوهفتادوسه‌هزاروپانصدو بیست و پنج می‌رسد.
اگر فرض کنیم که تنها ۵۰ درصد از این آرا یعنی ۱ میلیون و سیصدو سی وشش هزار و هفتصدو شصت و دو مربوط به رأی‌دهندگان چپ باشد و آن‌ها را به رقم لیست : ۲ میلیون و هفتصدوهشتادو دوهزارونهصدو پنجاه و شش اضافه کنیم به رقم ۴ میلیون و صدونوزده هزار و هفتصدو هجده می‌رسیم که ائتلاف ما با آن در انتخابات شکست می‌خورد و راحت به اکثریت اعضای شورا دست می‌یافت و از به‌وجود آمدن یک متن قانون اساسی برخلاف خواسته‌های اکثریت ملی که به‌طور مشروع مصمم به پایان دادن به قانون اساسی پینوشه‌گرا است، اجتناب می‌کردند.
خواهند گفت که این مایۀ تسلی نادانان است. من این را باور نمی‌کنم. ارقام قانع‌کننده هستند و به حاشیه راندن آرای سفید و باطل از نتیجه‌گیری‌های سیاسی، رفتاری غیرصادقانه است، زیرا همۀ ما می‌دانیم که این بار به چنین درصد بالایی رسیدند، زیرا تعداد افراد و سازمان‌های چپ یا چپ افراطی کم‌شماری نبودند که به دادن رأی باطل فراخوان دادند.
افزون بر این باید اضافه کنیم که پارلمان کنونی تعداد عضو شورا را بر اساس قوانین تنظیم‌کنندۀ انتخابات مجلس سنا که یک رویۀ غیردموکراتیک است، تعیین کرد، زیرا با تناسب لازم برای انتخاب شدن مناسب نیست. این مکانیسمی است که آشکارا به مناطق پرجمعیت آسیب می‌رساند.
به‌عنوان مثال در این انتخابات، کارن آرایا نمایندۀ حزب کمونیست در منطقۀ متروپولیتن، برای انتخاب شدن به ۴۹۲ هزار و ۷۴۶ رأی نیاز داشت، درحالی که کارلوس رکوندو نمایندۀ اتحاد دموکراتیک مستقل (حزب راست) در منطقۀ آیسن به ۳۷ هزار و ۱۲۵ رأی برای انتخاب شدن نیاز داشت.
من معتقدم که [این تحلیل] بنیادهای مشروعی را گرد می‌آورد تا آن را در معرض دید بتوان حفظ کرد. بااین‌همه، واضح است که اکنون وظیفۀ ما دشوار است، به‌ویژه در سطح ذهنی که برای برانگیختن هر کسی ضروری است، اما واقعیت‌های سرسخت تغییر نکرده‌اند. شدت استثمار از انسان‌ها و بهره‌برداری از منابع طبیعی به قوت خود ادامه دارد. در مقطعی پیشتازان سیاسی مترقی خواهند دانست که چگونه عقل سلیم را بازیابند و نیرو گردآوری کنند و نزاع‌های جزئی را که ما را از هم جدا می‌کنند، کنار بگذارند.
——————————
* میگل لاونر (Miguel Lawner)، برندۀ جایزۀ ملی معماری، مدیر اجرایی شرکت بهبود شهری (CORMU) در دولت سالوادور آلنده، و فرهیختۀ دانشگاهی در دانشگاه‌های شیلی و خارجی. ۱. رهبر نامدار و بنیانگذار حزب کمونیست شیلی.
منبع: هفته‌نامۀ ال سیگلو، وابسته به حزب کمونیست شیلی
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۸۲، ۱ خرداد ۱۴۰۲