خانه‌دار شدن کارگران به رؤیایی دست‌نیافتنی تبدیل شده است
تورم مهاربریده به‌ویژه در بخش مسکن به‌علت حمایت کردن از شرکت‌ها و پیمانکاران بخش خصوصی، بارِ هزینهٔ مسکن را برای کارگران و زحمتکشان سنگین‌تر و دشوارتر از گذشته کرده است. تأمین هزینهٔ رهن و پرداخت اجاره‌خانه یکی از نگرانی‌های اصلی کارگران و زحمتکشان میهن ما شده است. بیش از ۶۰ درصد مزد بگیران شاغل و بازنشسته کشور با این چالش روبه‌رو هستند.
بر اساس برآوردهای منتشر شده، هزینهٔ سبد معیشت کارگران و زحمتکشان به ۳۰ میلیون تومان در ماه رسیده است. یک خانواده کارگر تهرانی مستأجر باید ۳۰ میلیون تومان دریافتی در ماه داشته باشد تا هزینهٔ زندگی خود و خانواده را در طول یک ماه بتواند پرداخت کند. ولی کارگری که ۹ میلیون تومان دریافتی در ماه دارد اگر در شهرستان هم زندگی کند و اجاره خانه بیش از ۷ یا ۸ میلیون تومانی تهران را نپردازد، در بهترین حالت دستمزد ماهانهٔ او کفاف هزینهٔ دو هفته خرج و برج او را می‌دهد. باید تأکید کرد که هیچ زمان در مذاکرات مزدی و در ارتباط با هزینه‌های واقعی مسکن بحثی جدی انجام نشده و محاسبه‌هایی دقیق در این مورد صورت نگرفته است. با توجه به وضعیت اقتصادی‌ای که رژیم برای کارگران و زحمتکشان به‌وجود آورده است، معاون روابط کار وزیر کار با بی‌خیالی و بلغم‌مزاجی‌ای خاص، آسوده و بی‌تشویش، می‌گوید: “از ترمیم مزد خبری نیست، انشاالله برای سال آینده تصمیم بهتری می‌گیریم” [!].
کارگران و زحمتکشان با توجه به اجرای سیاست تعدیل ساختاری به‌دشواری می‌توانند هزینه زندگی‌شان را تأمین کنند. برنامه‌ریزی برای خانه‌دار شدن به رؤیایی دست‌نیافتنی برای آنان تبدیل شده است. دولت سیزدهم همچون دیگر دولت‌های سلف پیشینش جز وعده‌های پوچ و توخالی هیچ اقدامی مؤثر و مفید در حل معضل مسکن زحمتکشان انجام نداده است. پروژه‌هایی مانند مسکن مهر بیش از چند سال است که بلاتکلیف مانده و حتی برای مردم مشکل‌ساز شده است. نمایندهٔ رژیم از شهر سمیرم اعترافی جالب کرده است: “بیش از دو سال از عمر دولت سیزدهم گذشته است، یک بررسی ساده بکنید و ببینید از شعار اولیه ۴ میلیون مسکن، چقدر تا کنون ساخته شده است. در حوزه انتخابیه من که سمیرم است، تا امروز یک آجر روی آجر گذاشته نشده است. …”
در تکمیل این افشاگری‌ها و انتشار اخباری مبنی بر افزایش حاشیه‌نشینی کارگران و زحمتکشان در تهران و چند شهر بزرگ کشور، رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس از ده برابر شدن هزینه‌های مسکن در بازهٔ زمانی پنج‌سالهٔ اخیر پرده برداشته است و می‌گوید: “هزینه‌های این بخش [هزینهٔ مسکن] از استطاعت واقعی اکثریت مردم کشور خارج است.”
رژیم ولایت فقیه با ادامه جراحی اقتصادی به‌هیچ‌وجه برنامه و هدفی در کاهش فقر، بیکاری، و تأمین مسکن برای کارگران و زحمتکشان ندارد. شرایط زندگی مردم میهن ما بسیار بدتر و نابرابری‌ها و فقر گسترده‌تر شده است. طبق آمارهای رسمی حدود ۳۰ میلیون فقیر مطلق داریم.
کارگران و زحمتکشان میهن ما در مبارزه علیه رژیم ضد مردمی و برای تحقق خواستهای برحقی ازجمله کار، مسکن، آزادی، چاره‌ای جز وحدت و تشکیلات ندارند.
به نقل از ضمیمهٔ کارگری «نامۀ مردم»، شمارۀ ۷۸، ۱۵ آبان ۱۴۰۲
