سخنرانی رفیق محمد امیدوار در نشست «اروپا و مدیترانه»ای حزب چپ اروپا
نشست “اروپا و مدیترانه”ای حزب چپ اروپا از ۹ تا ۱۱ ژوئن (۱۹ تا ۲۱خردادماه ۱۴۰۲) به‌میزبانی حزب کمونیست قبرس (“آکل”) و با شرکت ۲۷ حزب و سازمان وابسته به حزب چپ اروپا در نیوکوزیا، پایتخت قبرس، برگزار شد. حزب‌های کمونیست عراق، لبنان، و سودان نیز افزون بر حزب تودۀ ایران به‌این نشست دعوت شده بودند. برگزاری این نشست با سخنرانی همه‌جانبۀ رفیق استفانو استفانوس، دبیرکل “آکل”، در زمینهٔ چالش‌های جدی‌ای که منطقهٔ خاورمیانه و مدیترانه با آن رو به‌رو است آغاز شد. علاوه بر سخنرانی‌های رفقای تونسی، مصری، و سودانی در این نشست، رفیق امیدوار نیز با عنوان: “زن، زندگی، آزادی، خیزش مردمی در چارچوب مبارزه برای خواست‌های طبقاتی و دموکراسی در ایران” سخنانی ایراد کرد که از سوی شرکت کنندگان نشست استقبال شد.
رفیق امیدوار در بخشی از سخنرانی‌اش ضمن دادن توضیح دربارهٔ خیزش “زن، زندگی، آزادی” در هشت ماه گذشته که و به چالش کشیده شدن جدی حکومت دیکتاتوری و ستم و تبعیضی که نسبت زنان میهن‌مان از سوی حکومت متکی بر “اسلام سیاسی” اعمال می‌شود منجر شد و همچنان ادامه دارد، دربارهٔ پایگاه طبقاتی رژیم و ادعاهایش به داشتن و اِعمال سیاست‌هایی ضد امپریالیستی به‌توضیح پرداخت و ازجمله گفت: “به‌نظر ما حکومت کنونی ایران از دیدگاه طبقاتی نمایندهٔ منافع بورژوازی بزرگ تجاری و بوروکراتیک در چارچوب نظام سرمایه‌داری حاکم است. ساختار سیاسی این نظام سرمایه‌داری در ایران مبتنی بر ٬اسلام سیاسی٬٬ای است که در آن ولی فقیه رژیم ٬نمایندهٔ خدا روی زمین٬ و بنابراین و به‌همین دلیل [قدرت او] برتر و فراتر از همهٔ قوانین و ساختارهای قانونی یا دولتی کشور است. در چهل سال گذشته، این حکومت برای پیش‌بُرد هدف‌های سیاسی منطقه‌‌ای و بین‌المللی‌اش از لفاظی‌های پوچ ٬ضدامپریالیستی٬ استفاده کرده است. باید یادآور شد که پیش از اِعمال تحریم‌های گسترده علیه ایران، بخش بیشتر تجارت خارجی ایران با ٬غرب٬ بوده است. در جریان جنگ امپریالیستی سال ۲۰۰۳ / ۱۳۸۲ بر ضد عراق، ایران از آن تجاوز حمایت کرد و به جنگنده‌های آمریکا و ناتو اجازه داد که از فضای هوایی ایران استفاده کنند. حتی در اوج اقتدار حکومت پس از انقلاب، حاکمان ایران مخفیانه با سرهنگ الیور نورث در تهران ملاقات و توافق کردند که به آمریکا در مبارزه بر ضد دولت ساندینیستی در نیکاراگوئه کمک کنند (رسوایی ایران کنترا [۱۳۶۴-۱۳۶۵]). همچنین باید یادآور شد که رهبران حکومت ایران تمایل‌شان به برقراری مجدد ٬امپراتوری اسلامی٬ در منطقه و فراتر از منطقه را انکار نمی‌کنند. سیاست‌های این حکومت شامل حمایت از ارتجاعی‌ترین نیروهای منطقه است: از دخالت در عراق و حمایت از طالبان در افغانستان گرفته تا مداخله در برخی از جمهوری‌های شوروی سابق. حکومت ایران در زمینهٔ سرکوب کمونیست‌ها ازجمله حزب ما برای امپریالیسم متحدی قابل اتکا بوده است. حکومت ایران در سال ۱۹۸۳/ ۱۳۶۱ با همیاری دستگاه‌های جاسوسی کشورهای امپریالیستی، ترکیه، و اسرائیل به حزب ما یورش آورد و هزاران تن از اعضا، کادرها، هواداران، و رهبران حزب ما را دستگیر، شکنجه، و زندانی کرد و سپس شش سال بعد در جریان کشتاری که ٬فاجعهٔ ملی٬ نام گرفت اعدام بسیاری از زندانیان سیاسی و صدها تن از رفقای ما را به‌قتل رساند.”
اجلاس “اروپا و مدیترانه”ای حزب چپ اروپا در پایان کار نشست خود اطلاعیه‌ای کوتاه با مضمون زیر منتشر کرد:
“سازمان و حزب‌های شرکت کننده در پنجمین کنفرانس مدیترانه حزب چپ اروپا بر لزوم احترام به حق تعیین سرنوشت مردم به‌منزلهٔ شرط اساسی در دستیابی به صلح و عدالت اجتماعی تأکید کردند. ما معتقدیم تا زمانی که ایالات متحده با همدستی اتحادیهٔ اروپا، روش‌های امپریالیستی‌شان را حفظ می‌کنند، هیچ یک از مشکلات فوری منطقه راه‌حلی مناسب پیدا نخواهند کرد. بنابراین، ما با نظامیگری، امپریالیسم، و دیگر شکل‌های اقتدارگرایی در منطقه مخالفیم.
آب همچون کالایی مشترک باید باقی بماند. ما دزدی این منبع حیات بشری را محکوم می‌کنیم و تمام اقدام‌های شرکت‌ها و مقام‌های سیاسی‌ای که به‌دنبال بهره‌برداری یا سرقت از این منبع حیاتی به‌هزینهٔ جامعه‌های بشری هستند را محکوم می‌کنیم. ما در انجمن‌ها و نشست‌های چپ و مترقی فعالانه شرکت خواهیم کرد و فرصت‌ها برای پیش‌بُرد هدف‌های‌مان را دنبال خواهیم کرد.”
در خلال این نشست رفیق امیدوار با رفیق پمبیس کیریاتیسیس، دبیرکل فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری، دیداری داشت و رفیق کیریاتیسیس را در جریان مبارزات قهرمانانهٔ کارگران و زحمتکشان میهن ما علیه رژیم ضد مردمی و کارگرستیز جمهوری اسلامی قرار داد. او در مورد ماهیت ساختار “خانۀ کارگر”- تشکلی زرد که در راستای منافع حکومت فعالیت می‌کند- توضیحاتی مفصل به دبیرکل فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری داد. رفیق امیدوار همچنین یادآوری کرد که همبستگی نزدیک این فدراسیون با مبارزات قهرمانانهٔ کارگران و تلاش برای آزادی همه زندانیان کارگر و دیگر زحمتکشان ازجمله فرهنگیان و بازنشستگان کشور جزو خواست‌های جنبش راستین کارگری در ایران است.
در جنب این نشست، روزنامۀ “هاورکی”، ارگان مرکزی حزب کمونیست قبرس (“آکل”)، دربارۀ شرایط ایران، نهضت “زن، زندگی، آزادی”، وضعیت زندگی بیش از ۲۶ میلیون جمعیت کشور زیر خط فقر مطلق و محرومیت شدید آنان، و پدیدۀ تکان دهندۀ “گور خوابی” در ایران زیر سلطۀ رژیم فقیهان مصاحبه‌ای مفصل با رفیق امیدوار انجام داد.
به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۱۸۴، ۳۰ خرداد ۱۴۰۲
